Lamentations 3
1 [Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 [Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 [Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 [Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 [He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 [Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 [Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 [Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 [Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 [Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 [Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 [Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 [Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 [Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 [Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 [Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 [Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 [Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 [Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 [Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 [Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 [Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 [Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
