Hébreux 12
1 Nous donc aussi, puisque nous sommes environnés d'une si grande nuée de témoins, rejetant tout fardeau, et le péché qui nous enveloppe si aisément, poursuivons constamment la course qui nous est proposée;
អតោ ហេតោរេតាវត្សាក្ឞិមេឃៃ រ្វេឞ្ដិតាះ សន្តោ វយមបិ សវ៌្វភារម៑ អាឝុពាធកំ បាបញ្ច និក្ឞិប្យាស្មាកំ គមនាយ និរូបិតេ មាគ៌េ ធៃយ៌្យេណ ធាវាម។
2 Portant les yeux sur Jésus, le chef et le consommateur de la foi, lequel au lieu de la joie dont il jouissait, a souffert la croix, ayant méprisé la honte, et s'est assis à la droite du trône de Dieu.
យឝ្ចាស្មាកំ វិឝ្វាសស្យាគ្រេសរះ សិទ្ធិកត៌្តា ចាស្តិ តំ យីឝុំ វីក្ឞាមហៃ យតះ ស ស្វសម្មុខស្ថិតានន្ទស្យ ប្រាប្ត្យត៌្ហម៑ អបមានំ តុច្ឆីក្ឫត្យ ក្រុឝស្យ យាតនាំ សោឍវាន៑ ឦឝ្វរីយសិំហាសនស្យ ទក្ឞិណបាឝ៌្វេ សមុបវិឞ្ដវាំឝ្ច។
3 C'est pourquoi, considérez soigneusement celui qui a souffert une telle contradiction de la part des pécheurs contre lui-même, afin que vous ne succombiez point en perdant courage.
យះ បាបិភិះ ស្វវិរុទ្ធម៑ ឯតាទ្ឫឝំ វៃបរីត្យំ សោឍវាន៑ តម៑ អាលោចយត តេន យូយំ ស្វមនះសុ ឝ្រាន្តាះ ក្លាន្តាឝ្ច ន ភវិឞ្យថ។
4 Vous n'avez pas encore résisté jusqu'à [répandre votre] sang en combattant contre le péché;
យូយំ បាបេន សហ យុធ្យន្តោៜទ្យាបិ ឝោណិតវ្យយបយ៌្យន្តំ ប្រតិរោធំ នាកុរុត។
5 Et cependant vous avez oublié l'exhortation qui s'adresse à vous comme à ses enfants, disant: mon enfant ne méprise point le châtiment du Seigneur, et ne perds point courage quand tu es repris de lui.
តថា ច បុត្រាន៑ ប្រតីវ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យ ឧបទេឝ ឧក្តស្តំ កិំ វិស្ម្ឫតវន្តះ? "បរេឝេន ក្ឫតាំ ឝាស្តិំ ហេ មត្បុត្រ ន តុច្ឆយ។ តេន សំភត៌្សិតឝ្ចាបិ នៃវ ក្លាម្យ កទាចន។
6 Car le Seigneur châtie celui qu'il aime, et il fouette tout enfant qu'il avoue.
បរេឝះ ប្រីយតេ យស្មិន៑ តស្មៃ ឝាស្តិំ ទទាតិ យត៑។ យន្តុ បុត្រំ ស គ្ឫហ្លាតិ តមេវ ប្រហរត្យបិ។ "
7 Si vous endurez le châtiment, Dieu se présente à vous comme à ses enfants: car qui est l'enfant que le père ne châtie point?
យទិ យូយំ ឝាស្តិំ សហធ្វំ តហ៌ីឝ្វរះ បុត្រៃរិវ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ វ្យវហរតិ យតះ បិតា យស្មៃ ឝាស្តិំ ន ទទាតិ តាទ្ឫឝះ បុត្រះ កះ?
8 Mais si vous êtes sans châtiment auquel tous participent, vous êtes donc des enfants supposés, et non pas légitimes.
សវ៌្វេ យស្យាះ ឝាស្តេរំឝិនោ ភវន្តិ សា យទិ យុឞ្មាកំ ន ភវតិ តហ៌ិ យូយម៑ អាត្មជា ន កិន្តុ ជារជា អាធ្វេ។
9 Et puisque nos pères selon la chair nous ont châtiés et que malgré cela nous les avons respectés; ne serons-nous pas beaucoup plus soumis au Père des esprits? et nous vivrons.
អបរម៑ អស្មាកំ ឝារីរិកជន្មទាតារោៜស្មាកំ ឝាស្តិការិណោៜភវន៑ តេ ចាស្មាភិះ សម្មានិតាស្តស្មាទ៑ យ អាត្មនាំ ជនយិតា វយំ កិំ តតោៜធិកំ តស្យ វឝីភូយ ន ជីវិឞ្យាមះ?
10 Car par rapport à ceux-là, ils nous châtiaient pour un peu de temps, suivant leur volonté; mais celui-ci nous châtie pour notre profit, afin que nous soyons participants de sa sainteté.
តេ ត្វល្បទិនានិ យាវត៑ ស្វមនោៜមតានុសារេណ ឝាស្តិំ ក្ឫតវន្តះ កិន្ត្វេឞោៜស្មាកំ ហិតាយ តស្យ បវិត្រតាយា អំឝិត្វាយ ចាស្មាន៑ ឝាស្តិ។
11 Or tout châtiment ne semble pas sur l'heure être [un sujet] de joie, mais de tristesse; mais ensuite il produit un fruit paisible de justice à ceux qui sont exercés par ce moyen.
ឝាស្តិឝ្ច វត៌្តមានសមយេ កេនាបិ នានន្ទជនិកា កិន្តុ ឝោកជនិកៃវ មន្យតេ តថាបិ យេ តយា វិនីយន្តេ តេភ្យះ សា បឝ្ចាត៑ ឝាន្តិយុក្តំ ធម៌្មផលំ ទទាតិ។
12 Relevez donc vos mains qui sont faibles, [et fortifiez vos] genoux qui sont déjoints.
អតឯវ យូយំ ឝិថិលាន៑ ហស្តាន៑ ទុព៌្ពលានិ ជានូនិ ច សពលានិ កុរុធ្វំ។
13 Et faites les sentiers droits à vos pieds; afin que celui qui chancelle ne se dévoie point, mais plutôt qu'il soit remis en son entier.
យថា ច ទុព៌្ពលស្យ សន្ធិស្ថានំ ន ភជ្យេត ស្វស្ថំ តិឞ្ឋេត៑ តថា ស្វចរណាត៌្ហំ សរលំ មាគ៌ំ និម៌្មាត។
14 Recherchez la paix avec tous; et la sanctification, sans laquelle nul ne verra le Seigneur.
អបរញ្ច សវ៌្វៃះ សាត៌្ហម៑ ឯក្យភាវំ យច្ច វិនា បរមេឝ្វរស្យ ទឝ៌នំ កេនាបិ ន លប្ស្យតេ តត៑ បវិត្រត្វំ ចេឞ្ដធ្វំ។
15 Prenant garde qu'aucun ne se prive de la grâce de Dieu; que quelque racine d'amertume bourgeonnant en haut ne vous trouble, et que plusieurs ne soient souillés par elle.
យថា កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យានុគ្រហាត៑ ន បតេត៑, យថា ច តិក្តតាយា មូលំ ប្ររុហ្យ ពាធាជនកំ ន ភវេត៑ តេន ច ពហវោៜបវិត្រា ន ភវេយុះ,
16 Que nul [de vous] ne soit fornicateur, ou profane comme Esaü, qui pour une viande vendit son droit d'aînesse.
យថា ច កឝ្ចិត៑ លម្បដោ វា ឯកក្ឫត្វ អាហារាត៌្ហំ ស្វីយជ្យេឞ្ឋាធិការវិក្រេតា យ ឯឞៅស្តទ្វទ៑ អធម៌្មាចារី ន ភវេត៑ តថា សាវធានា ភវត។
17 Car vous savez que même désirant ensuite d'hériter la bénédiction, il fut rejeté: car il ne trouva point de lieu à la repentance, quoiqu'il l'eût demandée avec larmes.
យតះ ស ឯឞៅះ បឝ្ចាទ៑ អាឝីវ៌្វាទាធិការី ភវិតុម៑ ឥច្ឆន្នបិ នានុគ្ឫហីត ឥតិ យូយំ ជានីថ, ស ចាឝ្រុបាតេន មត្យន្តរំ ប្រាត៌្ហយមានោៜបិ តទុបាយំ ន លេភេ។
18 Car vous n'êtes point venus à une montagne qui se puisse toucher à la main, ni au feu brûlant, ni au tourbillon, ni à l'obscurité, ni à la tempête,
អបរញ្ច ស្ប្ឫឝ្យះ បវ៌្វតះ ប្រជ្វលិតោ វហ្និះ ក្ឫឞ្ណាវណ៌ោ មេឃោ ៜន្ធការោ ឈញ្ភ្ឝ តូរីវាទ្យំ វាក្យានាំ ឝព្ទឝ្ច នៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
19 Ni au retentissement de la trompette, ni à la voix des paroles, [au sujet de] laquelle, ceux qui l'entendaient prièrent que la parole ne leur fût plus adressée;
តំ ឝព្ទំ ឝ្រុត្វា ឝ្រោតារស្តាទ្ឫឝំ សម្ភាឞណំ យត៑ បុន រ្ន ជាយតេ តត៑ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
20 Car ils ne pouvaient soutenir ce qui était ordonné, [savoir], Si même une bête touche la montagne, elle sera lapidée, ou percée d'un dard.
យតះ បឝុរបិ យទិ ធរាធរំ ស្ប្ឫឝតិ តហ៌ិ ស បាឞាណាឃាតៃ រ្ហន្តវ្យ ឥត្យាទេឝំ សោឍុំ តេ នាឝក្នុវន៑។
21 Et Moïse, tant était terrible ce qui paraissait, dit: Je suis épouvanté et j'en tremble tout.
តច្ច ទឝ៌នម៑ ឯវំ ភយានកំ យត៑ មូសសោក្តំ ភីតស្ត្រាសយុក្តឝ្ចាស្មីតិ។
22 Mais vous êtes venus à la montagne de Sion, et à la Cité du Dieu vivant, à la Jérusalem céleste, et aux milliers d'Anges,
កិន្តុ សីយោន្បវ៌្វតោ ៜមរេឝ្វរស្យ នគរំ ស្វគ៌ស្ថយិរូឝាលមម៑ អយុតានិ ទិវ្យទូតាះ
23 Et à l'assemblée et à l'Eglise des premiers nés qui sont écrits dans les Cieux, et à Dieu qui est le juge de tous, et aux esprits des justes sanctifiés;
ស្វគ៌េ លិខិតានាំ ប្រថមជាតានាម៑ ឧត្សវះ សមិតិឝ្ច សវ៌្វេឞាំ វិចារាធិបតិរីឝ្វរះ សិទ្ធីក្ឫតធាម៌្មិកានាម៑ អាត្មានោ
24 Et à Jésus, le Médiateur de la nouvelle alliance, et au sang de l'aspersion, qui prononce de meilleures choses que [celui] d'Abel.
នូតននិយមស្យ មធ្យស្ថោ យីឝុះ, អបរំ ហាពិលោ រក្តាត៑ ឝ្រេយះ ប្រចារកំ ប្រោក្ឞណស្យ រក្តញ្ចៃតេឞាំ សន្និធៅ យូយម៑ អាគតាះ។
25 Prenez garde de ne mépriser point celui qui [vous] parle; car si ceux qui méprisaient celui qui [leur] parlait sur la terre, ne sont point échappés, nous serons punis beaucoup plus, si nous nous détournons [de celui qui parle] des Cieux;
សាវធានា ភវត តំ វក្តារំ នាវជានីត យតោ ហេតោះ ប្ឫថិវីស្ថិតះ ស វក្តា យៃរវជ្ញាតស្តៃ រ្យទិ រក្ឞា នាប្រាបិ តហ៌ិ ស្វគ៌ីយវក្តុះ បរាង្មុខីភូយាស្មាភិះ កថំ រក្ឞា ប្រាប្ស្យតេ?
26 Duquel la voix ébranla alors la terre, mais à l'égard du temps présent, il a fait cette promesse, disant: j'ébranlerai encore une fois non seulement la terre, mais aussi le Ciel.
តទា តស្យ រវាត៑ ប្ឫថិវី កម្បិតា កិន្ត្វិទានីំ តេនេទំ ប្រតិជ្ញាតំ យថា, "អហំ បុនរេកក្ឫត្វះ ប្ឫថិវីំ កម្បយិឞ្យាមិ កេវលំ តន្នហិ គគនមបិ កម្បយិឞ្យាមិ។ "
27 Or ce [mot], encore une fois, signifie l'abolition des choses muables, comme ayant été faites [de main], afin que celles qui sont immuables demeurent;
ស ឯកក្ឫត្វះ ឝព្ទោ និឝ្ចលវិឞយាណាំ ស្ថិតយេ និម៌្មិតានាមិវ ចញ្ចលវស្តូនាំ ស្ថានាន្តរីករណំ ប្រកាឝយតិ។
28 C'est pourquoi saisissant le Royaume qui ne peut point être ébranlé, retenons la grâce par laquelle nous servions Dieu, en sorte que nous lui soyons agréables avec respect et avec crainte,
អតឯវ និឝ្ចលរាជ្យប្រាប្តៃរស្មាភិះ សោៜនុគ្រហ អាលម្ពិតវ្យោ យេន វយំ សាទរំ សភយញ្ច តុឞ្ដិជនករូបេណេឝ្វរំ សេវិតុំ ឝក្នុយាម។
29 Car aussi notre Dieu est un feu consumant.
យតោៜស្មាកម៑ ឦឝ្វរះ សំហារកោ វហ្និះ។
