Psaumes 9

1 Au chef des chantres. Sur “Meurs pour le fils”. Psaume de David. Je louerai l’Éternel de tout mon cœur, Je raconterai toutes tes merveilles.

Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.

2 Je ferai de toi le sujet de ma joie et de mon allégresse, Je chanterai ton nom, Dieu Très-Haut!

Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!

3 Mes ennemis reculent, Ils chancellent, ils périssent devant ta face.

Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.

4 Car tu soutiens mon droit et ma cause, Tu sièges sur ton trône en juste juge.

Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.

5 Tu châties les nations, tu détruis le méchant, Tu effaces leur nom pour toujours et à perpétuité.

Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.

6 Plus d’ennemis! Des ruines éternelles! Des villes que tu as renversées! Leur souvenir est anéanti.

O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.

7 L’Éternel règne à jamais, Il a dressé son trône pour le jugement;

Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.

8 Il juge le monde avec justice, Il juge les peuples avec droiture.

On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.

9 L’Éternel est un refuge pour l’opprimé, Un refuge au temps de la détresse.

I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.

10 Ceux qui connaissent ton nom se confient en toi. Car tu n’abandonnes pas ceux qui te cherchent, ô Éternel!

I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.

11 Chantez à l’Éternel, qui réside en Sion, Publiez parmi les peuples ses hauts faits!

Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.

12 Car il venge le sang et se souvient des malheureux, Il n’oublie pas leurs cris.

Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.

13 Aie pitié de moi, Éternel! Vois la misère où me réduisent mes ennemis, Enlève-moi des portes de la mort,

Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;

14 Afin que je publie toutes tes louanges, Dans les portes de la fille de Sion, Et que je me réjouisse de ton salut.

Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.

15 Les nations tombent dans la fosse qu’elles ont faite, Leur pied se prend au filet qu’elles ont caché.

Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.

16 L’Éternel se montre, il fait justice, Il enlace le méchant dans l’œuvre de ses mains. Jeu d’instruments. (Pause)

PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)

17 Les méchants se tournent vers le séjour des morts, Toutes les nations qui oublient Dieu. (Sheol h7585)

Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)

18 Car le malheureux n’est point oublié à jamais, L’espérance des misérables ne périt pas à toujours.

Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.

19 Lève-toi, ô Éternel! Que l’homme ne triomphe pas! Que les nations soient jugées devant ta face!

Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.

20 Frappe-les d’épouvante, ô Éternel! Que les peuples sachent qu’ils sont des hommes! (Pause)

PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)