Psaumes 78
1 Cantique d’Asaph. Mon peuple, écoute mes instructions! Prêtez l’oreille aux paroles de ma bouche!
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 J’ouvre la bouche par des sentences, Je publie la sagesse des temps anciens.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Ce que nous avons entendu, ce que nous savons, Ce que nos pères nous ont raconté,
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Nous ne le cacherons point à leurs enfants; Nous dirons à la génération future les louanges de l’Éternel, Et sa puissance, et les prodiges qu’il a opérés.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Il a établi un témoignage en Jacob, Il a mis une loi en Israël, Et il a ordonné à nos pères de l’enseigner à leurs enfants,
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Pour qu’elle fût connue de la génération future, Des enfants qui naîtraient, Et que, devenus grands, ils en parlassent à leurs enfants,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Afin qu’ils missent en Dieu leur confiance, Qu’ils n’oubliassent pas les œuvres de Dieu, Et qu’ils observassent ses commandements,
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 Afin qu’ils ne fussent pas, comme leurs pères, Une race indocile et rebelle, Une race dont le cœur n’était pas ferme, Et dont l’esprit n’était pas fidèle à Dieu.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Les fils d’Éphraïm, armés et tirant de l’arc, Tournèrent le dos le jour du combat.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Ils ne gardèrent point l’alliance de Dieu, Et ils refusèrent de marcher selon sa loi.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Ils mirent en oubli ses œuvres, Ses merveilles qu’il leur avait fait voir.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Devant leurs pères il avait fait des prodiges, Au pays d’Égypte, dans les campagnes de Tsoan.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Il fendit la mer et leur ouvrit un passage, Il fit dresser les eaux comme une muraille.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Il les conduisit le jour par la nuée, Et toute la nuit par un feu éclatant.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Il fendit des rochers dans le désert, Et il donna à boire comme des flots abondants;
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Du rocher il fit jaillir des sources, Et couler des eaux comme des fleuves.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Mais ils continuèrent à pécher contre lui, A se révolter contre le Très-Haut dans le désert.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, En demandant de la nourriture selon leur désir.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Ils parlèrent contre Dieu, Ils dirent: Dieu pourrait-il Dresser une table dans le désert?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Voici, il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, Et des torrents se sont répandus; Pourra-t-il aussi donner du pain, Ou fournir de la viande à son peuple?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 L’Éternel entendit, et il fut irrité; Un feu s’alluma contre Jacob, Et la colère s’éleva contre Israël,
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Parce qu’ils ne crurent pas en Dieu, Parce qu’ils n’eurent pas confiance dans son secours.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Il commanda aux nuages d’en haut, Et il ouvrit les portes des cieux;
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, Il leur donna le blé du ciel.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Ils mangèrent tous le pain des grands, Il leur envoya de la nourriture à satiété.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Il fit souffler dans les cieux le vent d’orient, Et il amena par sa puissance le vent du midi;
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, Et comme le sable des mers les oiseaux ailés;
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 Il les fit tomber au milieu de leur camp, Tout autour de leurs demeures.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Ils mangèrent et se rassasièrent abondamment: Dieu leur donna ce qu’ils avaient désiré.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Ils n’avaient pas satisfait leur désir, Ils avaient encore leur nourriture dans la bouche,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Lorsque la colère de Dieu s’éleva contre eux; Il frappa de mort les plus vigoureux, Il abattit les jeunes hommes d’Israël.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Malgré tout cela, ils continuèrent à pécher, Et ne crurent point à ses prodiges.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Il consuma leurs jours par la vanité, Et leurs années par une fin soudaine.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, Ils revenaient et se tournaient vers Dieu;
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, Que le Dieu Très-Haut était leur libérateur.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Mais ils le trompaient de la bouche, Et ils lui mentaient de la langue;
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Leur cœur n’était pas ferme envers lui, Et ils n’étaient pas fidèles à son alliance.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Toutefois, dans sa miséricorde, il pardonne l’iniquité et ne détruit pas; Il retient souvent sa colère et ne se livre pas à toute sa fureur.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Il se souvint qu’ils n’étaient que chair, Un souffle qui s’en va et ne revient pas.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert! Que de fois ils l’irritèrent dans la solitude!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Ils ne cessèrent de tenter Dieu, Et de provoquer le Saint d’Israël.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Ils ne se souvinrent pas de sa puissance, Du jour où il les délivra de l’ennemi,
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Des miracles qu’il accomplit en Égypte, Et de ses prodiges dans les campagnes de Tsoan.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 Il changea leurs fleuves en sang, Et ils ne purent en boire les eaux.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Il envoya contre eux des mouches venimeuses qui les dévorèrent, Et des grenouilles qui les détruisirent.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Il livra leurs récoltes aux sauterelles, Le produit de leur travail aux sauterelles.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, Et leurs sycomores par la gelée.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Il abandonna leur bétail à la grêle, Et leurs troupeaux au feu du ciel.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Il lança contre eux son ardente colère, La fureur, la rage et la détresse, Une troupe de messagers de malheur.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 Il donna libre cours à sa colère, Il ne sauva pas leur âme de la mort, Il livra leur vie à la mortalité;
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 Il frappa tous les premiers-nés en Égypte, Les prémices de la force sous les tentes de Cham.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Il fit partir son peuple comme des brebis, Il les conduisit comme un troupeau dans le désert.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Il les dirigea sûrement, pour qu’ils fussent sans crainte, Et la mer couvrit leurs ennemis.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Il les amena vers sa frontière sainte, Vers cette montagne que sa droite a acquise.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Il chassa devant eux les nations, Leur distribua le pays en héritage, Et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Mais ils tentèrent le Dieu Très-Haut et se révoltèrent contre lui, Et ils n’observèrent point ses ordonnances.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Ils s’éloignèrent et furent infidèles, comme leurs pères, Ils tournèrent, comme un arc trompeur.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 Ils l’irritèrent par leurs hauts lieux, Et ils excitèrent sa jalousie par leurs idoles.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Dieu entendit, et il fut irrité; Il repoussa fortement Israël.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Il abandonna la demeure de Silo, La tente où il habitait parmi les hommes;
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 Il livra sa gloire à la captivité, Et sa majesté entre les mains de l’ennemi.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Il mit son peuple à la merci du glaive, Et il s’indigna contre son héritage.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Le feu dévora ses jeunes hommes, Et ses vierges ne furent pas célébrées;
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 Ses sacrificateurs tombèrent par l’épée, Et ses veuves ne pleurèrent pas.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Le Seigneur s’éveilla comme celui qui a dormi, Comme un héros qu’a subjugué le vin.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 Il frappa ses adversaires en fuite, Il les couvrit d’un opprobre éternel.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Cependant il rejeta la tente de Joseph, Et il ne choisit point la tribu d’Éphraïm;
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Il préféra la tribu de Juda, La montagne de Sion qu’il aimait.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Et il bâtit son sanctuaire comme les lieux élevés, Comme la terre qu’il a fondée pour toujours.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Il choisit David, son serviteur, Et il le tira des bergeries;
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Il le prit derrière les brebis qui allaitent, Pour lui faire paître Jacob, son peuple, Et Israël, son héritage.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Et David les dirigea avec un cœur intègre, Et les conduisit avec des mains intelligentes.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
