Matthieu 15
1 Alors des Scribes et des Pharisiens vinrent de Jérusalem à Jésus, et lui dirent:
| آنگاه کاتبان و فریسیان اورشلیم نزدعیسی آمده، گفتند: | ۱ |
2 Pourquoi tes Disciples transgressent-ils la tradition des Anciens? car ils ne lavent point leurs mains quand ils prennent leur repas.
| «چون است که شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز می‌نمایند، زیرا هرگاه نان می‌خورند دست خود رانمی شویند؟» | ۲ |
3 Mais il répondit, et leur dit: et vous, pourquoi transgressez-vous le commandement de Dieu par votre tradition?
| او در جواب ایشان گفت: «شمانیز به تقلید خویش، از حکم خدا چرا تجاوزمی کنید؟ | ۳ |
4 Car Dieu a commandé, disant: honore ton père et ta mère. Et [il a dit aussi]: que celui qui maudira son père ou sa mère, meure de mort.
| زیرا خدا حکم داده است که مادر وپدر خود را حرمت دار و هرکه پدر یا مادر رادشنام دهد البته هلاک گردد. | ۴ |
5 Mais vous dites: quiconque aura dit à son père ou à sa mère: [Tout] don qui [sera offert] de par moi, sera à ton profit;
| لیکن شمامی گویید هرکه پدر یا مادر خود را گوید آنچه ازمن به تو نفع رسد هدیه‌ای است، | ۵ |
6 Encore qu'il n'honore pas son père, ou sa mère, [il ne sera point coupable]; et ainsi vous avez anéanti le commandement de Dieu par votre tradition.
| و پدر یا مادرخود را بعد از آن احترام نمی نماید. پس به تقلیدخود، حکم خدا را باطل نموده‌اید. | ۶ |
7 Hypocrites, Esaïe a bien prophétisé de vous, en disant:
| ای ریاکاران، اشعیاء در باره شما نیکو نبوت نموده است که گفت: | ۷ |
8 Ce peuple s'approche de moi de sa bouche, et m'honore de ses lèvres; mais leur cœur est fort éloigné de moi.
| این قوم به زبانهای خود به من تقرب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجیدمی نمایند، لیکن دلشان از من دور است. | ۸ |
9 Mais ils m'honorent en vain, enseignant des doctrines [qui ne sont que] des commandements d'hommes.
| پس عبادت مرا عبث می‌کنند زیرا که احکام مردم رابمنزله فرایض تعلیم می‌دهند.» | ۹ |
10 Puis ayant appelé les troupes, il leur dit: écoutez, et comprenez [ceci].
| و آن جماعت را خوانده، بدیشان گفت: «گوش داده، بفهمید؛ | ۱۰ |
11 Ce n'est pas ce qui entre dans la bouche qui souille l'homme; mais ce qui sort de la bouche c'est ce qui souille l'homme.
| نه آنچه به دهان فرومی رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.» | ۱۱ |
12 Sur cela les Disciples s'approchant, lui dirent: n'as-tu pas connu que les Pharisiens ont été scandalisés quand ils ont ouï ce discours?
| آنگاه شاگردان وی آمده، گفتند: «آیا می‌دانی که فریسیان چون این سخن را شنیدند، مکروهش داشتند؟» | ۱۲ |
13 Et il répondit, et dit: toute plante que mon Père céleste n'a pas plantée, sera déracinée.
| او در جواب گفت: «هر نهالی که پدرآسمانی من نکاشته باشد، کنده شود. | ۱۳ |
14 Laissez-les, ce sont des aveugles, conducteurs d'aveugles; si un aveugle conduit un [autre] aveugle, ils tomberont tous deux dans la fosse.
| ایشان راواگذارید، کوران راهنمایان کورانند و هرگاه کور، کور را راهنما شود، هر دو در چاه افتند. | ۱۴ |
15 Alors Pierre prenant la parole, lui dit: explique-nous cette similitude.
| پطرس در جواب او گفت: «این مثل را برای ما شرح فرما.» | ۱۵ |
16 Et Jésus dit: êtes-vous encore, vous aussi, sans intelligence?
| عیسی گفت: «آیا شما نیز تا به حال بی‌ادراک هستید؟ | ۱۶ |
17 N'entendez-vous pas encore que tout ce qui entre dans la bouche descend dans l'estomac et ensuite est jeté au secret?
| یا هنوز نیافته‌اید که آنچه از دهان فرو می‌رود، داخل شکم می‌گردد ودر مبرز افکنده می‌شود؟ | ۱۷ |
18 Mais les choses qui sortent de la bouche partent du cœur, et ces choses-là souillent l'homme.
| لیکن آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد. | ۱۸ |
19 Car du cœur sortent les mauvaises pensées, les meurtres, les adultères, les fornications, les larcins, les faux témoignages, les médisances.
| زیرا که از دل برمی آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها ودزدیها و شهادات دروغ و کفرها. | ۱۹ |
20 Ce sont là les choses qui souillent l'homme; mais de manger sans avoir les mains lavées, cela ne souille point l'homme.
| اینها است که انسان را نجس می‌سازد، لیکن خوردن به‌دستهای ناشسته، انسان را نجس نمی گرداند.» | ۲۰ |
21 Alors Jésus partant de là se retira vers les quartiers de Tyr et de Sidon.
| پس عیسی از آنجا بیرون شده، به دیارصور و صیدون رفت. | ۲۱ |
22 Et voici, une femme Cananéenne, qui était partie de ces quartiers-là, s'écria, en lui disant: Seigneur! Fils de David, aie pitié de moi! ma fille est misérablement tourmentée d'un démon.
| ناگاه زن کنعانیه‌ای از آن حدود بیرون آمده، فریاد‌کنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم کن زیرا دختر من سخت دیوانه است.» | ۲۲ |
23 Mais il ne lui répondit mot; et ses Disciples s'approchant le prièrent, disant: renvoie-la; car elle crie après nous.
| لیکن هیچ جوابش نداد تا شاگردان او پیش آمده، خواهش نمودند که «او را مرخص فرمای زیرا در عقب ما شورش می‌کند.» | ۲۳ |
24 Et il répondit, et dit: je ne suis envoyé qu'aux brebis perdues de la maison d'Israël.
| او در جواب گفت: «فرستاده نشده‌ام مگر بجهت گوسفندان گم شده خاندان اسرائیل.» | ۲۴ |
25 Mais elle vint, et l'adora, disant: Seigneur, assiste-moi!
| پس آن زن آمده، او را پرستش کرده، گفت: «خداوندا مرا یاری کن.» | ۲۵ |
26 Et il lui répondit, et dit: il ne convient pas de prendre le pain des enfants, et de le jeter aux petits chiens.
| در جواب گفت که «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جایزنیست.» | ۲۶ |
27 Mais elle dit: cela est vrai, Seigneur! cependant les petits chiens mangent des miettes qui tombent de la table de leurs maîtres.
| عرض کرد: «بلی خداوندا، زیرا سگان نیز از پاره های افتاده سفره آقایان خویش می‌خورند.» | ۲۷ |
28 Alors Jésus répondant, lui dit: Ô femme! ta foi est grande; qu'il te soit fait comme tu le souhaites: et dès ce moment-là sa fille fut guérie.
| آنگاه عیسی در جواب او گفت: «ای زن! ایمان تو عظیم است! تو را برحسب خواهش تو بشود.» که در همان ساعت، دخترش شفا یافت. | ۲۸ |
29 Et Jésus partant de là vint près de la mer de Galilée; puis il monta sur une montagne, et s'assit là.
| عیسی از آنجا حرکت کرده، به کناره دریای جلیل آمد و برفراز کوه برآمده، آنجا بنشست. | ۲۹ |
30 Et plusieurs troupes de gens vinrent à lui, ayant avec eux des boiteux, des aveugles, des muets, des manchots, et plusieurs autres; lesquels on mit aux pieds de Jésus, et il les guérit.
| و گروهی بسیار، لنگان و کوران و گنگان وشلان و جمعی از دیگران را با خود برداشته، نزداو آمدند و ایشان را بر پایهای عیسی افکندند وایشان را شفا داد، | ۳۰ |
31 De sorte que ces troupes s'étonnèrent de voir les muets parler, les manchots être sains, les boiteux marcher, et les aveugles voir; et elles glorifièrent le Dieu d'Israël.
| بقسمی که آن جماعت، چون گنگان را گویا و شلان را تندرست و لنگان راخرامان و کوران را بینا دیدند، متعجب شده، خدای اسرائیل را تمجید کردند. | ۳۱ |
32 Alors Jésus ayant appelé ses Disciples, dit: je suis ému de compassion envers cette multitude de gens, car il y a déjà trois jours qu'ils ne bougent d'avec moi, et ils n'ont rien à manger; et je ne veux pas les renvoyer à jeun, de peur que les forces ne leur manquent en chemin.
| عیسی شاگردان خود را پیش طلبیده، گفت: «مرا بر این جماعت دل بسوخت زیرا که الحال سه روز است که با من می‌باشند و هیچ‌چیز برای خوراک ندارند و نمی خواهم ایشان را گرسنه برگردانم مبادا در راه ضعف کنند.» | ۳۲ |
33 Et ses Disciples lui dirent: d'où pourrions-nous tirer dans ce désert assez de pains pour rassasier une si grande multitude?
| شاگردانش به او گفتند: «از کجا در بیابان ما را آنقدر نان باشدکه چنین انبوه را سیر کند؟» | ۳۳ |
34 Et Jésus leur dit: combien avez-vous de pains? ils lui dirent: Sept, et quelque peu de petits poissons.
| عیسی ایشان راگفت: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان و قدری از ماهیان کوچک.» | ۳۴ |
35 Alors il commanda aux troupes de s'asseoir par terre.
| پس مردم را فرمود تا برزمین بنشینند. | ۳۵ |
36 Et ayant pris les sept pains et les poissons, il les rompit après avoir béni Dieu, et les donna à ses Disciples, et les Disciples au peuple.
| و آن هفت نان و ماهیان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد وشاگردان به آن جماعت. | ۳۶ |
37 Et ils mangèrent tous, et furent rassasiés; et on remporta du reste des pièces de pain sept corbeilles pleines.
| و همه خورده، سیرشدند و از خرده های باقی‌مانده هفت زنبیل پربرداشتند. | ۳۷ |
38 Or ceux qui avaient mangé étaient quatre mille hommes, sans compter les femmes et les petits enfants.
| و خورندگان، سوای زنان و اطفال چهار هزار مرد بودند. | ۳۸ |
39 Et Jésus ayant donné congé aux troupes, monta sur une nacelle, et vint au territoire de Magdala.
| پس آن گروه را رخصت داد و به کشتی سوار شده، به حدود مجدل آمد. | ۳۹ |
