Jean 19
1 Alors Pilate fit prendre Jésus et le lit battre de verges.
τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν
2 Et les soldats, ayant tressé une couronne d'épines, la lui mirent sur la tête; ils le revêtirent aussi d'un manteau de pourpre, puis, s'approchant de lui, ils lui disaient:
και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον
3 «Salut, roi des Juifs, » et ils lui donnaient des soufflets.
και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα
4 Pilate sortit encore une fois du prétoire, et dit aux Juifs: «Voici, je vous l'amène, afin que vous sachiez que je ne trouve aucun crime en lui.»
εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω
5 Jésus sortit donc, portant la couronne d'épines et le manteau de pourpre, et Pilate leur dit: «Voilà l'homme.»
εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος
6 Dès que les principaux sacrificateurs et leurs agents le virent, ils se mirent à crier: «Crucifie! crucifie-le!» Pilate leur dit: «Prenez-le vous-mêmes, et le crucifiez; car, pour moi, je ne trouve aucun crime en lui.»
οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν
7 Les Juifs lui répondirent: «Nous avons une loi, et, d'après notre loi, il doit mourir, parce qu'il s'est fait Fils de Dieu.»
απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον θεου υιον εποιησεν
8 Quand Pilate eut entendu cette parole, il fut encore plus effrayé,
οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη
9 et, étant rentré dans le prétoire, il dit à Jésus: «D'où es-tu?» Mais Jésus ne lui fit aucune réponse.
και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω
10 Alors Pilate lui dit: «Tu ne me parles pas? Ne sais-tu pas que j'ai le pouvoir de te crucifier, et que j'ai le pouvoir de te relâcher?»
λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε
11 Jésus lui répondit: «Tu n'aurais aucun pouvoir sur moi, s'il ne t'était donné d'en haut; c'est pourquoi celui qui me livre entre tes mains est plus coupable que toi.»
απεκριθη ιησους ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει
12 Dès ce moment Pilate cherchait à le délivrer; mais les Juifs criaient: «Si tu le relâches, tu n'es pas ami de César. Quiconque se fait roi, se déclare contre César.»
εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι
13 Pilate ayant entendu ces paroles, fit conduire Jésus hors du prétoire, et s'assit sur son tribunal, au lieu appelé le Pavé, en hébreu Gabbatha.
ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα
14 C'était la préparation de la Pâque, et environ la sixième heure du jour. Et Pilate dit aux Juifs: «Voilà votre roi.»
ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων
15 Mais ils se mirent à crier: «A mort! à mort! crucifie-le!» Pilate leur dit: «Crucifierai-je votre roi?» Les principaux sacrificateurs répondirent: «Nous n'avons d'autre roi que César.»
οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα
16 Alors il le leur livra pour être crucifié. Ils prirent donc Jésus et l’emmenèrent.
τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον δε τον ιησουν και ηγαγον
17 Jésus portant sa croix, s'achemina hors de la ville, au lieu nommé la Place du Crâne, en hébreu Golgotha:
και βασταζων τον σταυρον αυτου εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ος λεγεται εβραιστι γολγοθα
18 là ils le crucifièrent, et deux autres avec lui, l'un d'un côté, l'autre de l'autre, et Jésus au milieu.
οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν
19 Pilate fit faire aussi, et placer au haut île la croix, un écriteau portant ces mots: Jésus de Nazareth, Roi des Juifs.
εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων
20 Un grand nombre de Juifs lurent cet écriteau, parce que le lieu où Jésus avait été crucifia était près de la ville, et que l'inscription était en hébreu, en latin et en grec.
τουτον ουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν των ιουδαιων οτι εγγυς ην της πολεως ο τοπος οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην γεγραμμενον εβραιστι ελληνιστι ρωμαιστι
21 Les principaux sacrificateurs des Juifs dirent à Pilate: «Ne mets pas: Roi des Juifs; mets qu'il a dit: «Je suis roi des Juifs.»
ελεγον ουν τω πιλατω οι αρχιερεις των ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς των ιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευς ειμι των ιουδαιων
22 Pilate répondit: «Ce qui est écrit, est écrit.»
απεκριθη ο πιλατος ο γεγραφα γεγραφα
23 Après avoir crucifié Jésus, les soldats prirent ses vêtements, et en firent quatre parts, une pour chaque soldat. Ils prirent aussi la tunique, et, comme elle était sans couture, d'un seul tissu depuis le haut jusqu'en bas,
οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αρραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου
24 ils se dirent entre eux: «Ne la déchirons pas, mais tirons au sort à qui l'aura.» Ainsi firent les soldats; afin que s'accomplît l'Écriture, qui dit: «Ils se sont partagé mes habits, et ils ont tiré au sort mon vêtement.»
ειπον ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν
25 Près de la croix, se tenaient la mère de Jésus et la soeur de sa mère, Marie femme de Clopas et Marie Madeleine.
ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη
26 Jésus, ayant vu sa mère, et à côté d'elle le disciple qu'il aimait, dit à sa mère: «Femme, voilà ton fils; »
ιησους ουν ιδων την μητερα και τον μαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τη μητρι αυτου γυναι ιδε ο υιος σου
27 puis, il dit au disciple: «Voilà ta mère; » et, dès ce moment, ce disciple la prit chez lui.
ειτα λεγει τω μαθητη ιδου η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια
28 Après cela, Jésus, sachant que tout était déjà consomment, afin que l'Écriture fût accomplie: «J'ai soif.»
μετα τουτο ειδως ο ιησους οτι παντα ηδη τετελεσται ινα τελειωθη η γραφη λεγει διψω
29 Or il y avait là un vase plein de vinaigre, et les soldats, ayant mis au bout d'une tige d'hysope une éponge imbibée de vinaigre, l'approchèrent de sa bouche.
σκευος ουν εκειτο οξους μεστον οι δε πλησαντες σπογγον οξους και υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι
30 Quand Jésus eut pris ce vinaigre, il dit: «Tout est consommé; » et, ayant penché la tête, il rendit l'esprit.
οτε ουν ελαβεν το οξος ο ιησους ειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαλην παρεδωκεν το πνευμα
31 Comme les Juifs craignaient que les corps ne restassent sur la croix pendant le sabbat, car c'était la préparation, et ce jour de sabbat était très-solennel, ils demandèrent à Pilate qu'on leur rompît les jambes, et qu'on les ôtât.
οι ουν ιουδαιοι ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω επει παρασκευη ην ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν
32 Les soldats vinrent donc, et rompirent les jambes au premier brigand, puis à l'autre qui avait été crucifié avec lui;
ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω
33 ensuite, étant venus à Jésus, et le voyant déjà mort, ils ne lui rompirent pas les jambes,
επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον αυτον ηδη τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη
34 mais l'un des soldats lui perça le côté avec sa lance, et aussitôt il en sortit du sang et de l'eau.
αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και ευθεως εξηλθεν αιμα και υδωρ
35 Celui qui l'a vu, en rend témoignage, et son témoignage est digne de foi; et il sait qu'il dit vrai, afin que vous croyiez aussi.
και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια κακεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα [ και ] υμεις πιστευσητε
36 En effet, ces choses arrivèrent, afin que l'Écriture fût accomplie: «Aucun de ses os ne sera brisé.»
εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου
37 Et un autre passage de l’Écriture dit encore: «Ils regarderont à celui qu’ils ont percé.»
και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν
38 Après cela, Joseph d'Arimathée, qui était disciple de Jésus, mais en secret, par crainte des Juifs, demanda à Pilate l'autorisation de prendre le corps de Jésus, et Pilate la lui accorda. Il vint donc et prit le corps de Jésus.
μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης του ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα του ιησου
39 Nicodème, le même qui, la première fois, était venu de nuit vers Jésus, vint aussi, apportant environ cent livres d'un mélange de myrrhe et d’aloès.
ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς τον ιησουν νυκτος το πρωτον φερων μιγμα σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον
40 Ils prirent donc le corps de Jésus, et le lièrent de bandes en le couvrant d'aromates, selon la manière d'ensevelir usitée chez les Juifs.
ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο εν οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν
41 Or, il y avait là, au lieu où Jésus avait été crucifié, un jardin, et dans ce jardin, un sépulcre tout neuf, où personne n'avait encore été mis:
ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ετεθη
42 c'est là qu'ils déposèrent le corps de Jésus, parce que la préparation des Juifs arrivait, et que ce sépulcre était proche.
εκει ουν δια την παρασκευην των ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειον εθηκαν τον ιησουν
