Proverbes 12

1 Celui qui aime la correction aime la science; Celui qui hait la réprimande est stupide.

Tərbiyəni sevən biliyi sevər, Məzəmmətə nifrət edən şüursuzdur.

2 L’homme de bien obtient la faveur de l’Éternel, Mais l’Éternel condamne celui qui est plein de malice.

Rəbb yaxşı adamdan razı qalar, Pisniyyət adamı isə məhkum edər.

3 L’homme ne s’affermit pas par la méchanceté, Mais la racine des justes ne sera point ébranlée.

İnsan şərlə möhkəm olmaz, Salehinsə kökü sarsılmaz.

4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari, Mais celle qui fait honte est comme la carie dans ses os.

Xeyirxah arvad ərinin tacıdır, Adbatıran qadın çürümüş sümüyə oxşar.

5 Les pensées des justes ne sont qu’équité; Les desseins des méchants ne sont que fraude.

Salehlərin məqsədi ədalətdir, Şər insanların məsləhəti hiyləgərlikdir.

6 Les paroles des méchants sont des embûches pour verser le sang, Mais la bouche des hommes droits est une délivrance.

Şər adamların sözləri ölüm üçün pusqu qurar, Əməlisalehlər dili ilə xilas olar.

7 Renversés, les méchants ne sont plus; Et la maison des justes reste debout.

Pislər yıxılıb məhv olar, Salehin evi dağılmaz.

8 Un homme est estimé en raison de son intelligence, Et celui qui a le cœur pervers est l’objet du mépris.

İnsan ağıllı sözlərinə görə təriflənər, Qəlbində hiylə olanlara xor baxılar.

9 Mieux vaut être d’une condition humble et avoir un serviteur Que de faire le glorieux et de manquer de pain.

Şöhrətsiz, lakin qul sahibi olan insan Lovğalanan, lakin çörəyə möhtac adamdan yaxşıdır.

10 Le juste prend soin de son bétail, Mais les entrailles des méchants sont cruelles.

Saleh insan hətta heyvanlarının ehtiyacını duyar, Şər insanın mərhəmətində də zalımlıq var.

11 Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, Mais celui qui poursuit des choses vaines est dépourvu de sens.

Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Qanmaz boş şeylərin ardınca gedər.

12 Le méchant convoite ce que prennent les méchants, Mais la racine des justes donne du fruit.

Şər adam pislərin şikarına qibtə edər, Salehin kökü pöhrələnər.

13 Il y a dans le péché des lèvres un piège pernicieux, Mais le juste se tire de la détresse.

Pis adamı itaətsiz dili tələyə salar, Saleh dara düşsə də, oradan salamat qurtarar.

14 Par le fruit de la bouche on est rassasié de biens, Et chacun reçoit selon l’œuvre de ses mains.

İnsanın dilindən yaxşı söz çıxarsa, bol xeyir tapar, Əlinin zəhmətinin əvəzini alar.

15 La voie de l’insensé est droite à ses yeux, Mais celui qui écoute les conseils est sage.

Səfehin yolu öz gözündə düz görünər, Hikmətli adam nəsihəti dinlər.

16 L’insensé laisse voir à l’instant sa colère, Mais celui qui cache un outrage est un homme prudent.

Səfeh dərhal qəzəbini üzə verər, Uzaqgörən şərəfsizliyin üstünü örtər.

17 Celui qui dit la vérité proclame la justice, Et le faux témoin la tromperie.

Doğru şahid həqiqəti danışar, Yalançı şahid hiylə qurar.

18 Tel, qui parle légèrement, blesse comme un glaive; Mais la langue des sages apporte la guérison.

Düşünmədən danışanın dili qılınc kimi yaralar, Hikmətlinin dili isə insanları sağaldar.

19 La lèvre véridique est affermie pour toujours, Mais la langue fausse ne subsiste qu’un instant.

Düz söz əbədi yaşar, Yalanın ömrü az olar.

20 La tromperie est dans le cœur de ceux qui méditent le mal, Mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.

Şər quranın qəlbində hiylə olar, Nəsihət verib sülhə çağıran sevinc tapar.

21 Aucun malheur n’arrive au juste, Mais les méchants sont accablés de maux.

Saleh heç vaxt bəlaya düşməz, Pislərin başı bəla ilə dolu olar.

22 Les lèvres fausses sont en horreur à l’Éternel, Mais ceux qui agissent avec vérité lui sont agréables.

Rəbb yalançı dilə ikrah edər, Həqiqəti yerinə yetirənlərdən isə razı qalar.

23 L’homme prudent cache sa science, Mais le cœur des insensés proclame la folie.

Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.

24 La main des diligents dominera, Mais la main lâche sera tributaire.

Çalışqanın əli özünü ağa edər, Tənbəllik insanı qula çevirər.

25 L’inquiétude dans le cœur de l’homme l’abat, Mais une bonne parole le réjouit.

Qəlbi narahat olanın qəddi əyilər, Xoş söz könlü şad edər.

26 Le juste montre à son ami la bonne voie, Mais la voie des méchants les égare.

Saleh insan qonşusuna da yol göstərər, Lakin şər insanın yolu dolaşıqdır.

27 Le paresseux ne rôtit pas son gibier; Mais le précieux trésor d’un homme, c’est l’activité.

Tənbəlin əlinə ov düşsə də, onu bişirməz, Çalışqan qiymətli sərvətə çatar.

28 La vie est dans le sentier de la justice, La mort n’est pas dans le chemin qu’elle trace.

Salehliyin yollarında həyat var, Kim bu yolla getsə, orada ölüm tapmaz.