Proverbes 9
1 La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.
| دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. |
2 Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.
| سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. |
3 Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:
| کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: |
4 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
5 Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j’ai mêlé;
| «وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. |
6 Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l’intelligence!
| واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» |
7 Celui qui reprend le moqueur s’attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.
| ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. |
8 Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu’il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t’aimera.
| سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. |
9 Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.
| ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. |
10 Le commencement de la sagesse, c’est la crainte de l’Éternel; Et la science des saints, c’est l’intelligence.
| لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، |
11 C’est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.
| چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. |
12 Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
| ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. |
13 La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.
| گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. |
14 Elle s’assied à l’entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,
| لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، |
15 Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:
| بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: |
16 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: |
17 Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!
| «ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» |
