Psaumes 147

1 Louez l'Eternel; car c'est une chose bonne de psalmodier à notre Dieu, car c'est une chose agréable; [et] la louange en est bienséante.

Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.

2 L'Eternel est celui qui bâtit Jérusalem; il rassemblera ceux d'Israël qui sont dispersés çà et là.

Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.

3 Il guérit ceux qui sont brisés de cœur, et il bande leurs plaies.

Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.

4 Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.

Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.

5 Notre Seigneur est grand et d'une grande puissance, son intelligence est incompréhensible.

I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.

6 L'Eternel maintient les débonnaires, [mais] il abaisse les méchants jusqu’en terre.

Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.

7 Chantez à l'Eternel avec action de grâces, vous entre-répondant les uns aux autres; psalmodiez avec la harpe à notre Dieu;

Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,

8 Qui couvre de nuées les cieux; qui apprête la pluie pour la terre; qui fait produire le foin aux montagnes;

që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.

9 Qui donne la pâture au bétail, et aux petits du corbeau, qui crient.

Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.

10 Il ne prend point de plaisir en la force du cheval; il ne fait point cas des jambières de l'homme.

Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.

11 L'Eternel met son affection en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.

Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.

12 Jérusalem, loue l'Eternel; Sion, loue ton Dieu.

Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.

13 Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.

Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.

14 C'est lui qui rend paisibles tes contrées, et qui te rassasie de la mœlle du froment.

Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.

15 C'est lui qui envoie sa parole sur la terre, [et] sa parole court avec beaucoup de vitesse.

Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.

16 C'est lui qui donne la neige comme [des flocons] de laine, et qui répand la bruine comme de la cendre.

Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.

17 C'est lui qui jette sa glace comme par morceaux; et qui est-ce qui pourra durer devant sa froidure?

Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?

18 Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, [et] les eaux s'écoulent.

Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.

19 Il déclare ses paroles à Jacob, et ses statuts et ses ordonnances à Israël.

Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.

20 Il n'a pas fait ainsi à toutes les nations, c'est pourquoi elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l'Eternel.

Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.