Psaumes 81

1 Au chef des chantres. Sur la guitthith. D’Asaph. Chantez avec allégresse à Dieu, notre force! Poussez des cris de joie vers le Dieu de Jacob!

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Entonnez des cantiques, faites résonner le tambourin, La harpe mélodieuse et le luth!

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, A la pleine lune, au jour de notre fête!

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 Car c’est une loi pour Israël, Une ordonnance du Dieu de Jacob.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Il en fit un statut pour Joseph, Quand il marcha contre le pays d’Égypte… J’entends une voix qui m’est inconnue:

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 J’ai déchargé son épaule du fardeau, Et ses mains ont lâché la corbeille.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 Tu as crié dans la détresse, et je t’ai délivré; Je t’ai répondu dans la retraite du tonnerre; Je t’ai éprouvé près des eaux de Meriba. (Pause)

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Écoute, mon peuple! Et je t’avertirai; Israël, puisses-tu m’écouter!

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 Qu’il n’y ait au milieu de toi point de dieu étranger! Ne te prosterne pas devant des dieux étrangers!

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Je suis l’Éternel, ton Dieu, qui t’ai fait monter du pays d’Égypte; Ouvre ta bouche, et je la remplirai.

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 Mais mon peuple n’a point écouté ma voix, Israël ne m’a point obéi.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 Alors je les ai livrés aux penchants de leur cœur, Et ils ont suivi leurs propres conseils.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 Oh! Si mon peuple m’écoutait, Si Israël marchait dans mes voies!

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 En un instant je confondrais leurs ennemis, Je tournerais ma main contre leurs adversaires;

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 Ceux qui haïssent l’Éternel le flatteraient, Et le bonheur d’Israël durerait toujours;

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 Je le nourrirais du meilleur froment, Et je le rassasierais du miel du rocher.

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.