Luc 10
1 Après cela, Jésus désigna encore soixante-dix autres disciples, et les envoya devant lui, deux à deux, dans toutes les villes et dans tous les lieux, où lui-même devait aller.
μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος και ετερους εβδομηκοντα και απεστειλεν αυτους ανα δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου εμελλεν αυτος ερχεσθαι
2 Et il leur dit: «La moisson est grande, mais il y a peu d'ouvriers; priez donc le maître de la moisson d'envoyer des ouvriers dans sa moisson.
ελεγεν ουν προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλλη εργατας εις τον θερισμον αυτου
3 Allez, je vous envoie comme des agneaux au milieu des loups.
υπαγετε ιδου εγω αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκων
4 Ne prenez ni bourse, ni sac, ni sandales, et ne saluez personne en chemin.
μη βασταζετε βαλαντιον μη πηραν μηδε υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθε
5 Dans quelque maison que vous entriez, dites d'abord:
εις ην δ αν οικιαν εισερχησθε πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω
6 «Que la paix soit sur cette maison!» et s'il se trouve là quelque enfant de paix, la paix que vous aurez souhaitée reposera sur lui; sinon, elle reviendra à vous.
και εαν μεν η εκει ο υιος ειρηνης επαναπαυσεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μηγε εφ υμας ανακαμψει
7 Demeurez dans cette même maison, mangez et buvez ce qu'on vous donnera; car l'ouvrier mérite son salaire. Ne passez point d'une maison dans une autre.
εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου εστιν μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν
8 Dans quelque ville que vous entriez, si l'on vous reçoit, mangez ce qu'on vous servira;
και εις ην δ αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν
9 guérissez les malades qui s'y trouveront, et dites aux habitants: «Le royaume de Dieu est proche de vous.»
και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
10 Dans quelque ville que vous entriez, si l’on ne vous reçoit pas, allez dans les rues, et dites:
εις ην δ αν πολιν εισερχησθε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε
11 «Nous secouons de nos pieds, pour vous la rendre, même la poussière qui s'y est attachée dans votre ville; pourtant, sachez-le bien, le royaume de Dieu est proche.»
και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμων απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
12 Je vous déclare qu'au dernier jour, Sodome sera traitée moins rigoureusement que cette ville-là.
λεγω δε υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινη
13 Malheur à toi, Chorazin! Malheur à toi Bethsaïde! car si les miracles qui ont été faits au milieu de vous avaient été faits dans Tyr et dans Sidon, il y a longtemps qu'elles se seraient repenties sous le sac et la cendre.
ουαι σοι χοραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημεναι μετενοησαν
14 Mais au jour du jugement Tyr et Sidon seront traitées moins rigoureusement que vous.
πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν
15 Et toi, Capernaoum, qui as été élevée jusqu'au ciel, tu seras abaissée jusqu'aux enfers. (Hadēs g86)
και συ καπερναουμ η εως του ουρανου υψωθεισα εως αδου καταβιβασθηση (Hadēs g86)
16 Qui vous écoute, m'écoute; qui vous rejette, me rejette; et qui me rejette, rejette celui qui m'a envoyé.»
ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με
17 Les soixante et dix disciples revinrent pleins de joie, disant: «Seigneur, les démons mêmes se soumettent à nous en ton nom!»
υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου
18 Il leur dit: «Je voyais Satan tomber du ciel comme un éclair.
ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα
19 Je vous ai donné le pouvoir de fouler aux pieds les serpents et les scorpions, et toutes les forces de l'ennemi, sans qu'elles puissent aucunement vous nuire;
ιδου διδωμι υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ου μη αδικησει
20 seulement ne vous réjouissez pas de ce que les esprits se soumettent à vous, mais réjouissez-vous de ce que vos noms sont écrits dans les cieux.»
πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε μαλλον οτι τα ονοματα υμων εγραφη εν τοις ουρανοις
21 En ce moment même, Jésus tressaillit de joie en son esprit, et dit: «Je te loue, Père, Seigneur du ciel et de la terre, de ce que tu as caché ces choses aux sages et aux intelligents, et de ce que tu les as révélées aux enfants; oui, Père, je te loue de ce que tel a été ton bon plaisir.»
εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι ο ιησους και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου
22 Et se tournant vers ses disciples, il dit: «Toutes choses m'ont été enseignées par mon Père; et personne ne connaît ce qu'est le Fils, que le Père, ni ce qu'est le Père, que le Fils, et que celui à qui le Fils le veut bien révéler.»
παντα παρεδοθη μοι υπο του πατρος μου και ουδεις γινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πατηρ και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι
23 Puis se tournant vers ses disciples, il leur dit en particulier: «Heureux les yeux qui voient ce que vous voyez!
και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε
24 Car je vous dis que beaucoup de prophètes et de rois ont désiré de voir ce que vous voyez, et ne l'ont pas vu; d'entendre ce que vous entendez, et ne l'ont pas entendu.»
λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν α υμεις βλεπετε και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν
25 Un docteur de la Loi, qui voulait mettre Jésus à l'épreuve, se leva et lui dit: «Maître, que faut-il que je fasse pour obtenir la vie éternelle?» (aiōnios g166)
και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτον και λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω (aiōnios g166)
26 Jésus lui répondit: «Que dit la Loi? Qu'y lis-tu?»
ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις
27 Il repartit: «Tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton coeur, de toute ton âme, de toute ta force et de toute ta pensée; et ton prochain comme toi-même.»
ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου και εξ ολης της ισχυος σου και εξ ολης της διανοιας σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον
28 Jésus lui dit: «Tu as bien répondu: fais cela, et tu vivras.»
ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση
29 Cet homme voulant se justifier lui-même, dit à Jésus: «Et qui est mon prochain?»
ο δε θελων δικαιουν εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον
30 Jésus reprit: «Un homme, qui descendait de Jérusalem à Jéricho, tomba au milieu des voleurs: ils le dépouillèrent, le chargèrent de coups, et s'en allèrent, le laissant à demi mort.
υπολαβων δε ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη τυγχανοντα
31 Un sacrificateur, qui par hasard descendait par ce chemin, ayant vu ce malheureux, passa devant lui sans s'arrêter.
κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν
32 De même, un lévite, étant arrivé dans cet endroit, s'avança, et l'ayant vu, passa devant lui sans s'arrêter.
ομοιως δε και λευιτης γενομενος κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν
33 Mais un Samaritain, qui voyageait, étant venu dans ce lieu, et ayant vu cet homme, fut touché de compassion.
σαμαρειτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων αυτον εσπλαγχνισθη
34 Il s'approcha, banda ses blessures, après y avoir versé de l'huile et du vin; puis, l'ayant mis sur sa propre monture, il le mena dans une hôtellerie et prit soin de lui.
και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθη αυτου
35 Le lendemain matin, en partant, il tira de sa bourse deux deniers, les donna à l'hôte, et dit: «Aie soin de lui, et, ce que tu dépenseras de plus, je te le rendrai à mon retour.»
και επι την αυριον εξελθων εκβαλων δυο δηναρια εδωκεν τω πανδοχει και ειπεν αυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι
36 Lequel des trois te semble avoir été le prochain de celui qui était tombé au milieu des voleurs.»
τις ουν τουτων των τριων δοκει σοι πλησιον γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας
37 Il dit: «C'est celui qui a exercé la miséricorde envers lui.» Jésus lui dit: «Va, et fais de même.»
ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν ουν αυτω ο ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως
38 Pendant qu'il était en route avec ses disciples, il entra dans un village; une femme, nommée Marthe, le reçut dans sa maison.
εγενετο δε εν τω πορευεσθαι αυτους και αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις τον οικον αυτης
39 Elle avait une soeur, nommée Marie, qui, s'étant assise aux pieds de Jésus, écoutait sa parole,
και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαρια η και παρακαθισασα παρα τους ποδας του ιησου ηκουεν τον λογον αυτου
40 tandis qu'elle-même était distraite par les soins nombreux du ménage. Marthe s'étant approchée, dit à Jésus: «Seigneur, ne vois-tu pas que ma soeur me laisse toute la tâche? Dis-lui donc de m'aider.»
η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελιπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται
41 Mais il lui répondit: «Marthe, Marthe, tu t'inquiètes et tu t'agites pour beaucoup de choses; une seule chose est nécessaire.
αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο ιησους μαρθα μαρθα μεριμνας και τυρβαζη περι πολλα
42 Marie a choisi la bonne part, qui ne lui sera point ôtée.»
ενος δε εστιν χρεια μαρια δε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται απ αυτης
