Job 27
1 Et Job continuant reprit son discours sentencieux, et dit:
2 Le [Dieu] Fort, qui a mis mon droit à l'écart, et le Tout-puissant qui a rempli mon âme d'amertume, est vivant,
Zo waar God leeft, die mij gerechtigheid weigert, De Almachtige, die mijn leven verbittert:
3 Que tout le temps qu'il y aura du souffle en moi, et que l'Esprit de Dieu sera dans mes narines,
Zolang er nog een zucht in mij is, En Gods adem in mijn neus
4 Mes lèvres ne prononceront rien d'injuste, et ma langue ne dira point de chose fausse.
Zullen mijn lippen geen valsheid spreken, En zint mijn tong geen bedrog!
5 A Dieu ne plaise que je vous reconnaisse pour justes! tant que je vivrai je n'abandonnerai point mon intégrité.
Ik denk er niet aan, u gelijk te geven, Tot mijn laatste snik houd ik mijn onschuld vol;
6 J'ai conservé ma justice, et je ne l'abandonnerai point; et mon cœur ne me reprochera rien en mes jours.
Ik houd vast aan mijn vroomheid, en geef ze niet op, Mijn hart schaamt zich over geen van mijn dagen!
7 Qu'il en soit de mon ennemi comme du méchant; et de celui qui se lève contre moi, comme de l'injuste!
Moge het mijn vijand vergaan als den boze, Mijn hater als den goddeloze!
8 Car quelle sera l'attente de l'hypocrite, lorsque Dieu lui arrachera son âme, s'il s'est adonné à commettre des extorsions?
Wat hoopt de boze, als hij bidt, Als hij zijn ziel tot de Godheid verheft?
9 Le [Dieu] Fort entendra-t-il ses cris, quand la calamité viendra sur lui?
Zal God zijn schreien horen, Wanneer de rampspoed hem treft;
10 Trouvera-t-il son plaisir dans le Tout-puissant? Invoquera-t-il Dieu en tout temps?
Kan hij zich in den Almachtige verlustigen, Ten allen tijde roepen tot God?
11 Je vous enseignerai les œuvres du [Dieu] Fort, et je ne vous cacherai point ce qui [est] par-devers le Tout-puissant.
Daarna nam Sofar van Naäma het woord, en sprak: Ik zal u Gods werken leren kennen, De plannen van den Almachtige u niet verzwijgen:
12 Voilà, vous avez tous vu [ces choses], et comment vous laissez-vous [ainsi] aller à des pensées vaines?
Zie, gij hebt het allen zelf aanschouwd: Waarom zo’n ijdele raad gegeven?
13 Ce sera ici la portion de l'homme méchant, que le [Dieu] Fort lui réserve, et l'héritage que les violents reçoivent du Tout-puissant;
Dit is, naar Gods bestel, het lot van den boze, Het deel der tyrannen, door den Almachtige hun toegewezen.
14 Si ses enfants sont multipliés, ce sera pour l'épée; et sa postérité n'aura pas même assez de pain.
Krijgt hij veel zonen, ze zijn bestemd voor het zwaard, En zijn kroost lijdt gebrek;
15 Ceux qui resteront seront bien ensevelis après leur mort, mais leurs veuves ne les pleureront point.
Die hem overblijven, worden door de pest ten grave gesleept, En zijn weduwen bedrijven geen rouw.
16 Quand il entasserait l'argent comme la poussière, et qu'il entasserait des habits comme on amasse de la boue,
Al hoopt hij zilver op als stof, En stapelt kleren op als slijk,
17 Il les entassera, mais le juste s'en vêtira, et l'innocent partagera l'argent.
Hij stapelt ze op, maar de vrome bekleedt er zich mee, En de onschuldige erft zijn geld.
18 Il s'est bâti une maison comme la teigne, et comme le gardien des vignes bâtit sa cabane.
Hij trekt zijn woning op als een spin, Aan de hut gelijk, die wachters bouwen;
19 Le riche tombera, et il ne sera point relevé; il ouvrira ses yeux, et il ne trouvera rien.
Rijk legt hij zich neer: het is de laatste maal, Hij opent zijn ogen: hij is er niet meer.
20 Les frayeurs l'atteindront comme des eaux; le tourbillon l'enlèvera de nuit.
Verschrikkingen grijpen hem aan overdag, En ‘s nachts sleurt een stormwind hem weg;
21 Le vent d'Orient l'emportera, et il s'en ira; il l'enlèvera, dis-je, de sa place comme un tourbillon.
De oostenwind neemt hem op: daar gaat hij heen, Hij vaagt hem weg van zijn plaats.
22 Le Tout-puissant se jettera sur lui, et ne l'épargnera point; [et étant poursuivi] par sa main, il ne cessera de fuir.
Zonder erbarmen slingert God zijn pijlen op hem af, Zodat hij voor zijn slagen moet vluchten;
23 On battra des mains contre lui, et on sifflera contre lui du lieu qu'il occupait.
Men klapt over hem in de handen, En fluit hem uit zijn woonplaats na.
