< Luc 17 >

1 Or il dit à ses Disciples: il ne se peut faire qu'il n'arrive des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent.
Jesu den yedi o ŋoadikaaba: “Laa pia ke yaala n baa teni bi niba n yaa tiendi ti tuonbiadi kan yaa kpendi, ama fala baa ye leni ya nilo n cuani la.
2 Il lui vaudrait mieux qu'on lui mît une pierre de meule autour de son cou, et qu'il fût jeté dans la mer, que de scandaliser un seul de ces petits.
Bi ya lani o li naacianli ki luni o mi ñincianma nni wan bodi, lani n cie wan teni ya bonwaamu n tie na siiga baa yendo n tieni ti tuonbiadi.
3 Soyez attentifs sur vous-mêmes. Si donc ton Frère a péché contre toi, reprends-le; et s'il se repent, pardonne-lui.
Fangi mani yi yula. A kpiilo yaa tieni ti tuonbiadi, ŋan tundi o. O yaa ki lebidi o yama, ŋan pa o sugili.
4 Et si sept fois le jour il a péché contre toi, et que sept fois le jour il retourne à toi, disant: je me repens; tu lui pardonneras.
O ya tudi apo taalima lele danyenli, ke taalima lele yeni o cua a kani ki yedi: 'N lebidi n yama' ŋan pa o sugili.”
5 Alors les Apôtres dirent au Seigneur: augmente-nous la foi.
Jesu tondiba den yedi o: “Ti Daano, pugini ti dandanli.
6 Et le Seigneur dit: si vous aviez de la foi aussi gros qu'un grain de semence de moutarde, vous pourriez dire à ce mûrier: déracine-toi, et te plante dans la mer; et il vous obéirait.
“O Diedo den goa ki yedi: “Yin pia ya dandanli ya pundi baa mutaadi bonbibu n wa ki da maama, yi bi baa fidi ki yedi bu naa sikomoli tibu: 'Habi aba ki ban ŋu aba mi ñincianma nni,' bu baa tuo.
7 Mais qui est celui d'entre vous qui ayant un serviteur labourant, ou paissant le bétail, et qui le voyant retourner des champs, lui dise incontinent: avance-toi, et mets-toi à table;
Yi siiga ŋme baa pia o naacemo ke o ko, yaaka o kpa i pe, o ya ñani u kuanu po ki kpeni, naani o canbaa baa yedi o: 'cua moala ki je? '
8 Et qui plutôt ne lui dise: apprête-moi à souper, ceins-toi, et me sers jusqu'à ce que j'aie mangé et bu; et après cela tu mangeras et tu boiras?
Ama o baa yedi o:' Hanbi n po mi jiema, ki boagidi aba ki yaa tendi nni ma ŋali min je ki go ño ki gbeni no. N ya gbeni, a mo baa je ki go ño.'
9 Mais est-il pour cela obligé à ce serviteur de ce qu'il a fait ce qu'il lui avait commandé? Je ne le pense pas.
Naani o baa pagi o o nacemo yeni kelima o tieni wan buogi o yaala bii?
10 Vous aussi de même, quand vous aurez fait toutes les choses qui vous sont commandées, dites: nous sommes des serviteurs inutiles; parce que ce que nous avons fait, nous étions obligés de le faire.
Li tie yene yinba yi ba moko yaapo, yi ya tieni ban puogi yaala kuli, yin yedi mani:' Ti tie ya naacenba n soani ti tuonli bebe, ti tieni lan pundi tin tieni yaala.'”
11 Et il arriva qu'en allant à Jérusalem, il passait par le milieu de la Samarie, et de la Galilée.
Jesu den kubi o cancenli ki caa jelusalenma, o den poandi Samali leni Galile diema siiga.
12 Et comme il entrait dans une bourgade, dix hommes lépreux le rencontrèrent, et ils s'arrêtèrent de loin;
O den baa kua doyendu nni ke gbaada piiga den kpendi ki baa tuogi o. Bi den sedi foagima ki kpaani:
13 Et élevant leur voix, ils lui dirent: Jésus, Maître, aie pitié de nous.
“Canbaa Jesu, gbadi ti po mi niŋima.”
14 Et quand il les eut vus, il leur dit: allez, montrez-vous aux Sacrificateurs. Et il arriva qu'en s'en allant ils furent rendus nets.
Wan den laa ba o den yedi ba: “Gedi mani ki ban waani yi yula bi kopadicianba.” Ban den caa ya yogunu bi den paagi ki ŋanbi.
15 Et l'un d'eux voyant qu'il était guéri, s'en retourna, glorifiant Dieu à haute voix;
Bi siiga yendo n den laa ke o paagi, o den lebidi ki goa ki kpaani ki pagi U Tienu.
16 Et il se jeta en terre sur sa face aux pieds de Jésus, lui rendant grâces. Or c'était un Samaritain.
O den labini Jesu taana kani ki tuondi o. O den tie Samali yua.
17 Alors Jésus prenant la parole, dit: les dix n'ont-ils pas été rendus nets? et les neuf où sont-ils?
Jesu den yedi o: “Niba piiga yeni kuli ka paagi? bi niyiadiba ye le?
18 Il n'y a eu que cet étranger qui soit retourné pour rendre gloire à Dieu.
Naani oba ki lebidi ki cua ki ba pagi U Tienu kali o nilamo na bebe?”
19 Alors il lui dit: lève-toi; va-t'en, ta foi t'a sauvé.
Lani o den yedi o ja yeni: “fii ki gedi. A dandanli paagi a.”
20 Or étant interrogé par les Pharisiens, quand viendrait le Règne de Dieu; il répondit, et leur dit: le Règne de Dieu ne viendra point avec apparence.
Falisieninba den buali Jesu U Tienu diema n baa cua ya yogunu. O den goa ki yedi ba: “U Tienu diema naa tie maama ke bi niba baa fidi ki le ma ka.
21 Et on ne dira point: voici, il est ici; ou voilà, il est là; car voici, le Règne de Dieu est au-dedans de vous.
Bi kan yedi: 'Mi ye ne,' yaaka: 'Mi ye nepo.' Kelima U Tienu diema ye yi siiga baa moala.”
22 Il dit aussi à ses Disciples: les jours viendront que vous désirerez de voir un des jours du Fils de l'homme, mais vous ne [le] verrez point.
Lani Jesu den yedi o ŋoadikaaba: “A dana kpendi ke yi baa bua ŋali boncianla ki le o Ja Bijua dana siiga baa dayenli, ki kan ba ki le.
23 Et l'on vous dira: voici, il est ici; ou voilà, il est là; [mais] n'y allez point, et ne les suivez point.
Bi baa ti yedi yi: 'O ye ne,' yaaka: 'O ye nepo,' yin da gedi mani, yin da sani ki ŋoadi ba mani.
24 Car comme l'éclair brille de l'un des côtés de dessous le ciel, et reluit jusques à l'autre qui est sous le ciel, tel sera aussi le Fils de l'homme en son jour.
Kelima nani mi tañigima n yen ñuliti ki pelini nepo tinbianu, ki poandi ki ya caa ŋali une maama yeni, li baa tua yene o Ja Bijua daali yaa cua.
25 Mais il faut premièrement qu'il souffre beaucoup, et qu'il soit rejeté par cette nation.
Hali ke li daa tieni, li ti tiladi wan le fala boncianla, moala na niba mo n yie o.
26 Et comme il arriva aux jours de Noé, il arrivera de même aux jours du Fils de l'homme.
Lan den tie maama Nowe yogunu, li go baa tie yene o Joa Bijua ya dana nni.
27 On mangeait et on buvait; on prenait et on donnait des femmes en mariage jusqu'au jour que Noé entra dans l'Arche; et le déluge vint qui les fit tous périr.
Bi nisaaliba den di ki go ñu, ki taani bi puoba ki puuni bi bisiaba bi jaba, hali Nowe n den ti kua ku ñinbiaciangu nni ya daali. Ki tabolinkaaga den cua ki bolini bi kuli.
28 Il arriva aussi la même chose aux jours de Lot: on mangeait, on buvait, on achetait, on vendait, on plantait et on bâtissait;
Lan den tieni maama Loto yogunu, li go baa ti tie yene. Bi niba den di ki go ñu, ki da ki kuadi, ki coagi ti jaadi, ki maa a diena.
29 Mais au jour que Lot sortit de Sodome, il plut du feu et du soufre du ciel, qui les fit tous périr.
Ama Loto n den ñani Sodoma nni ya daali, mi fantama leni li cidibili den ñani tanpoli ki mini nani ki taaga yeni ki bolini bi kuli.
30 Il en sera de même au jour que le Fils de l'homme sera manifesté.
Li go baa tie yene o Joa Bijua n baa doagidi o yuli ya daali.
31 En ce jour-là que celui qui sera sur la maison, et qui aura son ménage dans la maison, ne descende point pour l'emporter; et que celui qui sera aux champs, ne retourne point non plus à ce qui est demeuré en arrière.
Laa daali yua n kaa o doangu yuli po, ke o tiadi ye deenni, wan da jiidi ki kua ki baa taa ti, yua n ye u kuanu po mo n da lebidi ki guani o denpo.
32 Souvenez-vous de la femme de Lot.
Tiadi Loto pua po.
33 Quiconque cherchera à sauver sa vie, la perdra; et quiconque la perdra, la vivifiera.
Yua n bua ki ga o miali baa biani li, ama yua n baa biani li baa ga li.
34 Je vous dis, qu'en cette nuit-là deux seront dans un même lit: l'un sera pris, et l'autre laissé.
N yedi yi, laa daali ñiagu niba lie baa dua duanyendu,
35 Il y aura deux [femmes] qui moudront ensemble: l'une sera prise, et l'autre laissée.
bi baa taa yendo ki ŋa o yua. Puoba lie baa taa ki naani, bi baa taa yendo ki ŋa o lielo.
36 Deux seront aux champs: l'un sera pris, et l'autre laissé.
Jaba lie baa taa ki ye u kuanu nni bi baa taa yendo ki ŋa o yua.”
37 Et eux répondant lui dirent: où [sera-ce] Seigneur? et il leur dit: en quelque lieu que sera le corps [mort], là aussi s'assembleront les aigles.
Bi ŋoadikaaba den yedi o: “Ti daano, line baa tieni ŋali le?” O den goa ki yedi: “Li bonkpienla n ye naani, i kaabi baa taani lankane.”

< Luc 17 >