Ecclésiaste 10

1 Les mouches mortes font puer [et] bouillonner les parfums du parfumeur; [et] un peu de folie [produit le même effet] à l'égard de celui qui est estimé pour sa sagesse, et pour sa gloire.

Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.

2 Le sage a le cœur à sa droite, mais le fou a le cœur à sa gauche.

Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.

3 Et même quand le fou se met en chemin, le sens lui manque; et il dit de chacun: Il est fou.

I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.

4 Si l'esprit de celui qui domine s'élève contre toi, ne sors point de ta condition; car la douceur fait pardonner de grandes fautes.

Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.

5 Il y a un mal que j'ai vu sous le soleil, comme une erreur qui procède du Prince;

Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:

6 C'est que la folie est mise aux plus hauts lieux, et que les riches sont assis en un lieu bas.

Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;

7 J'ai vu les serviteurs à cheval, et les Seigneurs aller à pied, comme des serviteurs.

Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.

8 Celui qui creuse la fosse, y tombera; et celui qui coupe la haie, le serpent le mordra.

kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.

9 Celui qui remue des pierres hors de leur place, en sera blessé; et celui qui fend du bois, en sera en danger.

Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.

10 Si le fer est émoussé, et qu'on n'en ait point fourbi la lame, il surmontera même la force; mais la sagesse est une adresse excellente.

Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.

11 Si le serpent mord sans faire du bruit, le médisant ne vaut pas mieux.

Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.

12 Les paroles de la bouche du sage ne sont que grâce; mais les lèvres du fou le réduisent à néant.

Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.

13 Le commencement des paroles de sa bouche est une folie; et les dernières paroles de sa bouche sont une mauvaise sottise.

Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.

14 Or le fou entasse beaucoup de paroles; [et toutefois] l'homme ne sait point ce qui arrivera; et qui est-ce qui lui déclarera ce qui sera après lui?

Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

15 Le travail des fous ne fait que les fatiguer, et [pas un d'eux] ne sait trouver le chemin pour arriver à la ville.

Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.

16 Malheur à toi, terre, quand ton Roi est jeune, et quand tes Gouverneurs mangent dès le matin!

Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.

17 Que tu es heureuse, ô terre! quand ton Roi est de race illustre, et que tes Gouverneurs mangent quand il en est temps, pour leur réfection, et non par débauche!

Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.

18 A cause des mains paresseuses le plancher s'affaisse, et à cause des mains lâches, la maison a des gouttières.

Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.

19 On apprête la viande pour se réjouir, et le vin réjouit les vivants; mais l'argent répond de tout.

Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.

20 Ne dis point mal du Roi, non pas même dans ta pensée; ne dis point aussi mal du riche dans la chambre où tu couches; car les oiseaux des cieux en porteraient la voix, et ce qui vole en porterait les nouvelles.

Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.