Marc 12
1 Il se mit alors à leur parler en paraboles. «Un homme planta une vigne, il l'entoura d'une haie, creusa un pressoir, bâtit une tour, puis il l'afferma à des vignerons et quitta le pays.
Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
2 Au temps des vendanges, il envoya un serviteur aux vignerons pour recevoir d'eux une part de la récolte;
A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
3 mais les vignerons l'ayant pris, le battirent et le renvoyèrent les mains vides.
Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
4 Le maître leur envoya encore un autre serviteur: ils le frappèrent à la tête et le maltraitèrent indignement.
I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
5 Il en envoya un troisième, qu'ils tuèrent; et ils en maltraitèrent beaucoup d'autres, battant les uns, tuant les autres.
Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
6 Le maître avait encore un fils unique, un fils bien-aimé, il le leur envoya le dernier, se disant: «Ils respecteront mon fils.»
A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
7 Mais ces vignerons se dirent entre eux: «C'est l'héritier; venez, tuons-le, et l'héritage sera à nous.»
Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
8 Là-dessus, ils le prirent, le tuèrent et le jetèrent hors de la vigne.
I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
9 Que fera donc le maître de la vigne? — Il viendra, fera périr ces vignerons, et donnera la vigne à d'autres.
Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
10 Vous n'avez pas lu non plus ce passage de l'Ecriture: «La pierre, que les constructeurs avaient mise au rebut, est devenue la pierre angulaire.
Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
11 C'est par la volonté du Seigneur qu'elle l’est devenue, et elle est une merveille à nos yeux.»
Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
12 Les sénateurs cherchaient à l'arrêter, mais la crainte du peuple les retint: ils avaient compris que c'était à eux que s'adressait cette parabole. Ils le quittèrent et s'en allèrent.
Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
13 Ils envoyèrent vers lui des pharisiens et des hérodiens, pour lui faire une question insidieuse.
Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
14 Ceux-ci vinrent lui dire: «Maître, nous savons que tu es vrai, et que tu ne te soucies de qui que ce soit, car tu ne fais pas acception de personnes, mais tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu. Est-il permis, ou non, de payer le tribut à César?
Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
15 Devons-nous payer, oui ou non?» Mais Jésus connaissant leur hypocrisie, leur dit: «Pourquoi essayez-vous de me surprendre? Apportez-moi un denier, que je le voie.»
A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
16 Ils en apportèrent un; et Jésus leur dit: «De qui sont cette effigie et cette légende?» — «De César, » lui dirent-ils.
I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
17 Jésus reprit: «Rendez à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.» Et il les étonna par sa réponse.
Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
18 Des sadducéens, gens qui prétendent qu'il n'y a point de résurrection, vinrent vers Jésus, et lui posèrent cette question:
Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
19 «Maître, Moïse nous a donné cette loi: «Si un frère meurt et qu'il laisse une femme sans laisser d'enfants, que son frère épouse la veuve et suscite lignée à son frère.»
Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
20 Il y avait sept frères: le premier se maria, et mourut sans laisser de postérité.
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
21 Le second épousa la veuve, et mourut aussi sans postérité. Le troisième pareillement.
Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
22 Enfin aucun des sept frères ne laissa de postérité. Après eux tous, la femme mourut aussi.
I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
23 Duquel d'entre eux sera-t-elle la femme dans la résurrection, lorsqu'ils seront ressuscités, car tous les sept l'ont épousée?»
Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
24 Jésus leur répondit: «N'est-ce pas, parce que vous ne connaissez ni les Écritures, ni même la puissance de Dieu, que vous êtes dans l'erreur?
Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
25 Quand on ressuscitera, ni hommes, ni femmes ne se marieront, mais ils seront comme les anges qui sont dans les cieux.
Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
26 Quant aux morts, nul doute qu'ils ne ressuscitent. N'avez-vous pas lu dans le livre de Moïse, dans le passage où il est parlé du buisson, comment Dieu s'exprima, quand il dit à Moïse: «Je suis le Dieu d'Abraham, le Dieu d’Isaac et le Dieu de Jacob?»
A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
27 Il n'est pas Dieu des morts, mais Dieu des vivants. Vous êtes donc dans une grande erreur.»
Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
28 Un scribe témoin de cette discussion, trouvant que Jésus leur avait bien répondu, s'approcha, et lui demanda: «Quel est le premier de tous les commandements?»
Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
29 Jésus répondit: «Le premier commandement, c'est: «Ecoute Israël: le Seigneur notre Dieu et le seul Seigneur,
A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
30 et tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton coeur, de toute ton âme, de toute ta pensée et de toute ta force.»
Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
31 Voici le second: «Tu aimeras ton prochain comme toi-même.» Il n'y a pas d'autre commandement plus grand que ceux-là.»
A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
32 Le scribe lui dit: «Maître, tu as vraiment bien parlé, quand tu as dit qu'il est le «seul Seigneur, » et qu'il n'y en a point d'autre que lui,
Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
33 et que «l'aimer de tout son coeur, de toute sa pensée, de toute son âme et de toute sa force, et aimer son prochain comme soi-même, » c'est plus que tous les holocaustes et tous les sacrifices.»
Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
34 Jésus, voyant qu'il avait sagement répondu, lui dit: «Tu n'es pas loin du royaume de Dieu.» Et personne n'osait plus lui poser de questions.
A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
35 Jésus, continuant à enseigner dans le temple, ajouta: «Comment se fait-il que les scribes disent que le Messie est fils de David?
Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
36 David lui-même, animé du Saint-Esprit, a dit: «Le Seigneur dit à mon Seigneur: «Assieds-toi à ma droite jusqu'à ce que j’aie fait de tes ennemis ton marchepied, »
Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
37 David lui-même l'appelle «Seigneur, » et d'où vient qu'il est son fils?» Et la masse du peuple prenait plaisir à l'entendre.
[Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
38 Il leur disait encore dans son enseignement: «Gardez-vous des scribes, qui aiment à se promener en robes, qui recherchent les salutations dans les places publiques,
I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
39 les premiers sièges dans les synagogues et les premières places dans les repas:
I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
40 ces gens qui dévorent les maisons des veuves, sous prétexte de longues prières, seront jugés d'autant plus sévèrement.»
Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
41 Jésus, s'étant assis en face du trésor, observait la foule qui mettait de l'argent dans le tronc. Plusieurs riches y mettaient beaucoup.
A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
42 Il vint une pauvre veuve qui y mit deux pites, ce qui vaut un quart de sol.
Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
43 Alors Jésus, ayant appelé ses disciples, leur dit: «Je vous assure que cette pauvre veuve a donné plus que tous ceux qui ont mis dans le tronc,
Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
44 car tous ont mis de leur superflu, tandis qu'elle a donné de son nécessaire, tout ce qu'elle possédait, tout ce qu'elle avait pour vivre.»
Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
