< Esther 7 >

1 Le Roi donc et Haman vinrent au festin avec la Reine Esther.
To pongah siangpahrang hoi Haman loe siangpahrang zu Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah caeh hoi.
2 Et le Roi dit à Esther encore ce second jour, au vin de la collation: Quelle est ta demande, Reine Esther? et elle te sera octroyée; et quelle est ta prière? fût-ce jusqu'à la moitié du Royaume, cela sera fait.
Ni hnetto misurtui naekhaih poihkung ah, siangpahrang mah Esther khaeah, siangpahrang zu Esther, Tih tahmenhaih maw nang hnik? Nang hnik ih hmuen to kang paek han; Timaw nang hnik? Nang hnik ih baktih toengah ka prae ahap mataeng doeh kang paek han, tiah a naa.
3 Alors la Reine Esther répondit, et dit: Si j'ai trouvé grâce devant toi, ô Roi! et si le Roi le trouve bon, que ma vie me soit donnée à ma demande, et que mon peuple [me soit donné] à ma prière.
To naah siangpahrang zu Esther mah, Aw siangpahrang, na mikcuk naakrak ah ka oh moe, na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tahmenhaih kang hnik baktih toengah, ka hinghaih hae pathlung ah loe, kang hnik ih baktih toengah, kai ih acaengnawk hinghaih doeh pathlung ah.
4 Car nous avons été vendus, moi et mon peuple, pour être exterminés, tués et détruits. Que si nous avions été vendus pour être serviteurs et servantes, je me fusse tue; bien que l'oppresseur ne récompenserait point le dommage que le Roi en recevrait.
Kai ih kaminawk to paro moe, hum pacoengah, tamit boih hanah kaicae hae zawh o boeh. Misong nongpa hoi nongpata ah ka oh o hanah, na zaw o nahaeloe, tih lok doeh ka thui o mak ai; toe siangpahrang sunghaih loe misa mah pathok let thai mak ai, tiah ka poek tiah a naa.
5 Et le Roi Assuérus parla et dit à la Reine Esther: Qui est et où est cet homme, qui a été si téméraire que de faire cela?
To naah Ahasuerus siangpahrang mah, siangpahrang zu Esther khaeah, to baktih hmuen sak pacaeng kami loe mi aa? Naa ah maw oh? tiah a naa.
6 Et Esther répondit: l'oppresseur et l'ennemi est ce méchant Haman ici. Alors Haman fut troublé de la présence du Roi et de la Reine.
Esther mah, Kasae sak han pacaeng misa loe, kahoih ai kami Haman hae ni, tiah a naa. To naah Haman loe siangpahrang hoi siangpahrang zu hmaa ah paroeai tasoehhaih hoiah oh.
7 Et le Roi en colère se leva du vin de la collation, et il entra dans le jardin du palais; mais Haman resta, afin de prier pour sa vie la Reine Esther; car il voyait bien que le Roi était résolu de le perdre.
Siangpahrang loe palungphui, misurtui naekhaih ahmuen hoiah angthawk moe, siangpahrang ih takha thungah caeh ving; siangpahrang mah anih nuiah kasae lok takroekhaih sak boeh, tiah Haman mah panoek pongah, siangpahrang zu Esther hmaa ah angdoet moe, a hinghaih pathlung hanah tahmenhaih a hnik.
8 Puis le Roi retourna du jardin du palais au lieu où l'on avait présenté le vin de la collation; (or Haman s'était jeté sur le lit où était Esther) et le Roi dit: Forcerait-il bien encore sous mes yeux la Reine en cette maison? Dès que la parole fut sortie de la bouche du Roi, aussitôt on couvrit le visage d'Haman.
Siangpahrang ih takha thung hoiah buhraenghaih im ih misurtui naekhaih ahmuen ah siangpahrang amlaem let naah, Haman loe Esther anghnuthaih tangkhang pongah amtim sut. Siangpahrang mah, Ka hmaa ah siangpahrang ih zu zae haih hanah na poek maw? tiah a naa. Siangpahrang mah to tiah lok thuih pacoengah, a tamnanawk mah Haman ih mikhmai to zaeng pae o khoep.
9 Et Harbona l'un des Eunuques dit en la présence du Roi: Voilà même le gibet qu'Haman a fait faire pour Mardochée, qui donna ce bon avis pour le Roi, est tout dressé dans la maison d'Haman, haut de cinquante coudées; et le Roi dit: Pendez-l'y.
Siangpahrang toksah angraeng, Harbonah, tiah kawk ih kami mah siangpahrang khaeah, Khenah, siangpahrang bomkung Mordekai bangh hanah, Haman mah sak ih dong quipangato kasang tung maeto Haman im taengah oh, tiah a naa. Siangpahrang mah, To tung pongah anih hae bang o ah, tiah a naa.
10 Et ils pendirent Haman au gibet qu'il avait préparé pour Mardochée; et la colère du Roi fut apaisée.
To pongah Mordekai bangh hanah sak ih tung pongah, Haman angmah to bangh o lat. To pacoengah loe siangpahrang palungphuihaih to dip.

< Esther 7 >