Marc 9
1 Il leur disait aussi: en vérité je vous dis, que parmi ceux qui sont ici présents, il y en a quelques-uns qui ne mourront point jusqu'à ce qu’ils aient vu le Règne de Dieu venir avec puissance.
అథ స తానవాదీత్ యుష్మభ్యమహం యథార్థం కథయామి, ఈశ్వరరాజ్యం పరాక్రమేణోపస్థితం న దృష్ట్వా మృత్యుం నాస్వాదిష్యన్తే, అత్ర దణ్డాయమానానాం మధ్యేపి తాదృశా లోకాః సన్తి|
2 Et six jours après, Jésus prit avec soi Pierre et Jacques, et Jean, et les mena seuls à l'écart sur une haute montagne, et il fut transfiguré devant eux.
అథ షడ్దినేభ్యః పరం యీశుః పితరం యాకూబం యోహనఞ్చ గృహీత్వా గిరేరుచ్చస్య నిర్జనస్థానం గత్వా తేషాం ప్రత్యక్షే మూర్త్యన్తరం దధార|
3 Et ses vêtements devinrent reluisants et blancs comme de la neige, tels qu'il n'y a point de foulon sur la terre qui les pût ainsi blanchir.
తతస్తస్య పరిధేయమ్ ఈదృశమ్ ఉజ్జ్వలహిమపాణడరం జాతం యద్ జగతి కోపి రజకో న తాదృక్ పాణడరం కర్త్తాం శక్నోతి|
4 Et en même temps leur apparurent Elie et Moïse, qui parlaient avec Jésus.
అపరఞ్చ ఏలియో మూసాశ్చ తేభ్యో దర్శనం దత్త్వా యీశునా సహ కథనం కర్త్తుమారేభాతే|
5 Alors Pierre prenant la parole, dit à Jésus: Maître, il est bon que nous soyons ici; faisons-y donc trois tabernacles, un pour toi, un pour Moïse, et un pour Elie.
తదా పితరో యీశుమవాదీత్ హే గురోఽస్మాకమత్ర స్థితిరుత్తమా, తతఏవ వయం త్వత్కృతే ఏకాం మూసాకృతే ఏకామ్ ఏలియకృతే చైకాం, ఏతాస్తిస్రః కుటీ ర్నిర్మ్మామ|
6 Or il ne savait ce qu'il disait, car ils étaient épouvantés.
కిన్తు స యదుక్తవాన్ తత్ స్వయం న బుబుధే తతః సర్వ్వే బిభయాఞ్చక్రుః|
7 Et il vint une nuée qui les couvrit de son ombre; et il vint de la nuée une voix, disant: celui-ci est mon Fils bien-aimé, écoutez-le.
ఏతర్హి పయోదస్తాన్ ఛాదయామాస, మమయాం ప్రియః పుత్రః కథాసు తస్య మనాంసి నివేశయతేతి నభోవాణీ తన్మేద్యాన్నిర్యయౌ|
8 Et aussitôt ayant regardé de tous côtés, ils ne virent plus personne, sinon Jésus seul avec eux.
అథ హఠాత్తే చతుర్దిశో దృష్ట్వా యీశుం వినా స్వైః సహితం కమపి న దదృశుః|
9 Et comme ils descendaient de la montagne, il leur commanda expressément de ne raconter à personne ce qu'ils avaient vu, sinon après que le Fils de l'homme serait ressuscité des morts.
తతః పరం గిరేరవరోహణకాలే స తాన్ గాఢమ్ దూత్యాదిదేశ యావన్నరసూనోః శ్మశానాదుత్థానం న భవతి, తావత్ దర్శనస్యాస్య వార్త్తా యుష్మాభిః కస్మైచిదపి న వక్తవ్యా|
10 Et ils retinrent cette parole-là en eux-mêmes, s'entre-demandant ce que c'était que ressusciter des morts.
తదా శ్మశానాదుత్థానస్య కోభిప్రాయ ఇతి విచార్య్య తే తద్వాక్యం స్వేషు గోపాయాఞ్చక్రిరే|
11 Puis ils l'interrogèrent, disant: pourquoi les Scribes disent-ils qu'il faut qu'Elie vienne premièrement?
అథ తే యీశుం పప్రచ్ఛుః ప్రథమత ఏలియేనాగన్తవ్యమ్ ఇతి వాక్యం కుత ఉపాధ్యాయా ఆహుః?
12 Il répondit, et leur dit: il est vrai, Elie étant venu premièrement doit rétablir toutes choses, et comme il est écrit du Fils de l'homme, il faut qu'il souffre beaucoup, et qu'il soit chargé de mépris.
తదా స ప్రత్యువాచ, ఏలియః ప్రథమమేత్య సర్వ్వకార్య్యాణి సాధయిష్యతి; నరపుత్రే చ లిపి ర్యథాస్తే తథైవ సోపి బహుదుఃఖం ప్రాప్యావజ్ఞాస్యతే|
13 Mais je vous dis que même Elie est venu, et qu'ils lui ont fait tout ce qu'ils ont voulu, comme il est écrit de lui.
కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, ఏలియార్థే లిపి ర్యథాస్తే తథైవ స ఏత్య యయౌ, లోకా: స్వేచ్ఛానురూపం తమభివ్యవహరన్తి స్మ|
14 Puis étant revenu vers les Disciples, il vit autour d'eux une grande troupe, et des Scribes qui disputaient avec eux.
అనన్తరం స శిష్యసమీపమేత్య తేషాం చతుఃపార్శ్వే తైః సహ బహుజనాన్ వివదమానాన్ అధ్యాపకాంశ్చ దృష్టవాన్;
15 Et dès que toute cette troupe le vit, elle fut saisie d'étonnement; et ils accoururent pour le saluer.
కిన్తు సర్వ్వలోకాస్తం దృష్ట్వైవ చమత్కృత్య తదాసన్నం ధావన్తస్తం ప్రణేముః|
16 Et il interrogea les Scribes, disant: de quoi disputez-vous avec eux?
తదా యీశురధ్యాపకానప్రాక్షీద్ ఏతైః సహ యూయం కిం వివదధ్వే?
17 Et quelqu'un de la troupe prenant la parole, dit: Maître, je t'ai amené mon fils qui a un esprit muet.
తతో లోకానాం కశ్చిదేకః ప్రత్యవాదీత్ హే గురో మమ సూనుం మూకం భూతధృతఞ్చ భవదాసన్నమ్ ఆనయం|
18 Lequel l'agite cruellement partout où il le saisit, et il écume, et grince les dents, et devient sec; et j'ai prié tes Disciples de chasser ce démon, mais ils n'ont pu.
యదాసౌ భూతస్తమాక్రమతే తదైవ పాతసతి తథా స ఫేణాయతే, దన్తైర్దన్తాన్ ఘర్షతి క్షీణో భవతి చ; తతో హేతోస్తం భూతం త్యాజయితుం భవచ్ఛిష్యాన్ నివేదితవాన్ కిన్తు తే న శేకుః|
19 Alors Jésus lui répondant, dit: Ô génération incrédule! jusques à quand serai-je avec vous? jusques à quand vous supporterai-je? amenez-le-moi.
తదా స తమవాదీత్, రే అవిశ్వాసినః సన్తానా యుష్మాభిః సహ కతి కాలానహం స్థాస్యామి? అపరాన్ కతి కాలాన్ వా వ ఆచారాన్ సహిష్యే? తం మదాసన్నమానయత|
20 Et ils le lui amenèrent; et quand il l'eut vu l'esprit l'agita sur-le-champ avec violence, de sorte que [l'enfant] tomba à terre, et se tournait çà et là en écumant.
తతస్తత్సన్నిధిం స ఆనీయత కిన్తు తం దృష్ట్వైవ భూతో బాలకం ధృతవాన్; స చ భూమౌ పతిత్వా ఫేణాయమానో లులోఠ|
21 Et [Jésus] demanda au père de l'enfant: combien y a-t-il de temps que ceci lui est arrivé? et il dit: dès son enfance;
తదా స తత్పితరం పప్రచ్ఛ, అస్యేదృశీ దశా కతి దినాని భూతా? తతః సోవాదీత్ బాల్యకాలాత్|
22 Et souvent il l’a jeté dans le feu et dans l'eau pour le faire périr; mais si tu y peux quelque chose, assiste-nous, étant ému de compassion envers nous.
భూతోయం తం నాశయితుం బహువారాన్ వహ్నౌ జలే చ న్యక్షిపత్ కిన్తు యది భవాన కిమపి కర్త్తాం శక్నోతి తర్హి దయాం కృత్వాస్మాన్ ఉపకరోతు|
23 Alors Jésus lui dit: si tu le peux croire, toutes choses sont possibles au croyant.
తదా యీశుస్తమవదత్ యది ప్రత్యేతుం శక్నోషి తర్హి ప్రత్యయినే జనాయ సర్వ్వం సాధ్యమ్|
24 Et aussitôt le père de l'enfant s'écriant avec larmes, dit: Je crois, Seigneur! aide-moi dans mon incrédulité.
తతస్తత్క్షణం తద్బాలకస్య పితా ప్రోచ్చై రూవన్ సాశ్రునేత్రః ప్రోవాచ, ప్రభో ప్రత్యేమి మమాప్రత్యయం ప్రతికురు|
25 Et quand Jésus vit que le peuple y accourait l'un sur l'autre, il censura fortement l'esprit immonde, en lui disant: esprit muet et sourd, je te commande, moi, sors de cet [enfant], et n'y rentre plus.
అథ యీశు ర్లోకసఙ్ఘం ధావిత్వాయాన్తం దృష్ట్వా తమపూతభూతం తర్జయిత్వా జగాద, రే బధిర మూక భూత త్వమేతస్మాద్ బహిర్భవ పునః కదాపి మాశ్రయైనం త్వామహమ్ ఇత్యాదిశామి|
26 Et [le démon] sortit en criant, et faisant beaucoup souffrir [cet enfant], qui en devint comme mort, tellement que plusieurs disaient: il est mort.
తదా స భూతశ్చీత్శబ్దం కృత్వా తమాపీడ్య బహిర్జజామ, తతో బాలకో మృతకల్పో బభూవ తస్మాదయం మృతఇత్యనేకే కథయామాసుః|
27 Mais Jésus l'ayant pris par la main, le redressa; et il se leva.
కిన్తు కరం ధృత్వా యీశునోత్థాపితః స ఉత్తస్థౌ|
28 Puis [Jésus] étant entré dans la maison, ses Disciples lui demandèrent en particulier: pourquoi ne l'avons-nous pu chasser?
అథ యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే శిష్యా గుప్తం తం పప్రచ్ఛుః, వయమేనం భూతం త్యాజయితుం కుతో న శక్తాః?
29 Et il leur répondit: cette sorte de [démons] ne peut sortir si ce n'est par la prière et par le jeûne.
స ఉవాచ, ప్రార్థనోపవాసౌ వినా కేనాప్యన్యేన కర్మ్మణా భూతమీదృశం త్యాజయితుం న శక్యం|
30 Et étant partis de là, ils traversèrent la Galilée; mais il ne voulut pas que personne le sût.
అనన్తరం స తత్స్థానాదిత్వా గాలీల్మధ్యేన యయౌ, కిన్తు తత్ కోపి జానీయాదితి స నైచ్ఛత్|
31 Or il enseignait ses Disciples, et leur disait: le Fils de l'homme va être livré entre les mains des hommes, et ils le feront mourir, mais après qu'il aura été mis à mort, il ressuscitera le troisième jour.
అపరఞ్చ స శిష్యానుపదిశన్ బభాషే, నరపుత్రో నరహస్తేషు సమర్పయిష్యతే తే చ తం హనిష్యన్తి తైస్తస్మిన్ హతే తృతీయదినే స ఉత్థాస్యతీతి|
32 Mais ils ne comprenaient point ce discours, et ils craignaient de l'interroger.
కిన్తు తత్కథాం తే నాబుధ్యన్త ప్రష్టుఞ్చ బిభ్యః|
33 Après ces choses il vint à Capernaüm, et quand il fut arrivé à la maison, il leur demanda: de quoi disputiez-vous ensemble en chemin?
అథ యీశుః కఫర్నాహూమ్పురమాగత్య మధ్యేగృహఞ్చేత్య తానపృచ్ఛద్ వర్త్మమధ్యే యూయమన్యోన్యం కిం వివదధ్వే స్మ?
34 Et ils se turent: car ils avaient disputé ensemble en chemin, qui [d'entre eux était] le plus grand.
కిన్తు తే నిరుత్తరాస్తస్థు ర్యస్మాత్తేషాం కో ముఖ్య ఇతి వర్త్మాని తేఽన్యోన్యం వ్యవదన్త|
35 Et après qu’il se fut assis, il appela les douze, et leur dit: si quelqu'un veut être le premier [entre vous], il sera le dernier de tous, et le serviteur de tous.
తతః స ఉపవిశ్య ద్వాదశశిష్యాన్ ఆహూయ బభాషే యః కశ్చిత్ ముఖ్యో భవితుమిచ్ఛతి స సర్వ్వేభ్యో గౌణః సర్వ్వేషాం సేవకశ్చ భవతు|
36 Et ayant pris un petit enfant, il le mit au milieu d'eux, et après l'avoir pris entre ses bras, il leur dit:
తదా స బాలకమేకం గృహీత్వా మధ్యే సముపావేశయత్ తతస్తం క్రోడే కృత్వా తానవాదాత్
37 Quiconque recevra l'un de tels petits enfants en mon Nom, il me reçoit; et quiconque me reçoit, ce n'est pas moi qu’il reçoit, mais il reçoit celui qui m'a envoyé.
యః కశ్చిదీదృశస్య కస్యాపి బాలస్యాతిథ్యం కరోతి స మమాతిథ్యం కరోతి; యః కశ్చిన్మమాతిథ్యం కరోతి స కేవలమ్ మమాతిథ్యం కరోతి తన్న మత్ప్రేరకస్యాప్యాతిథ్యం కరోతి|
38 Alors Jean prit la parole, et dit: Maître, nous avons vu quelqu'un qui chassait les démons en ton Nom, et qui pourtant ne nous suit point; et nous l'en avons empêché, parce qu'il ne nous suit point.
అథ యోహన్ తమబ్రవీత్ హే గురో, అస్మాకమననుగామినమ్ ఏకం త్వాన్నామ్నా భూతాన్ త్యాజయన్తం వయం దృష్టవన్తః, అస్మాకమపశ్చాద్గామిత్వాచ్చ తం న్యషేధామ|
39 Mais Jésus leur dit: ne l'en empêchez point; parce qu'il n'y a personne qui fasse un miracle en mon Nom, qui aussitôt puisse mal parler de moi.
కిన్తు యీశురవదత్ తం మా నిషేధత్, యతో యః కశ్చిన్ మన్నామ్నా చిత్రం కర్మ్మ కరోతి స సహసా మాం నిన్దితుం న శక్నోతి|
40 Car qui n'est pas contre nous, il est pour nous.
తథా యః కశ్చిద్ యుష్మాకం విపక్షతాం న కరోతి స యుష్మాకమేవ సపక్షః|
41 Et quiconque vous donnera à boire un verre d'eau en mon Nom, parce que vous êtes à Christ, en vérité je vous dis, qu'il ne perdra point sa récompense.
యః కశ్చిద్ యుష్మాన్ ఖ్రీష్టశిష్యాన్ జ్ఞాత్వా మన్నామ్నా కంసైకేన పానీయం పాతుం దదాతి, యుష్మానహం యథార్థం వచ్మి, స ఫలేన వఞ్చితో న భవిష్యతి|
42 Mais quiconque scandalisera l'un de ces petits qui croient en moi, il lui vaudrait mieux qu'on mit une pierre de meule autour de son cou, et qu'on le jetât dans la mer.
కిన్తు యది కశ్చిన్ మయి విశ్వాసినామేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విఘ్నం జనయతి, తర్హి తస్యైతత్కర్మ్మ కరణాత్ కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజల మజ్జనం భద్రం|
43 Or si ta main te fait broncher, coupe-la: il vaut mieux que tu entres manchot dans la vie, que d'avoir deux mains, et aller dans la géhenne, au feu qui ne s'éteint point; (Geenna g1067)
అతః స్వకరో యది త్వాం బాధతే తర్హి తం ఛిన్ధి;
44 Là où leur ver ne meurt point, et le feu ne s'éteint point.
యస్మాత్ యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ అనిర్వ్వాణానలనరకే కరద్వయవస్తవ గమనాత్ కరహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
45 Et si ton pied te fait broncher, coupe-le: il vaut mieux que tu entres boiteux dans la vie, que d'avoir deux pieds, et être jeté dans la géhenne, au feu qui ne s'éteint point; (Geenna g1067)
యది తవ పాదో విఘ్నం జనయతి తర్హి తం ఛిన్ధి,
46 Là où leur ver ne meurt point, et le feu ne s'éteint point.
యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్విపాదవతస్తవ నిక్షేపాత్ పాదహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
47 Et si ton œil te fait broncher, arrache-le: il vaut mieux que tu entres dans le Royaume de Dieu n'ayant qu'un œil, que d'avoir deux yeux, et être jeté dans la géhenne du feu; (Geenna g1067)
స్వనేత్రం యది త్వాం బాధతే తర్హి తదప్యుత్పాటయ, యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి,
48 Là où leur ver ne meurt point, et où le feu ne s'éteint point.
తస్మిన ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్వినేత్రస్య తవ నిక్షేపాద్ ఏకనేత్రవత ఈశ్వరరాజ్యే ప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
49 Car chacun sera salé de feu; et toute oblation sera salée de sel.
యథా సర్వ్వో బలి ర్లవణాక్తః క్రియతే తథా సర్వ్వో జనో వహ్నిరూపేణ లవణాక్తః కారిష్యతే|
50 C'est une bonne chose que le sel; mais si le sel devient insipide, avec quoi lui rendra-t-on sa saveur? Ayez du sel en vous-mêmes, et soyez en paix entre vous.
లవణం భద్రం కిన్తు యది లవణే స్వాదుతా న తిష్ఠతి, తర్హి కథమ్ ఆస్వాద్యుక్తం కరిష్యథ? యూయం లవణయుక్తా భవత పరస్పరం ప్రేమ కురుత|
