Philippiens 2

1 Si donc il y a quelque consolation en Christ, s’il y a quelque soulagement dans la charité, s’il y a quelque union d’esprit, s’il y a quelque compassion et quelque miséricorde,

ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ει τι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτιρμοι

2 rendez ma joie parfaite, ayant un même sentiment, un même amour, une même âme, une même pensée.

πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες

3 Ne faites rien par esprit de parti ou par vaine gloire, mais que l’humilité vous fasse regarder les autres comme étant au-dessus de vous-mêmes.

μηδεν κατ εριθειαν μηδε κατα κενοδοξιαν αλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλους ηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων

4 Que chacun de vous, au lieu de considérer ses propres intérêts, considère aussi ceux des autres.

μη τα εαυτων {VAR1: εκαστοι } {VAR2: εκαστος } σκοπουντες αλλα {VAR1: και } {VAR2: [και] } τα ετερων εκαστοι

5 Ayez en vous les sentiments qui étaient en Jésus-Christ,

τουτο φρονειτε εν υμιν ο και εν χριστω ιησου

6 lequel, existant en forme de Dieu, n’a point regardé comme une proie à arracher d’être égal avec Dieu,

ος εν μορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω

7 mais s’est dépouillé lui-même, en prenant une forme de serviteur, en devenant semblable aux hommes; et ayant paru comme un simple homme,

αλλα εαυτον εκενωσεν μορφην δουλου λαβων εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος

8 il s’est humilié lui-même, se rendant obéissant jusqu’à la mort, même jusqu’à la mort de la croix.

εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου

9 C’est pourquoi aussi Dieu l’a souverainement élevé, et lui a donné le nom qui est au-dessus de tout nom,

διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα

10 afin qu’au nom de Jésus tout genou fléchisse dans les cieux, sur la terre et sous la terre,

ινα εν τω ονοματι ιησου παν γονυ καμψη επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων

11 et que toute langue confesse que Jésus-Christ est Seigneur, à la gloire de Dieu le Père.

και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος

12 Ainsi, mes bien-aimés, comme vous avez toujours obéi, travaillez à votre salut avec crainte et tremblement, non seulement comme en ma présence, mais bien plus encore maintenant que je suis absent;

ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτε υπηκουσατε μη {VAR1: [ως] } {VAR2: ως } εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε

13 car c’est Dieu qui produit en vous le vouloir et le faire, selon son bon plaisir.

θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας

14 Faites toutes choses sans murmures ni hésitations,

παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων και διαλογισμων

15 afin que vous soyez irréprochables et purs, des enfants de Dieu irrépréhensibles au milieu d’une génération perverse et corrompue, parmi laquelle vous brillez comme des flambeaux dans le monde,

ινα γενησθε αμεμπτοι και ακεραιοι τεκνα θεου αμωμα μεσον γενεας σκολιας και διεστραμμενης εν οις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω

16 portant la parole de vie; et je pourrai me glorifier, au jour de Christ, de n’avoir pas couru en vain ni travaillé en vain.

λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα

17 Et même si je sers de libation pour le sacrifice et pour le service de votre foi, je m’en réjouis, et je me réjouis avec vous tous.

αλλα ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν

18 Vous aussi, réjouissez-vous de même, et réjouissez-vous avec moi.

το δε αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι

19 J’espère dans le Seigneur Jésus vous envoyer bientôt Timothée, afin d’être encouragé moi-même en apprenant ce qui vous concerne.

ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμων

20 Car je n’ai personne ici qui partage mes sentiments, pour prendre sincèrement à cœur votre situation;

ουδενα γαρ εχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περι υμων μεριμνησει

21 tous, en effet, cherchent leurs propres intérêts, et non ceux de Jésus-Christ.

οι παντες γαρ τα εαυτων ζητουσιν ου τα {VAR1: χριστου ιησου } {VAR2: ιησου χριστου }

22 Vous savez qu’il a été mis à l’épreuve, en se consacrant au service de l’Évangile avec moi, comme un enfant avec son père.

την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον

23 J’espère donc vous l’envoyer dès que j’apercevrai l’issue de l’état où je suis;

τουτον μεν ουν ελπιζω πεμψαι ως αν αφιδω τα περι εμε εξαυτης

24 et j’ai cette confiance dans le Seigneur que moi-même aussi j’irai bientôt.

πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι

25 J’ai estimé nécessaire de vous envoyer mon frère Épaphrodite, mon compagnon d’œuvre et de combat, par qui vous m’avez fait parvenir de quoi pourvoir à mes besoins.

αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας

26 Car il désirait vous voir tous, et il était fort en peine de ce que vous aviez appris sa maladie.

επειδη επιποθων ην παντας υμας {VAR1: [ιδειν] } και αδημονων διοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν

27 Il a été malade, en effet, et tout près de la mort; mais Dieu a eu pitié de lui, et non seulement de lui, mais aussi de moi, afin que je n’eusse pas tristesse sur tristesse.

και γαρ ησθενησεν παραπλησιον {VAR1: θανατου } {VAR2: θανατω } αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω

28 Je l’ai donc envoyé avec d’autant plus d’empressement, afin que vous vous réjouissiez de le revoir, et que je sois moi-même moins triste.

σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω

29 Recevez-le donc dans le Seigneur avec une joie entière, et honorez de tels hommes.

προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε

30 Car c’est pour l’œuvre de Christ qu’il a été près de la mort, ayant exposé sa vie afin de suppléer à votre absence dans le service que vous me rendiez.

οτι δια το εργον {VAR1: κυριου } {VAR2: χριστου } μεχρι θανατου ηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιας