Luc 7
1 Lorsqu'il eut achevé de parler au peuple qui l'écoutait, il entra dans Capernaoum.
İsa, kendisini dinleyen halka bütün bu sözleri söyledikten sonra Kefarnahum'a gitti.
2 Or un centurion avait un serviteur, auquel il tenait beaucoup, qui était malade et sur le point de mourir.
Orada bir yüzbaşının çok değer verdiği kölesi ölüm döşeğinde hasta yatıyordu.
3 Ayant entendu parler de Jésus, il lui députa quelques anciens des Juifs, pour le prier de venir guérir son serviteur.
İsa'yla ilgili haberleri duyan yüzbaşı, gelip kölesini iyileştirmesini rica etmek üzere O'na Yahudiler'in bazı ileri gelenlerini gönderdi.
4 Ceux-ci, étant arrivés vers Jésus, le sollicitaient instamment, disant: «Il mérite bien que tu lui accordes sa demande,
Bunlar İsa'nın yanına gelince içten bir yalvarışla O'na şöyle dediler: “Bu adam senin yardımına layıktır.
5 car il aime notre nation, et c'est lui qui nous a bâti la synagogue.»
Çünkü ulusumuzu seviyor. Havramızı yaptıran da kendisidir.”
6 Jésus s'achemina donc avec eux. Il n'était plus qu'à une petite distance de la maison, lorsque le centurion lui envoya dire par des amis: «Seigneur, ne te donne pas tant de peine, car je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit.
İsa onlarla birlikte yola çıktı. Eve yaklaştığı sırada, yüzbaşı bazı dostlarını yollayıp O'na şu haberi gönderdi: “Ya Rab, zahmet etme; evime girmene layık değilim.
7 C'est pour cela que je n'ai pas jugé devoir me rendre moi-même auprès de toi; mais dis un mot, et que mon serviteur soit guéri.
Bu yüzden yanına gelmeye de kendimi layık görmedim. Sen yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.
8 En effet, moi qui suis placé sous le commandement d'autrui, j'ai des soldats sous mes ordres, et je dis à celui-ci: «Va, » et il va; et à un autre: «Viens, » et il vient; et à mon esclave: «Fais cela, » et il le fait.»
Ben de buyruk altında bir görevliyim, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”
9 En entendant ces paroles, Jésus admira cet homme, et, se retournant, il dit à la foule qui le suivait: «Je vous déclare que je n'ai pas trouvé une aussi grande foi même en Israël.»
Bu sözleri duyan İsa yüzbaşıya hayran kaldı. Ardından gelen kalabalığa dönerek, “Size şunu söyleyeyim” dedi, “İsrail'de bile böyle iman görmedim.”
10 A leur retour dans la maison du centurion, les envoyés trouvèrent en santé le serviteur qui était malade.
Gönderilenler eve döndüklerinde köleyi iyileşmiş buldular.
11 Le lendemain, Jésus se rendit dans une ville appelée Nain; ses disciples, eu assez grand nombre, et une grande foule cheminaient avec lui.
Bundan kısa bir süre sonra İsa, Nain denilen bir kente gitti. Öğrencileriyle büyük bir kalabalık O'na eşlik ediyordu.
12 Au moment où il arrivait près de la porte de la ville, on portait en terre un mort, fils unique d'une veuve, et une foule considérable de gens de la ville accompagnaient cette femme.
İsa kentin kapısına tam yaklaştığı sırada, dul annesinin tek oğlu olan bir adamın cenazesi kaldırılıyordu. Kent halkından büyük bir kalabalık da kadınla birlikteydi.
13 Le Seigneur, en la voyant, fut ému de compassion pour elle, et lui dit: «Ne pleure pas; »
Rab kadını görünce ona acıdı. Kadına, “Ağlama” dedi.
14 puis, s'étant approché, il toucha le cercueil, et les porteurs s'arrêtèrent; alors il dit: «Jeune homme, je te le commande, lève-toi.»
Yaklaşıp cenaze sedyesine dokununca sedyeyi taşıyanlar durdu. İsa, “Delikanlı” dedi, “Sana söylüyorum, kalk!”
15 Et le mort se mit sur son séant, et commença à parler; et Jésus le rendit à sa mère.
Ölü doğrulup oturdu ve konuşmaya başladı. İsa onu annesine geri verdi.
16 Un sentiment de crainte s'empara d'eux tous, et ils glorifiaient Dieu, disant: «Un grand prophète s'est élevé parmi nous, » et «Dieu a visité son peuple.»
Herkesi bir korku almıştı. “Aramızda büyük bir peygamber ortaya çıktı!” ve “Tanrı, halkının yardımına geldi!” diyerek Tanrı'yı yüceltmeye başladılar.
17 Ce propos sur Jésus courut dans la Judée tout entière et dans tout le pays d'alentour.
İsa'yla ilgili bu haber bütün Yahudiye'ye ve çevre bölgelere yayıldı.
18 Jean ayant été informé de toutes ces choses par ses disciples,
Yahya'nın öğrencileri bütün bu olup bitenleri kendisine bildirdiler. Öğrencilerinden ikisini yanına çağıran Yahya, “Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?” diye sormaları için onları Rab'be gönderdi.
19 en fit venir deux, et les envoya vers le Seigneur, pour lui dire: «Es-tu celui qui doit venir, ou devons-nous en attendre un autre?»
20 Quand ces hommes furent arrivés vers Jésus, ils dirent: «Jean-Baptiste nous a envoyés vers toi, pour te dire: «Es-tu celui qui doit venir, ou devons-nous en attendre un autre.»
Adamlar İsa'nın yanına gelince şöyle dediler: “Bizi sana Vaftizci Yahya gönderdi. ‘Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?’ diye soruyor.”
21 A ce moment même, Jésus venait de guérir plusieurs personnes de maladies, d'infirmités et de mauvais esprits, et de rendre la vue à plusieurs aveugles.
Tam o sırada İsa, çeşitli hastalıklara, illetlere ve kötü ruhlara tutulmuş birçok kişiyi iyileştirdi, birçok körün gözünü açtı.
22 Il répondit aux envoyés: «Allez rapporter à Jean ce que vous avez vu et entendu: les aveugles voient, les boiteux marchent, les lépreux sont rendus nets, les sourds entendent, les morts ressuscitent, la bonne nouvelle est annoncée aux pauvres.
Sonra Yahya'nın öğrencilerine şöyle karşılık verdi: “Gidin, görüp işittiklerinizi Yahya'ya bildirin. Körlerin gözleri açılıyor, kötürümler yürüyor, cüzamlılar temiz kılınıyor, sağırlar işitiyor, ölüler diriliyor ve Müjde yoksullara duyuruluyor.
23 Heureux celui pour qui je ne serai pas une occasion de chute!»
Benden ötürü sendeleyip düşmeyene ne mutlu!”
24 Quand les messagers de Jean furent partis, Jésus se mit à parler de Jean au peuple: «Qu'êtes- vous allés contempler au désert? un roseau agité par le vent?
Yahya'nın gönderdiği haberciler gittikten sonra İsa, halka Yahya'dan söz etmeye başladı. “Çöle ne görmeye gittiniz?” dedi. “Rüzgarda sallanan bir kamış mı?
25 Mais encore, qu'êtes-vous allés voir? un homme vêtu d'habits somptueux? Vous savez que ceux qui portent des habits magnifiques et qui vivent dans le luxe, sont dans les palais des rois.
Söyleyin, ne görmeye gittiniz? Pahalı giysiler giymiş bir adam mı? Oysa şahane giysiler giyip bolluk içinde yaşayanlar kral saraylarında bulunur.
26 Mais, qu'êtes-vous allés voir? un prophète? — Oui, vous dis-je, et plus qu'un prophète.
Öyleyse ne görmeye gittiniz? Bir peygamber mi? Evet! Size şunu söyleyeyim, gördüğünüz kişi peygamberden de üstündür.
27 C'est celui dont il est écrit: «Voici, j’envoie mon messager devant ta face, pour préparer le chemin devant toi.»
‘İşte, habercimi senin önünden gönderiyorum; O önden gidip senin yolunu hazırlayacak’ diye yazılmış olan sözler onunla ilgilidir.
28 Car je vous dis, que parmi ceux qui sont nés de femme, il n'y a point de plus grand prophète que Jean; toutefois le plus petit dans le royaume de Dieu est plus grand que lui.
Size şunu söyleyeyim, kadından doğanlar arasında Yahya'dan daha üstün olanı yoktur. Bununla birlikte, Tanrı'nın Egemenliği'nde en küçük olan ondan üstündür.”
29 Tout le peuple qui l'a écouté, ainsi que les publicains, ont rendu justice à Dieu, en se faisant baptiser du baptême de Jean,
Yahya tarafından vaftiz edilen halk, hatta vergi görevlileri bile bunu duyunca Tanrı'nın adil olduğunu doğruladılar.
30 au lieu que les pharisiens et les docteurs de la Loi ont fait échouer pour eux-mêmes le plan de Dieu, en ne se faisant pas baptiser par lui.
Oysa Yahya tarafından vaftiz edilmeye yanaşmayan Ferisiler'le Kutsal Yasa uzmanları, Tanrı'nın kendileriyle ilgili tasarısını reddettiler.
31 «A qui donc comparerai-je les hommes de cette génération, et à qui ressemblent-ils?
İsa, “Bu kuşağın insanlarını neye benzeteyim? Bunlar neye benziyorlar?” dedi.
32 Ils ressemblent aux enfants qui sont assis dans la place publique, et qui disent, en s'apostrophant les uns les autres: «Nous vous avons joué de la flûte, et vous n'avez pas dansé; nous vous avons chanté des complaintes, et vous n'avez pas pleuré.»
“Çarşı meydanında oturup birbirlerine, ‘Size kaval çaldık, oynamadınız; Ağıt yaktık, ağlamadınız’ diye seslenen çocuklara benziyorlar.
33 En effet, Jean est venu ne mangeant point de pain, et ne buvant point de vin, et vous dites: «C'est un possédé.»
Vaftizci Yahya geldiği zaman oruç tutup şaraptan kaçındı, ona ‘cinli’ diyorsunuz.
34 Le Fils de l'homme est venu mangeant et buvant, et vous dites: «C'est un mangeur et un buveur, un ami des publicains et des pécheurs»:
İnsanoğlu geldiği zaman yiyip içti. Bu kez de diyorsunuz ki, ‘Şu obur ve ayyaş adama bakın! Vergi görevlileri ve günahkârlarla dost oldu!’
35 et pourtant la Sagesse a été justifiée par tous ses enfants.»
Ne var ki bilgelik, onu benimseyen herkes tarafından doğrulanır.”
36 Un pharisien invita Jésus à manger avec lui, et Jésus étant entré dans la maison du pharisien, prit place à table.
Ferisiler'den biri İsa'yı yemeğe çağırdı. O da Ferisi'nin evine gidip sofraya oturdu.
37 Alors une femme qui menait une vie déréglée dans la ville, apprenant que Jésus était à table dans la maison de ce pharisien, apporta un flacon d'albâtre plein de parfum;
O sırada, kentte günahkâr olarak tanınan bir kadın, İsa'nın, Ferisi'nin evinde yemek yediğini öğrenince kaymaktaşından bir kap içinde güzel kokulu yağ getirdi. İsa'nın arkasında, ayaklarının dibinde durup ağlayarak, gözyaşlarıyla O'nun ayaklarını ıslatmaya başladı. Saçlarıyla ayaklarını sildi, öptü ve yağı üzerlerine sürdü.
38 et se tenant derrière lui, à ses pieds, tout en pleurs, elle se mit à mouiller ses pieds de ses larmes et à les essuyer avec les cheveux de sa tête; elle couvrait ses pieds de baisers et les oignait de parfum.
39 A cette vue, le pharisien qui l'avait invité, se dit en lui-même: «Si cet homme était prophète, il saurait qui est la personne qui le touche, et quelle sorte de femme, c'est une femme de mauvaise vie.»
İsa'yı evine çağırmış olan Ferisi bunu görünce kendi kendine, “Bu adam peygamber olsaydı, kendisine dokunan bu kadının kim ve ne tür bir kadın olduğunu, günahkâr biri olduğunu anlardı” dedi.
40 Jésus prit la parole, et lui dit: «Simon, j'ai quelque chose à te dire.» — «Maître, parle, » dit-il. —
Bunun üzerine İsa Ferisi'ye, “Simun” dedi, “Sana bir söyleyeceğim var.” O da, “Buyur, öğretmenim” dedi.
41 «Un créancier avait deux débiteurs, l'un lui devait cinq cents deniers, l'autre cinquante.
“Tefeciye borçlu iki kişi vardı. Biri beş yüz, öbürü de elli dinar borçluydu.
42 Comme ils ne pouvaient payer, il les tint quitte tous les deux. Dis-moi lequel des deux l'aimera le plus?»
Borçlarını ödeyecek güçte olmadıklarından, tefeci her ikisinin de borcunu bağışladı. Buna göre, hangisi onu çok sever?”
43 Simon répondit: «Je pense que c'est celui auquel il a le plus remis.» Jésus lui dit: «Tu as bien jugé.»
Simun, “Sanırım, kendisine daha çok bağışlanan” diye yanıtladı. İsa ona, “Doğru söyledin” dedi.
44 Puis, se tournant vers la femme, il dit à Simon: «Tu vois cette femme? Je suis entré dans ta maison; tu ne m'as point versé d'eau sur les pieds, mais elle a mouillé mes pieds de ses larmes et les a essuyés avec ses cheveux.
Sonra kadına bakarak Simun'a şunları söyledi: “Bu kadını görüyor musun? Ben senin evine geldim, ayaklarım için bana su vermedin. Bu kadın ise ayaklarımı gözyaşlarıyla ıslatıp saçlarıyla sildi.
45 Tu ne m'as point donné de baiser, mais depuis que je suis entré, elle n'a cessé de me baiser les pieds.
Sen beni öpmedin, ama bu kadın eve girdiğimden beri ayaklarımı öpüp duruyor.
46 Tu n'as pas oint ma tête d'huile, mais elle a oint mes pieds de parfum.
Sen başıma zeytinyağı sürmedin, ama bu kadın ayaklarıma güzel kokulu yağ sürdü.
47 Aussi je te dis que ses nombreux péchés lui ont été pardonnés, car elle a beaucoup aimé; tandis que celui à qui l'on pardonne peu, aime peu.»
Bu nedenle sana şunu söyleyeyim, kendisinin çok olan günahları bağışlanmıştır. Çok sevgi göstermesinin nedeni budur. Oysa kendisine az bağışlanan, az sever.”
48 Il dit à la femme: «Tes péchés te sont pardonnés.»
Sonra kadına, “Günahların bağışlandı” dedi.
49 Et les convives commencèrent à dire en eux-mêmes: «Qui est cet homme qui ose pardonner les péchés?»
İsa'yla birlikte sofrada oturanlar kendi aralarında, “Kim bu adam? Günahları bile bağışlıyor!” şeklinde konuşmaya başladılar.
50 Mais Jésus dit à la femme: «Ta foi t'a sauvée; va en paix.»
İsa ise kadına, “İmanın seni kurtardı, esenlikle git” dedi.
