Proverbes 16
1 Les préparations du cœur sont à l'homme; mais le discours de la langue est de par l'Eternel.
W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA.
2 Chacune des voies de l'homme lui semble pure; mais l'Eternel pèse les esprits.
Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy.
3 Remets tes affaires à l'Eternel, et tes pensées seront bien ordonnées.
Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone.
4 L'Eternel a fait tout pour soi-même; et même le méchant pour le jour de la calamité.
PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła.
5 L'Eternel a en abomination tout homme hautain de cœur; de main en main il ne demeurera point impuni.
Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary.
6 Il y aura propitiation pour l'iniquité par la miséricorde et la vérité; et on se détourne du mal par la crainte de l'Eternel.
Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła.
7 Quand l'Eternel prend plaisir aux voies de l'homme, il apaise envers lui ses ennemis mêmes.
Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół.
8 Il vaut mieux un peu de bien avec justice, qu'un gros revenu là où l'on n'a point de droit.
Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych.
9 Le cœur de l'homme délibère de sa voie; mais l'Eternel conduit ses pas.
Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami.
10 Il y a divination aux lèvres du Roi, et sa bouche ne se fourvoiera point du droit.
Wyrok Boży [jest] na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie.
11 La balance et le trébuchet justes sont de l'Eternel, et tous les poids du sachet sont son œuvre.
Sprawiedliwa waga i szale [należą do] PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
12 Ce doit être une abomination aux Rois de faire injustice, parce que le trône est établi par la justice.
Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony.
13 Les Rois [doivent prendre] plaisir aux lèvres de justice, et aimer celui qui profère des choses justes.
Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne.
14 Ce sont autant de messagers de mort que la colère du Roi; mais l'homme sage l'apaisera.
Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go.
15 C'est vie que le visage serein du Roi, et sa faveur est comme la nuée portant la pluie de la dernière saison.
W jasności twarzy króla [jest] życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem.
16 Combien est-il plus précieux que le fin or, d'acquérir de la sagesse; et combien est-il plus excellent que l'argent, d'acquérir de la prudence?
O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro.
17 Le chemin relevé des hommes droits, c'est de se détourner du mal; celui-là garde son âme qui prend garde à son train.
Droga prawych [to] odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy.
18 L'orgueil va devant l'écrasement; et la fierté d'esprit devant la ruine.
Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek.
19 Mieux vaut être humilié d'esprit avec les débonnaires, que de partager le butin avec les orgueilleux.
Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi.
20 Celui qui prend garde à la parole, trouvera le bien; et celui qui se confie en l'Eternel, est bienheureux.
Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, [jest] błogosławiony.
21 On appellera prudent le sage de cœur; et la douceur des lèvres augmente la doctrine.
Kto [jest] mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę.
22 La prudence est à ceux qui la possèdent une source de vie; mais l'instruction des fous est une folie.
Rozum [jest] zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą.
23 Le cœur sage conduit prudemment sa bouche, et ajoute doctrine sur ses lèvres.
Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom.
24 Les paroles agréables sont des rayons de miel, douceur à l'âme, et santé aux os.
Miłe słowa są [jak] plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości.
25 II y a telle voie qui semble droite à l'homme, mais dont la fin sont les voies de la mort.
Jest droga, która [wydaje się] człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci.
26 L'âme de celui qui travaille, travaille pour lui-même, parce que sa bouche se courbe devant lui.
Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go [do tego].
27 Le méchant creuse le mal, et il y a comme un feu brûlant sur ses lèvres.
Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący.
28 L'homme qui use de renversements, sème des querelles, et le rapporteur met le plus grand ami en division.
Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół.
29 L'homme violent attire son compagnon, et le fait marcher par une voie qui n'est pas bonne.
Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Il fait signe des yeux pour machiner des renversements, et remuant ses lèvres il exécute le mal.
Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło.
31 Les cheveux blancs sont une couronne d'honneur; et elle se trouvera dans la voie de la justice.
Siwa głowa [jest] koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
32 Celui qui est tardif à colère, vaut mieux que l'homme fort; et celui qui est le maître de son cœur, vaut mieux que celui qui prend des villes.
Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, [jest lepszy] niż ten, kto zdobywa miasto.
33 On jette le sort au giron, mais tout ce qui en doit arriver, est de par l'Eternel.
Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA.
