Proverbes 29

1 L'homme qui étant repris roidit son cou, sera subitement brisé, sans qu'il y ait de guérison.

Człowiek, który czyni twardym [swój] kark mimo częstych nagan, zostanie nagle zniszczony i pozbawiony ratunku.

2 Quand les justes sont avancés, le peuple se réjouit; mais quand le méchant domine, le peuple gémit.

Gdy sprawiedliwi są u władzy, lud się weseli, a gdy panują niegodziwi, lud wzdycha.

3 L'homme qui aime la sagesse, réjouit son père; mais celui qui entretient les femmes débauchées, dissipe ses richesses.

Kto miłuje mądrość, raduje swego ojca, a kto zadaje się z nierządnicami, trwoni majątek.

4 Le Roi maintient le pays par le jugement; mais l'homme qui est adonné aux présents, le ruinera.

Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.

5 L'homme qui flatte son prochain, étend le filet devant ses pas.

Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.

6 Le mal qui est au forfait de l'homme, lui est comme un piège; mais le juste chantera, et se réjouira.

Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7 Le juste prend connaissance de la cause des pauvres; [mais] le méchant n'en prend point connaissance.

Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, [a] niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.

8 Les hommes moqueurs troublent la ville; mais les sages apaisent la colère.

Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.

9 L'homme sage contestant avec l'homme fou, soit qu'il s'émeuve, soit qu'il rie, n'aura point de repos.

Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie [ma] pokoju.

10 Les hommes sanguinaires ont en haine l'homme intègre, mais les hommes droits tiennent chère sa vie.

Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.

11 Le fou pousse au-dehors toute sa passion, mais le sage la réprime, et [la renvoie] en arrière.

Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.

12 Tous les serviteurs d'un Prince qui prête l'oreille à la parole de mensonge, sont méchants.

Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.

13 Le pauvre et l'homme usurier s'entre-rencontrent, et l'Eternel illumine les yeux de tous deux.

Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.

14 Le trône du Roi qui fait justice selon la vérité aux pauvres, sera établi à perpétuité.

Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.

15 La verge et la répréhension donnent la sagesse; mais l'enfant abandonné à lui-même fait honte à sa mère.

Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.

16 Quand les méchants sont avancés, les forfaits se multiplient; mais les justes verront leur ruine.

Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.

17 Corrige ton enfant, et il te mettra en repos, et il donnera du plaisir à ton âme.

Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.

18 Lorsqu'il n'y a point de vision, le peuple est abandonné; mais bienheureux est celui qui garde la Loi.

Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.

19 Le serviteur ne se corrige point par des paroles; car il entendra, et ne répondra point.

Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20 As-tu vu un homme précipité en ses paroles? il y a plus d'espérance d'un fou que de lui.

Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.

21 Le serviteur sera enfin fils de celui qui l'élève délicatement dès sa jeunesse.

Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.

22 L'homme colère excite les querelles, et l'homme furieux [commet] plusieurs forfaits.

Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.

23 L'orgueil de l'homme l'abaisse, mais celui qui est humble d'esprit obtient la gloire.

Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.

24 Celui qui partage avec le larron, hait son âme; il entend le serment d'exécration, et il ne le décèle point.

Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje [go].

25 L'effroi que conçoit un homme, lui tend un piège; mais celui qui s'assure en l'Eternel aura une haute retraite.

Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.

26 Plusieurs recherchent la face de celui qui domine; mais c'est de l'Eternel que vient le jugement qu'on donne touchant quelqu'un.

Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.

27 L'homme inique est en abomination aux justes; et celui qui va droit, est en abomination au méchant.

Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.