Actes 16
1 Il y fit rencontre d'un disciple nommé Timothée, qui était fils d'une Juive fidèle, mais d'un père grec,
κατηντησεν δε εις δερβην και λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος [ τινος ] ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος
2 et qui jouissait d'un bon renom parmi les frères de Lystres et d'Icône.
ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων
3 Paul voulut remmener avec lui; il le prit et le circoncit à cause des Juifs qui étaient en ces lieux-là, car tous savaient que son père était grec.
τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες τον πατερα αυτου οτι ελλην υπηρχεν
4 Dans les villes où ils passaient, ils enseignaient aux frères à garder les arrêtés pris par les apôtres et par les anciens de Jérusalem.
ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδουν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και των πρεσβυτερων των εν ιερουσαλημ
5 Les églises s'affermissaient donc dans la foi, et croissaient en nombre de jour en jour.
αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν
6 Ils parcoururent la Phrygie et le pays de Galatie, après avoir été empêchés par le Saint-Esprit d'annoncer la Parole dans l’Asie.
διελθοντες δε την φρυγιαν και την γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια
7 Arrivés près de la Mysie, ils essayèrent d'entrer en Bithynie, mais l'Esprit de Jésus ne le leur permit pas.
ελθοντες κατα την μυσιαν επειραζον κατα την βιθυνιαν πορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα
8 Alors, ayant traversé rapidement la Mysie, ils descendirent à Troas.
παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα
9 Là, Paul eut une vision dans la nuit: il vit un Macédonien debout, qui l'appelait, et lui disait: «Passe en Macédoine pour nous secourir.»
και οραμα δια της νυκτος ωφθη τω παυλω ανηρ τις ην μακεδων εστως παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν
10 Aussitôt après cette vision, nous cherchâmes à passer en Macédoine, concluant que le Seigneur nous appelait à y porter l'évangile.
ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις την μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο κυριος ευαγγελισασθαι αυτους
11 Étant donc partis de Troas, nous fîmes voile droit vers la Samothrace, et le lendemain nous débarquâmes à Néapolis.
αναχθεντες ουν απο της τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαπολιν
12 De là, nous allâmes à Philippes, colonie romaine, qui est la première ville du district de Macédoine. Nous nous arrêtâmes quelques jours dans cette ville.
εκειθεν τε εις φιλιππους ητις εστιν πρωτη της μεριδος της μακεδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν αυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας
13 Le jour du sabbat, nous nous rendîmes hors de la porte, vers une rivière, où se trouvait, selon la coutume, un lieu de prière, et nous étant assis, nous nous entretînmes avec les femmes qui s'y étaient assemblées.
τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της πολεως παρα ποταμον ου ενομιζετο προσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν
14 L'une d'elles écouta: c'était une marchande de pourpre, nommée Lydie, de la ville de Thyatire, femme craignant Dieu. Le Seigneur lui ouvrit le coeur pour qu'elle fût attentive aux choses que Paul disait.
και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου
15 Lorsqu'elle eut été baptisée, ainsi que sa famille, elle nous adressa cette invitation: «Puisque vous avez jugé que j'ai foi au Seigneur, venez demeurer chez moi.» Et elle nous y contraignit.
ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μεινατε και παρεβιασατο ημας
16 Un jour que nous nous acheminions vers le lieu de prière, nous rencontrâmes une servante qui avait un esprit Python, et qui, en devinant, procurait un grand profit à ses maîtres.
εγενετο δε πορευομενων ημων εις προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνος απαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη
17 Elle se mit à nous suivre, Paul et nous, en criant: «Ces hommes-là sont des serviteurs du Dieu Très-Haut, ils nous annoncent la voie du salut.
αυτη κατακολουθησασα τω παυλω και τω σιλα εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν ημιν οδον σωτηριας
18 Elle fit cela plusieurs jours de suite, et Paul en étant fatigué, se retourna, et dit à l'esprit: «Je te commande, au nom de Jésus, de sortir de cette fille; » et il sortit à l'heure même.
τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε ο παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν τω ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα
19 Les maîtres de la servante, voyant que leur espérance de gain s'était évanouie, se saisirent de Paul et de Silas, et les traînèrent à la place publique vers les magistrats.
ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας
20 Ils les amenèrent devant les préteurs, et dirent: «Ces hommes troublent notre ville.
και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες
21 Ce sont des Juifs; ils prêchent des pratiques qu'il ne nous est pas permis à nous, Romains, d'adopter ni de suivre.»
και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν
22 La foule se souleva aussi contre eux, et les préteurs, leur ayant arraché leurs vêtements, ordonnèrent qu'ils fussent battus de verges.
και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν
23 Lorsqu'on les eut chargés de coups, ils les firent jeter en prison en commandant au geôlier de les garder sûrement.
πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους
24 D'après cet ordre, le geôlier les mit dans le cachot intérieur, et fixa leurs pieds dans les ceps.
ος παραγγελιαν τοιαυτην ειληφως εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας αυτων ησφαλισατο εις το ξυλον
25 Vers le milieu de la nuit, Paul et Silas, s'étant mis en prière, chantaient des hymnes à Dieu; et les détenus les entendaient.
κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι
26 Tout à coup il se fit un si grand tremblement de terre, que les fondements de la prison en furent ébranlés; au même instant, toutes les portes s'ouvrirent, et les fers de tous les prisonniers tombèrent.
αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ανεωχθησαν τε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη
27 Le geôlier, s'étant réveillé, et voyant les portes de la prison ouvertes, crut que les détenus s'étaient enfuis; il tira une épée et allait se tuer,
εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος μαχαιραν εμελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους
28 lorsque Paul lui cria d'une voix forte: «Ne te fais point de mal mous sommes tous ici.»
εφωνησεν δε φωνη μεγαλη ο παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε
29 Alors, ayant demandé de la lumière, il s'élança dans le cachot, et, tout tremblant, se jeta aux pieds de Paul et de Silas;
αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και τω σιλα
30 puis, les ayant fait sortir, il leur dit: «Seigneurs, que faut-il que je fasse pour être sauvé?»
και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω
31 Ils lui répondirent: «Crois au Seigneur Jésus, et tu seras sauvé, toi et ta famille; »
οι δε ειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν χριστον και σωθηση συ και ο οικος σου
32 et ils lui annoncèrent la parole du Seigneur, ainsi qu'à tous ceux qui étaient dans sa maison.
και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου και πασιν τοις εν τη οικια αυτου
33 A cette même heure de la nuit, le geôlier les prit avec lui, lava leurs plaies, et, immédiatement après, il fut baptisé, lui et tous les siens.
και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα
34 Après les avoir fait monter dans son logement, il leur servit à manger, heureux qu'il était d'avoir cru en Dieu avec toute sa fa- mille.
αναγαγων τε αυτους εις τον οικον αυτου παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιατο πανοικι πεπιστευκως τω θεω
35 Quand le jour fut venu, les préteurs envoyèrent dire par les licteurs: «Relâche ces gens-là.»
ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους
36 Et le geôlier annonça cette nouvelle à Paul: «Les préteurs, dit-il, ont envoyé l'ordre de vous relâcher; maintenant donc sortez, et allez en paix.»
απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους προς τον παυλον οτι απεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη
37 Mais Paul dit aux licteurs: «Quoi! après nous avoir publiquement battus de verges, sans jugement, nous qui sommes romains, ils nous ont jetés en prison, et maintenant ils nous font sortir secrètement! Non pas; mais qu'ils viennent eux-mêmes nous mettre en liberté.»
ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλον εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν
38 Les licteurs rapportèrent ces paroles aux préteurs, qui furent effrayés en apprenant que ces hommes étaient romains.
ανηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα και εφοβηθησαν ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν
39 Ils vinrent leur parler, et, en les élargissant, ils les prièrent de quitter la ville.
και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων εξελθειν της πολεως
40 Au sortir de la prison, les apôtres entrèrent chez Lydie, et, après avoir vu et encouragé les frères, ils partirent.
εξελθοντες δε εκ της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες τους αδελφους παρεκαλεσαν αυτους και εξηλθον
