Matthieu 18

1 En ce même moment, les disciples s'adressèrent à Jésus, et lui dirent: «Qui donc est le plus grand dans le royaume des cieux?»

W tym czasie podeszli do Jezusa uczniowie, pytając: Kto jest największy w królestwie niebieskim?

2 Jésus, ayant appelé un petit enfant, le plaça au milieu d'eux,

A Jezus, zawoławszy dziecko, postawił je pośród nich;

3 et dit: «En vérité, je vous dis que si vous ne changez et ne devenez comme les petits enfants, vous n'entrerez pas dans le royaume des cieux.

I powiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

4 Celui donc qui se rendra humble comme ce petit enfant sera le plus grand dans le royaume des cieux.»

Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.

5 «Celui qui reçoit un tel enfant en mon nom, me reçoit.

A kto przyjmie jedno takie dziecko w moje imię, mnie przyjmuje.

6 Mais, si quelqu'un devait être une occasion de chute pour un seul de ces petits qui croient en moi, il vaudrait mieux pour lui qu'on lui suspendît au cou une grosse meule de moulin et qu'on le précipitât au plus profond de la mer.

Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.

7 Malheur au monde à cause des scandales! Il est impossible qu'il n'y ait pas de scandales; néanmoins, malheur à l'homme par qui le scandale arrive!

Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą bowiem przyjść zgorszenia, ale biada temu człowiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie!

8 Si ta main ou ton pied est pour toi une occasion de chute, coupe-les et les jette loin de toi; il te vaut mieux entrer dans la vie, boiteux ou manchot, que d'avoir deux mains ou deux pieds, et d'être jeté dans le feu éternel. (aiōnios g166)

Dlatego jeśli twoja ręka albo noga jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść do życia chromym albo ułomnym, niż mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym do ognia wiecznego. (aiōnios g166)

9 Et si ton oeil est pour toi une occasion de chute, arrache-le et le jette loin de toi; il te vaut mieux entrer borgne dans la vie, que d'avoir deux yeux, et d'être jeté dans la Géhenne ardente.» (Geenna g1067)

A jeśli twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna g1067)

10 «Prenez garde de mépriser un seul de ces petits, car je vous déclare que leurs anges, dans les cieux, voient continuellement la face de mon Père qui est dans les cieux.»

Uważajcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych. Mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie.

11 [Car le fils de l’homme est venu sauver ce qui était perdu.]

Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić to, co zginęło.

12 Que vous en semble? Si un homme a cent brebis, et que l'une d'elles s'égare, ne laisse-t-il pas les quatre-vingt-dix-neuf autres sur les montagnes, pour aller chercher celle qui est égarée?

Jak wam się wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec, a jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi tych dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie w góry szukać zabłąkanej?

13 Et, s'il a le bonheur de la trouver, il en a plus de joie, je vous assure, que des quatre-vingt-dix-neuf autres qui ne se sont point égarées.

A jeśli uda mu się ją znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że cieszy się z niej bardziej niż z tych dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały.

14 De même, c'est la volonté de votre Père qui est dans les cieux, qu'il ne se perde pas un seul de ces petits.»

Tak też nie jest wolą waszego Ojca, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych.

15 «Si ton frère t'a offensé, va, fais-le lui sentir seul à seul: s'il t'écoute, tu auras gagné ton frère.

Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata.

16 S'il ne t'écoute pas, prends encore une ou deux personnes avec toi, afin que toute affaire soit décidée sur la déclaration de deux ou trois témoins.

Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo.

17 S'il refuse de les écouter, dis-le à l'église; et s'il refuse aussi d'écouter l'église, qu'il soit pour toi comme un païen et un publicain.

Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.

18 En vérité, je vous dis que tout ce que vous lierez sur la terre, sera lié dans le ciel, et que tout ce que vous délierez sur la terre, sera délié dans le ciel.»

Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.

19 «En vérité, je vous dis encore que si deux d'entre vous s'accordent sur la terre, pour demander quoi que ce soit, ils obtiendront de mon Père qui est dans les cieux, tout ce qu'ils auront demandé;

Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie.

20 car, où il y a deux ou trois personnes assemblées en mon nom, je suis là au milieu d'elles.»

Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.

21 Alors Pierre s'approcha, et lui dit: «Seigneur, combien de fois pardonnerai-je à mon frère, s'il m'offense? Sera-ce jusqu’à sept fois?»

Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?

22 Jésus lui dit: «Je ne dis pas jusqu’à sept fois, mais jusqu’à septante fois sept fois.»

I odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy.

23 «C'est pourquoi le royaume des cieux ressemble à un roi qui voulut régler ses comptes avec ses serviteurs.

Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami.

24 On lui amena, pour commencer, un homme qui lui devait dix mille talents.

A gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, [który] był mu winien dziesięć tysięcy talentów.

25 Comme il ne pouvait payer, le maître ordonna de le vendre en paiement, lui, sa femme, ses enfants et tout ce qu'il avait.

A ponieważ nie miał [z czego] oddać, jego pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, i spłacić [dług].

26 Ce serviteur se jetant à ses pieds, se tenait prosterné, et lui disait: «Use de patience envers moi, et je te paierai tout.»

Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.

27 Le maître de ce serviteur, ému de pitié, le laissa aller, et le tint quitte de sa dette.

Pan tego sługi, ulitowawszy się [nad nim], uwolnił go i darował mu dług.

28 Mais, en sortant, ce serviteur trouva un de ses compagnons, qui lui devait cent deniers, et, le saisissant à la gorge jusqu’à l'étrangler, il lui dit: «Paie, puisque tu dois.»

Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto groszy. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien!

29 Son compagnon se jeta à ses pieds, et lui dit en le suppliant: «Use de patience envers moi, et je te paierai.»

Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił go: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.

30 Mais l'autre ne le voulut point, et il le fit jeter en prison, jusqu’à ce qu'il eût payé ce qu'il devait.

On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.

31 Ses compagnons, témoins de ce qui s'était passé, en ressentirent un profond chagrin, et allèrent raconter à leur maître tout ce qui s'était passé.

A jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło.

32 Alors le maître, ayant fait venir ce serviteur, lui dit: «Méchant serviteur, je t'avais remis en entier ta dette, parce que tu m'en avais supplié;

Wtedy jego pan wezwał go i powiedział: Zły sługo, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.

33 ne devais-tu pas aussi avoir pitié de ton compagnon, comme j'ai eu pitié de toi?»

Czyż i ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim współsługą, jak ja zmiłowałem się nad tobą?

34 Et le maître irrité, le livra aux geôliers, jusqu’à ce qu'il eût payé tout ce qu'il lui devait.

I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co był mu winien.

35 C'est ainsi que mon Père céleste vous traitera, si chacun de vous ne pardonne pas à son frère de tout son coeur.

Tak i wam uczyni mój Ojciec niebieski, jeśli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu jego przewinień.