Jean 1
1 Au commencement était la Parole; la Parole était avec Dieu, et la Parole était dieu.
εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος
2 Elle était au commencement avec Dieu.
ουτος ην εν αρχη προς τον θεον
3 Toutes choses ont été faites par elle, et rien de ce qui a été fait, n'a été fait sans elle.
παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν
4 En elle était la vie, et cette vie était la lumière des hommes:
εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων
5 la lumière brille dans les ténèbres, mais les ténèbres ne l'ont point reçue.
και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν
6 Un homme parut; il était envoyé de Dieu, son nom était Jean.
εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωαννης
7 Il vint pour un témoignage, pour rendre témoignage à la Lumière, afin que tous crussent par lui:
ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου
8 il n'était pas la Lumière, mais il devait rendre témoignage à la Lumière.
ουκ ην εκεινος το φως αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτος
9 La véritable Lumière, qui éclaire tout homme, était entrée dans le monde;
ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμον
10 elle était dans le monde, et le monde a été fait par elle, mais le monde ne l'a point connue.
εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω
11 Elle est venue chez les siens, et les siens ne l'ont point reçue;
εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον
12 mais à tous ceux qui l'ont reçue, à tous ceux qui croient en son nom, elle a donné la prérogative d'être enfants de Dieu:
οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου
13 enfants, qui ne sont pas nés du sang, ni de la volonté de la chair, ni de la volonté de l'homme, mais qui sont nés de Dieu.
οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματος σαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ εκ θεου εγεννηθησαν
14 Et la Parole a été faite chair; elle a habité au milieu de nous pleine de grâce et de vérité, et nous avons contemplé sa gloire, une gloire comme celle d'un fils unique envoyé par son père.
και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος και αληθειας
15 Jean lui rend témoignage, quand il dit à haute voix: «Voici celui dont je disais: Celui qui vient après moi. a pris le pas devant moi, parce qu'il est plus grand que moi.»
ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
16 C'est de sa plénitude que nous avons tous reçu grâce sur grâce;
και εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος
17 car la Loi a été donnée par Moïse; mais la Grâce et la Vérité sont venues par Jésus-Christ.
οτι ο νομος δια μωσεως εδοθη η χαρις και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο
18 Personne n'a jamais vu Dieu; le Fils unique, qui est dans le sein du Père, est celui qui l'a révélé.
θεον ουδεις εωρακεν πωποτε ο μονογενης υιος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο
19 Voici le témoignage que rendit Jean, lorsque les Juifs envoyèrent de Jérusalem des sacrificateurs et des lévites pour lui adresser cette question: «Qui es-tu?»
και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει
20 Il le déclara, et ne le nia point; il déclara qu'il n'était pas le Messie.
και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι ουκ ειμι εγω ο χριστος
21 — «Quoi donc! Es-tu Élie?» lui demandèrent-ils; et il dit: «Je ne le suis point.» - «Es-tu le Prophète?» et il répondit: «Non.»
και ηρωτησαν αυτον τι ουν ηλιας ει συ και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου
22 Ils lui dirent donc: «Qui es-tu? afin que nous rendions réponse à ceux qui nous ont envoyés. Que dis-tu que tu es?»
ειπον ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου
23 — «Moi, dit-il, je suis «une voix qui crie au désert: Redressez le chemin du Seigneur, » comme a dit le prophète Ésaïe.
εφη εγω φωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριου καθως ειπεν ησαιας ο προφητης
24 Ceux qu'on avait envoyés étaient des pharisiens.
και οι απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων
25 Ils insistèrent, et lui dirent: «Pourquoi donc baptises-tu, si tu n'es pas le Messie, ni même Elie ou le Prophète?»
και ηρωτησαν αυτον και ειπον αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουτε ηλιας ουτε ο προφητης
26 Jean leur répondit: «Pour moi, je baptise d'eau, mais il y a au milieu de vous quelqu'un que vous ne connaissez pas:
απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος δε υμων εστηκεν ον υμεις ουκ οιδατε
27 c'est celui qui vient après moi; je ne suis pas digne de délier la courroie de ses sandales.»
αυτος εστιν ο οπισω μου ερχομενος ος εμπροσθεν μου γεγονεν ου εγω ουκ ειμι αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος
28 Ces choses se passèrent à Béthanie, au delà du Jourdain, où Jean baptisait.
ταυτα εν βηθαβαρα εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ιωαννης βαπτιζων
29 Le lendemain, Jean vit Jésus qui venait vers lui, et il dit: «Voici l'agneau de Dieu qui ôte le péché du monde.»
τη επαυριον βλεπει ο ιωαννης τον ιησουν ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου
30 C'est de lui que j'ai dit: Il vient après moi un homme qui a pris le pas devant moi, parce qu'il est plus grand que moi.
ουτος εστιν περι ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην
31 Je ne le connaissais pas; mais je suis venu baptiser d'eau, afin qu'il fût manifesté à Israël»
καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν τω υδατι βαπτιζων
32 et Jean avait rendu ce témoignage: «J'ai vu l'Esprit descendre du ciel comme une colombe, et demeurer sur lui.»
και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ωσει περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον
33 Je ne le connaissais pas; mais celui-là même qui m'a envoyé baptiser d'eau m'a dit: «Celui sur qui tu verras l'Esprit descendre et demeurer, c'est lui qui baptise d'esprit saint.»
καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω
34 Je l'ai vu, et j'ai rendu témoignage que c'est lui qui est le Fils de Dieu.»
καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου
35 Le lendemain, Jean se trouvait là de nouveau, avec deux de ses disciples;
τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο
36 et, ayant considéré Jésus qui passait, il dit: «Voilà l'agneau de Dieu.»
και εμβλεψας τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνος του θεου
37 Ces deux disciples l'ayant entendu parler de la sorte, suivirent Jésus.
και ηκουσαν αυτου οι δυο μαθηται λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου
38 Jésus s'étant retourné, et voyant qu'ils le suivaient, leur dit. «Que cherchez- vous?» Ils lui dirent: «Rabbi, »(ce qui signifie Maître) «où demeures-tu?»
στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπον αυτω ραββι ο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις
39 — «Venez, leur dit-il, et vous verrez. Ils allèrent, et ils virent où il demeurait, et ils restèrent auprès de lui ce jour-là. C'était environ la dixième heure du jour.
λεγει αυτοις ερχεσθε και ιδετε ηλθον και ειδον που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα δε ην ως δεκατη
40 André, frère de Simon-Pierre, était l'un des deux disciples qui avaient entendu la parole de Jean, et qui avaient suivi Jésus.
ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω
41 Il rencontra, le premier, son frère Simon, et il lui dit: «Nous avons trouvé le Messie» (ce qui signifie Christ);
ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον ο χριστος
42 et il le mena vers Jésus. Celui-ci, l'ayant considéré, lui dit: «Tu es Simon, fils de Jona; on t'appellera Céphas» (ce qui signifie Pierre).
και ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας δε αυτω ο ιησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωνα συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος
43 Le lendemain, Jésus résolut de partir pour la Galilée. Il rencontra Philippe, et lui dit: «Suis-moi.»
τη επαυριον ηθελησεν ο ιησους εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ακολουθει μοι
44 Philippe était de la ville de Bethsaïde, d'où étaient aussi André et Pierre.
ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου
45 Philippe rencontra Nathanaël, et lui dit: «Nous avons trouvé celui dont Moïse a parlé dans la Loi, et que les prophètes ont annoncé; c'est Jésus, fils de Joseph, de Nazareth.»
ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν τον υιον του ιωσηφ τον απο {VAR1: ναζαρετ } {VAR2: ναζαρεθ }
46 Nathanaël lui dit: «Peut-il sortir de Nazareth quelque chose de bon?» Philippe lui répondit: «Viens et vois.»
και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ {VAR1: ναζαρετ } {VAR2: ναζαρεθ } δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιππος ερχου και ιδε
47 Jésus voyant venir Nathanaël, dit en parlant de lui: «Voici un vrai Israélite, un homme sans détour.»
ειδεν ο ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν
48 — «D'où me connais-tu?» lui dit Nathanaël. Jésus lui répondit: «Avant que Philippe t'appelât, je t'ai vu sous le figuier.»
λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ο ιησους και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε
49 — «Maître, lui repartit Nathanaël, tu es le Fils de Dieu, tu es le roi d'Israël.»
απεκριθη ναθαναηλ και λεγει αυτω ραββι συ ει ο υιος του θεου συ ει ο βασιλευς του ισραηλ
50 Jésus répondit et lui dit: «Parce que je t'ai dit que je t'ai vu sous le figuier, tu crois! Tu verras de plus grandes choses que celles-là.»
απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψει
51 Et il ajouta: «En vérité, en vérité, je vous le dis, vous verrez désormais le ciel ouvert, et les anges de Dieu monter et descendre sur le Fils de l'homme.
και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου
