Luc 6
1 Le jour du second-premier sabbat, Jésus passant par des blés, ses disciples arrachaient des épis et les mangeaient, après les avoir froissés dans leurs mains.
అచరఞ్చ పర్వ్వణో ద్వితీయదినాత్ పరం ప్రథమవిశ్రామవారే శస్యక్షేత్రేణ యీశోర్గమనకాలే తస్య శిష్యాః కణిశం ఛిత్త్వా కరేషు మర్ద్దయిత్వా ఖాదితుమారేభిరే|
2 Des pharisiens dirent: «Pourquoi faites-vous ce qui n'est pas permis le jour du sabbat?»
తస్మాత్ కియన్తః ఫిరూశినస్తానవదన్ విశ్రామవారే యత్ కర్మ్మ న కర్త్తవ్యం తత్ కుతః కురుథ?
3 Et Jésus prenant la parole, leur dit: «N'avez-vous pas lu ce que fit David, lorsqu'il eut faim, lui et ceux qui étaient avec lui:
యీశుః ప్రత్యువాచ దాయూద్ తస్య సఙ్గినశ్చ క్షుధార్త్తాః కిం చక్రుః స కథమ్ ఈశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య
4 comment il entra dans la maison de Dieu, prit les pains de proposition, en mangea, et en donna même à ceux qui l'accompagnaient, quoiqu'il ne soit permis qu'aux sacrificateurs d'en manger?»
యే దర్శనీయాః పూపా యాజకాన్ వినాన్యస్య కస్యాప్యభోజనీయాస్తానానీయ స్వయం బుభజే సఙ్గిభ్యోపి దదౌ తత్ కిం యుష్మాభిః కదాపి నాపాఠి?
5 Et il ajouta: «Le Fils de l'homme est maître même du sabbat.»
పశ్చాత్ స తానవదత్ మనుజసుతో విశ్రామవారస్యాపి ప్రభు ర్భవతి|
6 Il lui arriva, un autre jour de sabbat, d'entrer dans la synagogue, et d'y enseigner. Il y avait là un homme dont la main droite était sèche.
అనన్తరమ్ అన్యవిశ్రామవారే స భజనగేహం ప్రవిశ్య సముపదిశతి| తదా తత్స్థానే శుష్కదక్షిణకర ఏకః పుమాన్ ఉపతస్థివాన్|
7 Les scribes et les pharisiens observaient Jésus, pour voir s'il faisait des guérisons le jour du sabbat, afin d'avoir sujet de l'accuser.
తస్మాద్ అధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ తస్మిన్ దోషమారోపయితుం స విశ్రామవారే తస్య స్వాస్థ్యం కరోతి నవేతి ప్రతీక్షితుమారేభిరే|
8 Jésus pénétrant leurs pensées, dit à l'homme qui avait la main sèche: «Lève-toi, et tiens-toi là au milieu; » et lui, s'étant levé, se tint debout.
తదా యీశుస్తేషాం చిన్తాం విదిత్వా తం శుష్కకరం పుమాంసం ప్రోవాచ, త్వముత్థాయ మధ్యస్థానే తిష్ఠ|
9 Jésus leur dit: «Je vous demande s'il est permis, le jour du sabbat, de faire bien ou de faire mal, de sauver la vie ou de l'ôter?»
తస్మాత్ తస్మిన్ ఉత్థితవతి యీశుస్తాన్ వ్యాజహార, యుష్మాన్ ఇమాం కథాం పృచ్ఛామి, విశ్రామవారే హితమ్ అహితం వా, ప్రాణరక్షణం ప్రాణనాశనం వా, ఏతేషాం కిం కర్మ్మకరణీయమ్?
10 Puis, ayant promené ses regards sur eux tous, il dit à cet homme: «Étends la main.» Il le fit, et sa main fut guérie.
పశ్చాత్ చతుర్దిక్షు సర్వ్వాన్ విలోక్య తం మానవం బభాషే, నిజకరం ప్రసారయ; తతస్తేన తథా కృత ఇతరకరవత్ తస్య హస్తః స్వస్థోభవత్|
11 Les scribes et les pharisiens furent remplis de fureur; et ils conféraient ensemble pour savoir ce qu'ils feraient à Jésus.
తస్మాత్ తే ప్రచణ్డకోపాన్వితా యీశుం కిం కరిష్యన్తీతి పరస్పరం ప్రమన్త్రితాః|
12 En ce temps-là, Jésus se rendit à la montagne pour prier Dieu, et il passa toute la nuit en prière.
తతః పరం స పర్వ్వతమారుహ్యేశ్వరముద్దిశ్య ప్రార్థయమానః కృత్స్నాం రాత్రిం యాపితవాన్|
13 Quand il fit jour, il appela ses disciples, et en choisit douze, auxquels il donna le nom d'Apôtres,
అథ దినే సతి స సర్వ్వాన్ శిష్యాన్ ఆహూతవాన్ తేషాం మధ్యే
14 savoir, Simon, qu'il appela Pierre, et André son frère, Jacques, Jean, Philippe, Barthélemi,
పితరనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్ తస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియశ్చ యాకూబ్ యోహన్ చ ఫిలిప్ బర్థలమయశ్చ
15 Matthieu, Thomas, Jacques fils d'Alphée, Simon appelé le zélateur,
మథిః థోమా ఆల్ఫీయస్య పుత్రో యాకూబ్ జ్వలన్తనామ్నా ఖ్యాతః శిమోన్
16 Jude fils de Jacques, et Judas Iscariot, qui fut un traître.
చ యాకూబో భ్రాతా యిహూదాశ్చ తం యః పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స ఈష్కరీయోతీయయిహూదాశ్చైతాన్ ద్వాదశ జనాన్ మనోనీతాన్ కృత్వా స జగ్రాహ తథా ప్రేరిత ఇతి తేషాం నామ చకార|
17 Il descendit avec eux et s'arrêta sur un plateau, où se trouvaient une foule de ses disciples, et une multitude de gens qui étaient venus de toute là Judée, de Jérusalem et du littoral de Tyr et de Sidon, pour l'entendre et pour être guéris de leurs maladies.
తతః పరం స తైః సహ పర్వ్వతాదవరుహ్య ఉపత్యకాయాం తస్థౌ తతస్తస్య శిష్యసఙ్ఘో యిహూదాదేశాద్ యిరూశాలమశ్చ సోరః సీదోనశ్చ జలధే రోధసో జననిహాశ్చ ఏత్య తస్య కథాశ్రవణార్థం రోగముక్త్యర్థఞ్చ తస్య సమీపే తస్థుః|
18 Ceux qui étaient tourmentés par des esprits impurs étaient guéris;
అమేధ్యభూతగ్రస్తాశ్చ తన్నికటమాగత్య స్వాస్థ్యం ప్రాపుః|
19 et toute la foule cherchait à le toucher, parce qu'il sortait de sa personne une vertu qui les guérissait tous.
సర్వ్వేషాం స్వాస్థ్యకరణప్రభావస్య ప్రకాశితత్వాత్ సర్వ్వే లోకా ఏత్య తం స్ప్రష్టుం యేతిరే|
20 Alors, levant les yeux sur ses disciples, il dit: «Vous êtes bienheureux, vous qui êtes pauvres, parce que le royaume de Dieu est à vous.
పశ్చాత్ స శిష్యాన్ ప్రతి దృష్టిం కుత్వా జగాద, హే దరిద్రా యూయం ధన్యా యత ఈశ్వరీయే రాజ్యే వోఽధికారోస్తి|
21 Vous êtes bienheureux, vous qui avez faim maintenant, parce que vous serez rassasiés. Vous êtes bienheureux, vous qui pleurez maintenant, parce que vous rirez.
హే అధునా క్షుధితలోకా యూయం ధన్యా యతో యూయం తర్ప్స్యథ; హే ఇహ రోదినో జనా యూయం ధన్యా యతో యూయం హసిష్యథ|
22 Bienheureux serez-vous, quand on vous haïra, quand on vous chassera, qu'on vous insultera et qu'on rejettera votre nom comme un nom infâme, à cause du Fils de l'homme.
యదా లోకా మనుష్యసూనో ర్నామహేతో ర్యుష్మాన్ ఋతీయిష్యన్తే పృథక్ కృత్వా నిన్దిష్యన్తి, అధమానివ యుష్మాన్ స్వసమీపాద్ దూరీకరిష్యన్తి చ తదా యూయం ధన్యాః|
23 Réjouissez-vous en ce jour-là et bondissez de joie, car votre récompense est grande dans le ciel: c'est ainsi que leurs pères traitaient les prophètes.
స్వర్గే యుష్మాకం యథేష్టం ఫలం భవిష్యతి, ఏతదర్థం తస్మిన్ దినే ప్రోల్లసత ఆనన్దేన నృత్యత చ, తేషాం పూర్వ్వపురుషాశ్చ భవిష్యద్వాదినః ప్రతి తథైవ వ్యవాహరన్|
24 Mais, malheur à vous, riches, parce que vous avez déjà votre consolation!
కిన్తు హా హా ధనవన్తో యూయం సుఖం ప్రాప్నుత| హన్త పరితృప్తా యూయం క్షుధితా భవిష్యథ;
25 Malheur à vous, rassasiés, parce que vous aurez faim! Malheur à vous, qui riez maintenant, parce que vous serez dans l'affliction et que vous pleurerez!
ఇహ హసన్తో యూయం వత యుష్మాభిః శోచితవ్యం రోదితవ్యఞ్చ|
26 Malheur à vous, lorsque tous les hommes diront du bien de vous, car c'est ce que leurs pères faisaient à l'égard des faux prophètes!
సర్వ్వైలాకై ర్యుష్మాకం సుఖ్యాతౌ కృతాయాం యుష్మాకం దుర్గతి ర్భవిష్యతి యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మృషాభవిష్యద్వాదినః ప్రతి తద్వత్ కృతవన్తః|
27 Mais je vous dis, à vous qui m'écoutez, aimez vos ennemis; faites du bien à ceux qui vous haïssent;
హే శ్రోతారో యుష్మభ్యమహం కథయామి, యూయం శత్రుషు ప్రీయధ్వం యే చ యుష్మాన్ ద్విషన్తి తేషామపి హితం కురుత|
28 bénissez ceux qui vous maudissent; priez pour ceux qui vous maltraitent.
యే చ యుష్మాన్ శపన్తి తేభ్య ఆశిషం దత్త యే చ యుష్మాన్ అవమన్యన్తే తేషాం మఙ్గలం ప్రార్థయధ్వం|
29 Si quelqu'un te frappe sur une joue, présente-lui l'autre, et si quelqu'un t'enlève ton manteau, laisse-lui prendre aussi ta tunique.
యది కశ్చిత్ తవ కపోలే చపేటాఘాతం కరోతి తర్హి తం ప్రతి కపోలమ్ అన్యం పరావర్త్త్య సమ్ముఖీకురు పునశ్చ యది కశ్చిత్ తవ గాత్రీయవస్త్రం హరతి తర్హి తం పరిధేయవస్త్రమ్ అపి గ్రహీతుం మా వారయ|
30 Donne à tout homme qui te demande, et ne réclame pas ton bien à celui qui te le prend.
యస్త్వాం యాచతే తస్మై దేహి, యశ్చ తవ సమ్పత్తిం హరతి తం మా యాచస్వ|
31 Comme vous voulez que les hommes fassent pour vous, faites de même pour eux.
పరేభ్యః స్వాన్ ప్రతి యథాచరణమ్ అపేక్షధ్వే పరాన్ ప్రతి యూయమపి తథాచరత|
32 Si vous aimez ceux qui vous aiment, quel gré vous en doit-on savoir? Les pécheurs aussi aiment ceux qui les aiment.
యే జనా యుష్మాసు ప్రీయన్తే కేవలం తేషు ప్రీయమాణేషు యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి స్వేషు ప్రీయమాణేషు ప్రీయన్తే|
33 Si vous faites du bien à ceux qui vous en font, quel gré vous en doit-on savoir? Les pécheurs aussi en font autant.
యది హితకారిణ ఏవ హితం కురుథ తర్హి యుష్మాకం కిం ఫలం? పాపిలోకా అపి తథా కుర్వ్వన్తి|
34 Si vous prêtez à ceux de qui vous espérez être remboursés, quel gré vous en doit-on savoir?» Des pécheurs aussi prêtent à des pécheurs, afin qu'on leur rende la pareille.
యేభ్య ఋణపరిశోధస్య ప్రాప్తిప్రత్యాశాస్తే కేవలం తేషు ఋణే సమర్పితే యుష్మాకం కిం ఫలం? పునః ప్రాప్త్యాశయా పాపీలోకా అపి పాపిజనేషు ఋణమ్ అర్పయన్తి|
35 Mais aimez vos ennemis, faites du bien, et prêtez sans rien espérer: votre récompense sera grande; et vous serez fils du Très-Haut, car il est bon envers les ingrats et les méchants.
అతో యూయం రిపుష్వపి ప్రీయధ్వం, పరహితం కురుత చ; పునః ప్రాప్త్యాశాం త్యక్త్వా ఋణమర్పయత, తథా కృతే యుష్మాకం మహాఫలం భవిష్యతి, యూయఞ్చ సర్వ్వప్రధానస్య సన్తానా ఇతి ఖ్యాతిం ప్రాప్స్యథ, యతో యుష్మాకం పితా కృతఘ్నానాం దుర్వ్టత్తానాఞ్చ హితమాచరతి|
36 Soyez donc miséricordieux, comme votre Père est miséricordieux.
అత ఏవ స యథా దయాలు ర్యూయమపి తాదృశా దయాలవో భవత|
37 Ne jugez point, et vous ne serez point jugés; ne condamnez point, et vous ne serez point condamnés; absolvez, et l'on vous absoudra;
అపరఞ్చ పరాన్ దోషిణో మా కురుత తస్మాద్ యూయం దోషీకృతా న భవిష్యథ; అదణ్డ్యాన్ మా దణ్డయత తస్మాద్ యూయమపి దణ్డం న ప్రాప్స్యథ; పరేషాం దోషాన్ క్షమధ్వం తస్మాద్ యుష్మాకమపి దోషాః క్షమిష్యన్తే|
38 donnez, et l’on vous donnera: on vous donnera dans votre robe une bonne mesure, serrée, secouée et débordante; car on se servira pour vous de la même mesure avec laquelle vous aurez mesuré.
దానానిదత్త తస్మాద్ యూయం దానాని ప్రాప్స్యథ, వరఞ్చ లోకాః పరిమాణపాత్రం ప్రదలయ్య సఞ్చాల్య ప్రోఞ్చాల్య పరిపూర్య్య యుష్మాకం క్రోడేషు సమర్పయిష్యన్తి; యూయం యేన పరిమాణేన పరిమాథ తేనైవ పరిమాణేన యుష్మత్కృతే పరిమాస్యతే|
39 Il ajouta cette comparaison: «Un aveugle peut-il conduire un aveugle? Ne tomberont-ils pas tous deux dans une fosse?»
అథ స తేభ్యో దృష్టాన్తకథామకథయత్, అన్ధో జనః కిమన్ధం పన్థానం దర్శయితుం శక్నోతి? తస్మాద్ ఉభావపి కిం గర్త్తే న పతిష్యతః?
40 Le disciple n'est pas au-dessus de son maître: tout disciple sera traité comme son maître.
గురోః శిష్యో న శ్రేష్ఠః కిన్తు శిష్యే సిద్ధే సతి స గురుతుల్యో భవితుం శక్నోతి|
41 Pourquoi vois-tu la paille qui est dans l'oeil de ton frère, tandis que tu ne remarques pas la poutre qui est dans ton oeil?
అపరఞ్చ త్వం స్వచక్షుషి నాసామ్ అదృష్ట్వా తవ భ్రాతుశ్చక్షుషి యత్తృణమస్తి తదేవ కుతః పశ్యమి?
42 Ou comment peux-tu dire à ton frère: «Frère, laisse-moi ôter la paille qui est dans ton oeil, » toi qui ne vois pas la poutre qui est dans le tien? Hypocrite, ôte premièrement la poutre de ton oeil, alors tu verras à ôter la paille qui est dans l'oeil de ton frère;
స్వచక్షుషి యా నాసా విద్యతే తామ్ అజ్ఞాత్వా, భ్రాతస్తవ నేత్రాత్ తృణం బహిః కరోమీతి వాక్యం భ్రాతరం కథం వక్తుం శక్నోషి? హే కపటిన్ పూర్వ్వం స్వనయనాత్ నాసాం బహిః కురు తతో భ్రాతుశ్చక్షుషస్తృణం బహిః కర్త్తుం సుదృష్టిం ప్రాప్స్యసి|
43 car il n'y a pas de bon arbre qui produise de mauvais fruits, comme il n'y a pas de mauvais arbre qui produise de bons fruits:
అన్యఞ్చ ఉత్తమస్తరుః కదాపి ఫలమనుత్తమం న ఫలతి, అనుత్తమతరుశ్చ ఫలముత్తమం న ఫలతి కారణాదతః ఫలైస్తరవో జ్ఞాయన్తే|
44 chaque arbre se reconnaît à son fruit. On ne cueille pas des figues sur des épines et l'on ne vendange pas le raisin sur la ronce.
కణ్టకిపాదపాత్ కోపి ఉడుమ్బరఫలాని న పాతయతి తథా శృగాలకోలివృక్షాదపి కోపి ద్రాక్షాఫలం న పాతయతి|
45 L'homme de bien tire le bien du bon trésor de son coeur, et le méchant tire le mal de son mauvais trésor; car de l'abondance du coeur la bouche parle.
తద్వత్ సాధులోకోఽన్తఃకరణరూపాత్ సుభాణ్డాగారాద్ ఉత్తమాని ద్రవ్యాణి బహిః కరోతి, దుష్టో లోకశ్చాన్తఃకరణరూపాత్ కుభాణ్డాగారాత్ కుత్సితాని ద్రవ్యాణి నిర్గమయతి యతోఽన్తఃకరణానాం పూర్ణభావానురూపాణి వచాంసి ముఖాన్నిర్గచ్ఛన్తి|
46 Pourquoi m'appelez-vous: «Seigneur, Seigneur, » et ne faites-vous pas ce que je dis?
అపరఞ్చ మమాజ్ఞానురూపం నాచరిత్వా కుతో మాం ప్రభో ప్రభో ఇతి వదథ?
47 Je vous montrerai à qui ressemble tout homme qui vient à moi, qui écoute mes paroles et les met en pratique:
యః కశ్చిన్ మమ నికటమ్ ఆగత్య మమ కథా నిశమ్య తదనురూపం కర్మ్మ కరోతి స కస్య సదృశో భవతి తదహం యుష్మాన్ జ్ఞాపయామి|
48 il est semblable à un homme qui bâtit une maison, et qui, ayant creusé profondément, en a posé les fondements sur le roc: une inondation étant survenue, le fleuve est venu donner contre cette maison, et n'a pu l'ébranler, parce qu'elle était bien bâtie.
యో జనో గభీరం ఖనిత్వా పాషాణస్థలే భిత్తిం నిర్మ్మాయ స్వగృహం రచయతి తేన సహ తస్యోపమా భవతి; యత ఆప్లావిజలమేత్య తస్య మూలే వేగేన వహదపి తద్గేహం లాడయితుం న శక్నోతి యతస్తస్య భిత్తిః పాషాణోపరి తిష్ఠతి|
49 Mais celui qui écoute et ne pratique pas, est semblable à un homme qui a bâti une maison sur la terre, sans creuser de fondements: le fleuve est venu donner contre cette maison, et aussitôt elle s'est écroulée; et la ruine de cette maison a été grande.
కిన్తు యః కశ్చిన్ మమ కథాః శ్రుత్వా తదనురూపం నాచరతి స భిత్తిం వినా మృదుపరి గృహనిర్మ్మాత్రా సమానో భవతి; యత ఆప్లావిజలమాగత్య వేగేన యదా వహతి తదా తద్గృహం పతతి తస్య మహత్ పతనం జాయతే|
