Luc 13
1 En ce moment même, il se trouva là quelques personnes qui apprirent à Jésus la nouvelle de ces Galiléens, dont Pilate avait mêlé le sang à celui de leurs sacrifices?
O sırada bazı kişiler gelip İsa'ya bir haber getirdiler. Pilatus'un nasıl bazı Celileliler'i öldürüp kanlarını kendi kestikleri kurbanların kanına kattığını anlattılar.
2 Et lui, prenant la parole, leur dit: «Croyez-vous que ces Galiléens fussent de plus grands pécheurs que les autres Galiléens, parce qu'ils ont souffert de la sorte?
İsa onlara şöyle karşılık verdi: “Böyle acı çeken bu Celileliler'in, bütün öbür Celileliler'den daha günahlı olduğunu mu sanıyorsunuz?
3 — Non, vous dis-je; mais si vous ne vous repentez, vous périrez tous semblablement.
Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.
4 Ou bien, croyez-vous que ces dix-huit personnes sur qui la tour est tombée, à Siloé, et qu'elle a tuées, fussent plus coupables que toutes celles qui habitent Jérusalem?
Ya da, Şiloah'taki kule üzerlerine yıkılınca ölen o on sekiz kişinin, Yeruşalim'de yaşayan öbür insanların hepsinden daha suçlu olduğunu mu sanıyorsunuz?
5 — Non, vous dis-je; mais si vous ne vous repentez, vous périrez tous semblablement.»
Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.”
6 Il ajouta cette comparaison: «Un homme avait un figuier planté dans sa vigne; il alla y chercher du fruit, et n'en trouva point.
İsa şu benzetmeyi anlattı: “Adamın birinin bağında dikili bir incir ağacı vardı. Adam gelip ağaçta meyve aradı, ama bulamadı.
7 Il dit au vigneron: «Voici trois ans que je viens chercher du fruit à ce figuier et que je n'en trouve point: coupe-le. Pourquoi occupe-t-il la terre inutilement?»
Bağcıya, ‘Bak’ dedi, ‘Ben üç yıldır gelip bu incir ağacında meyve arıyorum, bulamıyorum. Onu kes. Toprağın besinini neden boş yere tüketsin?’
8 Le vigneron répondit: «Seigneur, laisse-le encore cette année. Je creuserai tout autour et j'y mettrai du fumier;
“Bağcı, ‘Efendim’ diye karşılık verdi, ‘Ağacı bir yıl daha bırak, bu arada ben çevresini kazıp gübreleyeyim.
9 peut-être portera-t-il du fruit; sinon tu le couperas l'an prochain.»
Gelecek yıl meyve verirse, ne iyi; vermezse, onu kesersin.’”
10 Un jour de sabbat, Jésus enseignait dans une synagogue,
Bir Şabat Günü İsa, havralardan birinde öğretiyordu.
11 et il vint une femme, qui, depuis dix-huit ans, était possédée d'un esprit qui la rendait faible: elle était toute voûtée, et ne pouvait absolument pas se redresser.
On sekiz yıldır içinde hastalık ruhu bulunan bir kadın da oradaydı. İki büklüm olmuş, belini hiç doğrultamıyordu.
12 Jésus la voyant, l'appela, et lui dit: «Femme, tu es délivrée de ta faiblesse; »
İsa onu görünce yanına çağırdı. “Kadın” dedi, “Hastalığından kurtuldun.”
13 et il lui imposa les mains: à l'instant elle se redressa, et glorifia Dieu.
Ellerini kadının üzerine koydu. Kadın hemen doğruldu ve Tanrı'yı yüceltmeye başladı.
14 Mais le président de la synagogue, fâché de ce que Jésus avait fait cette guérison le jour du sabbat, prit la parole, et dit à la foule: «Il y a six jours pour travailler; venez-donc vous faire guérir en ces jours-là, et non pas le jour du sabbat.»
İsa'nın hastayı Şabat Günü iyileştirmesine kızan havra yöneticisi kalabalığa seslenerek, “Çalışmak için altı gün vardır” dedi. “O günler gelip iyileşin, Şabat Günü değil.”
15 Mais le Seigneur lui répondit: «Hypocrites, est-ce que chacun de vous, le jour du sabbat, ne délie pas de la crèche son boeuf ou son âne, pour le mener boire?
Rab ona şu karşılığı verdi: “Sizi ikiyüzlüler! Her biriniz Şabat Günü kendi öküzünü ya da eşeğini yemlikten çözüp suya götürmez mi?
16 Et cette fille d'Abraham, que Satan tient liée depuis dix-huit ans, il ne fallait donc pas la délivrer de cette chaîne le jour du sabbat!»
Buna göre, Şeytan'ın on sekiz yıldır bağlı tuttuğu, İbrahim'in bir kızı olan bu kadının da Şabat Günü bu bağdan çözülmesi gerekmez miydi?”
17 Cette réponse couvrit de confusion tous ses adversaires, et le peuple se réjouissait de toutes les merveilles que Jésus faisait.
İsa'nın bu sözleri, kendisine karşı gelenlerin hepsini utandırdı. Bütün kalabalık ise O'nun yaptığı görkemli işlerin tümünü sevinçle karşıladı.
18 Il ajouta donc: «A quoi ressemble le royaume de Dieu, et à quoi le comparerai-je?
Sonra İsa şunları söyledi: “Tanrı'nın Egemenliği neye benzer, onu neye benzeteyim?
19 Il est semblable à un grain de moutarde qu'un homme a pris et a jeté dans son jardin: le grain a poussé, il est devenu un arbre, et les oiseaux du ciel se sont abrités dans ses branches.»
Tanrı'nın Egemenliği, bir adamın bahçesine ektiği hardal tanesine benzer. Tane gelişip ağaç olur, kuşlar dallarında barınır.”
20 Il dit encore: «A quoi comparerai-je le royaume de Dieu?
İsa yine, “Tanrı'nın Egemenliği'ni neye benzeteyim?” dedi.
21 Il est semblable à du levain qu'une femme a pris et mis dans trois mesures de farine, jusqu’à ce que tout ait levé.»
“O, bir kadının üç ölçek una karıştırdığı mayaya benzer. Sonunda bütün hamur kabarır.”
22 Et Jésus traversait les villes et les villages, enseignant, et faisant route vers Jérusalem.
İsa köy kent dolaşarak öğretiyor, Yeruşalim'e doğru ilerliyordu.
23 Quelqu'un lui dit: «N'y a-t-il que peu de personnes de sauvées?» Il répondit:
Biri O'na, “Ya Rab” dedi, “Kurtulanların sayısı az mı olacak?” İsa oradakilere şöyle dedi: “Dar kapıdan girmeye gayret edin. Size şunu söyleyeyim, çok kişi içeri girmek isteyecek, ama giremeyecek.
24 «Efforcez- vous d'entrer par la porte étroite; car beaucoup, je vous le dis, chercheront à entrer, et ne le pourront pas.
25 Une fois que le maître de la maison se sera levé, et aura fermé la porte, si vous êtes dehors, et que vous commenciez à heurter, en disant: «Seigneur, Seigneur, ouvre-nous; » il vous dira: «Je ne sais d'où vous êtes.»
Ev sahibi kalkıp kapıyı kapattıktan sonra dışarıda durup, ‘Ya Rab, kapıyı aç bize!’ diyerek kapıyı vurmaya başlayacaksınız. “O da size, ‘Kim olduğunuzu, nereden geldiğinizi bilmiyorum’ diye karşılık verecek.
26 Alors vous vous mettrez à dire: «Nous avons mangé et bu avec toi; c'est dans nos places publiques que tu as enseigné; »
“O zaman, ‘Biz senin önünde yiyip içtik, sen de bizim sokaklarımızda öğrettin’ demeye başlayacaksınız.
27 et il répondra: «Je vous le dis, je ne sais d'où vous êtes; éloignez-vous de moi, vous tous, ouvriers d'iniquité.»
“O da size şöyle diyecek: ‘Kim olduğunuzu, nereden geldiğinizi bilmiyorum. Çekilin önümden, ey kötülük yapanlar!’
28 C'est alors qu'il y aura des pleurs et des grincements de dents, quand vous verrez Abraham, Isaac et Jacob, et tous les prophètes, dans le royaume de Dieu, et que vous serez jetés dehors.
“İbrahim'i, İshak'ı, Yakup'u ve bütün peygamberleri Tanrı'nın Egemenliği'nde, kendinizi ise dışarı atılmış gördüğünüz zaman, aranızda ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.
29 Il viendra de l'orient et de l'occident, du nord et du midi, des gens qui seront à table dans le royaume de Dieu.
İnsanlar doğudan batıdan, kuzeyden güneyden gelecek ve Tanrı'nın Egemenliği'nde sofraya oturacaklar.
30 Et voici, il y en a des derniers qui seront les premiers, et des premiers qui seront les derniers.»
Ve işte, sonuncu olan bazıları birinci, birinci olan bazıları da sonuncu olacak.”
31 Ce même jour, quelques pharisiens vinrent dire à Jésus: «Pars, éloigne-toi d'ici, parce qu'Hérode veut te faire mourir.»
Tam o sırada bazı Ferisiler gelip İsa'ya, “Buradan ayrılıp başka yere git. Hirodes seni öldürmek istiyor” dediler.
32 Il leur dit: «Allez dire à ce renard: Voici, je chasse les démons et je fais des guérisons aujourd'hui et demain; et après-demain j'ai fini;
İsa onlara şöyle dedi: “Gidin, o tilkiye söyleyin, ‘Bugün ve yarın cinleri kovup hastaları iyileştireceğim ve üçüncü gün hedefime ulaşacağım.’
33 seulement il faut qu'aujourd'hui et demain, et après-demain, je poursuive ma route, car il ne convient pas qu'un prophète périsse hors de Jérusalem.
Yine de bugün, yarın ve öbür gün yoluma devam etmeliyim. Çünkü bir peygamberin Yeruşalim'in dışında ölmesi düşünülemez!
34 Jérusalem, Jérusalem, toi qui tues les prophètes et qui lapides ceux qui te sont envoyés, combien de fois j'ai voulu rassembler tes enfants comme une poule rassemble sa couvée sous ses ailes, et vous ne l'avez pas voulu!
“Ey Yeruşalim! Peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taşlayan Yeruşalim! Tavuğun civcivlerini kanatları altına topladığı gibi ben de kaç kez senin çocuklarını toplamak istedim, ama siz istemediniz.
35 Voici, votre maison va vous être laissée, et je vous dis que vous ne me verrez plus, jusqu’à ce que le temps vienne, où vous direz: «Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur!»
Bakın, eviniz ıssız bırakılacak! Size şunu söyleyeyim: ‘Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!’ diyeceğiniz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.”
