Psaumes 91

1 Celui qui demeure sous l’abri du Très-Haut Repose à l’ombre du Tout-Puissant.

Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,

2 Je dis à l’Éternel: Mon refuge et ma forteresse, Mon Dieu en qui je me confie!

sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“

3 Car c’est lui qui te délivre du filet de l’oiseleur, De la peste et de ses ravages.

Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.

4 Il te couvrira de ses plumes, Et tu trouveras un refuge sous ses ailes; Sa fidélité est un bouclier et une cuirasse.

Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.

5 Tu ne craindras ni les terreurs de la nuit, Ni la flèche qui vole de jour,

Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.

6 Ni la peste qui marche dans les ténèbres, Ni la contagion qui frappe en plein midi.

Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.

7 Que mille tombent à ton côté, Et dix mille à ta droite, Tu ne seras pas atteint;

Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.

8 De tes yeux seulement tu regarderas, Et tu verras la rétribution des méchants.

Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,

9 Car tu es mon refuge, ô Éternel! Tu fais du Très-Haut ta retraite.

því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.

10 Aucun malheur ne t’arrivera, Aucun fléau n’approchera de ta tente.

Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?

11 Car il ordonnera à ses anges De te garder dans toutes tes voies;

Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.

12 Ils te porteront sur les mains, De peur que ton pied ne heurte contre une pierre.

Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.

13 Tu marcheras sur le lion et sur l’aspic, Tu fouleras le lionceau et le dragon.

Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!

14 Puisqu’il m’aime, je le délivrerai; Je le protégerai, puisqu’il connaît mon nom.

Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.

15 Il m’invoquera, et je lui répondrai; Je serai avec lui dans la détresse, Je le délivrerai et je le glorifierai.

Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.

16 Je le rassasierai de longs jours, Et je lui ferai voir mon salut.

Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“