Job 41

1 Enlèveras-tu le Léviathan avec l'hameçon, et le tireras-tu par sa langue avec le cordeau [de l'hameçon] que tu auras jeté dans l'eau?

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 Mettras-tu un jonc dans son nez? ou perceras-tu ses mâchoires avec une épine?

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 Emploiera-t-il auprès de toi beaucoup de prières? ou te parlera-t-il doucement?

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 Fera-t-il un accord avec toi, et le prendras-tu pour esclave à toujours?

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 T'en joueras-tu comme d'un petit oiseau? et l'attacheras-tu pour tes jeunes filles?

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 Des amis se régaleront-ils de sa chair? sera-t-il partagé entre les marchands?

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 Rempliras-tu sa peau de pointes? et sa tête [entrerait-elle] dans une nasse de poissons?

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 Mets ta main sur lui; il ne te souviendra jamais de lui faire la guerre.

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 Voilà, l'espérance qu'on avait de le prendre est frustrée; [et] ne sera-t-on pas même atterré par son regard?

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 Il n'y a point d'homme assez courageux pour le réveiller; qui est-ce donc qui se présentera devant moi?

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 Qui est-ce qui m'a prévenu, et je [le] lui rendrai? Ce qui est sous tous les cieux est à moi.

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 Je ne me tairai point de ses membres, ni de ce qui concerne ses forces, ni de la grâce de l'arrangement [des parties de son corps].

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 Qui est-ce qui découvrira le dessus de sa couverture, et se jettera entre les deux branches de son mors?

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 Qui est-ce qui ouvrira les portes de sa gueule? La terreur se tient autour de ses dents.

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 Les lames de ses boucliers ne sont que magnificence; elles sont étroitement serrées [comme] avec un cachet.

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 L'une approche de l'autre, et le vent n'entre point entre-deux.

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 Elles sont jointes l'une à l'autre, elles s'entretiennent, et ne se séparent point.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 Ses éternuements éclaireraient la lumière, et ses yeux sont [comme] les paupières de l'aube du jour.

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 Des flambeaux sortent de sa bouche, et il en rejaillit des étincelles de feu.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 Une fumée sort de ses narines comme d'un pot bouillant, ou d'une chaudière.

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 Son souffle enflammerait des charbons, et une flamme sort de sa gueule.

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 La force est dans son cou, et la terreur marche devant lui.

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 Sa chair est ferme, tout est massif en lui, rien n'y branle.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 Son cœur est dur comme une pierre, même comme une pièce de la meule de dessous.

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 Les plus forts tremblent quand il s'élève, et ils ne savent où ils en sont, voyant comme il rompt tout.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Qui s'en approchera avec l'épée? ni elle, ni la lance, ni le dard, ni la cuirasse, ne pourront point subsister [devant lui].

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 Il ne tient pas plus de compte du fer que de la paille; et de l'airain, que du bois pourri.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 La flèche ne le fera point fuir, les pierres d'une fronde lui sont comme du chaume.

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 Il tient les machines de guerre comme des brins de chaume; et il se moque du javelot qu'on lance sur lui.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 Il a sous soi des tests aigus, et il abat [sous soi] des roseaux pointus [en se couchant] sur la boue.

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, et rend semblable la mer à un chaudron de parfumeur.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 Il fait reluire après soi son sentier, et on prendrait l'abîme pour une tête blanchie de vieillesse.

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 Il n'y a rien sur la terre qui lui puisse être comparé, ayant été fait pour ne rien craindre.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 Il voit [au-dessous de lui] tout ce qu'il y a de plus élevé; il est Roi sur tous les plus fiers animaux.

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.