Matthieu 8
1 Lorsque Jésus fut descendu de la montagne, une grande foule le suivit.
ยทา ส ปรฺวฺวตาทฺ อวาโรหตฺ ตทา พหโว มานวาสฺตตฺปศฺจาทฺ ววฺรชุ: ฯ
2 Et voici, un lépreux s’étant approché se prosterna devant lui, et dit: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur.
เอก: กุษฺฐวานฺ อาคตฺย ตํ ปฺรณมฺย พภาเษ, เห ปฺรโภ, ยทิ ภวานฺ สํมนฺยเต, ตรฺหิ มำ นิรามยํ กรฺตฺตุํ ศกฺโนติฯ
3 Jésus étendit la main, le toucha, et dit: Je le veux, sois pur. Aussitôt il fut purifié de sa lèpre.
ตโต ยีศุ: กรํ ปฺรสารฺยฺย ตสฺยางฺคํ สฺปฺฤศนฺ วฺยาชหาร, สมฺมเนฺย'หํ ตฺวํ นิรามโย ภว; เตน ส ตตฺกฺษณาตฺ กุษฺเฐนาโมจิฯ
4 Puis Jésus lui dit: Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au sacrificateur, et présente l’offrande queMoïse a prescrite, afin que cela leur serve de témoignage.
ตโต ยีศุสฺตํ ชคาท, อวเธหิ กถาเมตำ กศฺจิทปิ มา พฺรูหิ, กินฺตุ ยาชกสฺย สนฺนิธึ คตฺวา สฺวาตฺมานํ ทรฺศย มนุเชโภฺย นิชนิรามยตฺวํ ปฺรมาณยิตุํ มูสานิรูปิตํ ทฺรวฺยมฺ อุตฺสฺฤช จฯ
5 Comme Jésus entrait dans Capernaüm, un centenier l’aborda,
ตทนนฺตรํ ยีศุนา กผรฺนาหูมฺนามนิ นคเร ปฺรวิษฺเฏ กศฺจิตฺ ศตเสนาปติสฺตตฺสมีปมฺ อาคตฺย วินีย พภาเษ,
6 le priant et disant: Seigneur, mon serviteur est couché à la maison, atteint de paralysie et souffrant beaucoup.
เห ปฺรโภ, มทีย เอโก ทาส: ปกฺษาฆาตวฺยาธินา ภฺฤศํ วฺยถิต: , สตุ ศยนีย อาเสฺตฯ
7 Jésus lui dit: J’irai, et je le guérirai.
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺม กถิตวานฺ, อหํ คตฺวา ตํ นิรามยํ กริษฺยามิฯ
8 Le centenier répondit: Seigneur, je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement un mot, et mon serviteur sera guéri.
ตต: ส ศตเสนาปติ: ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปฺรโภ, ภวานฺ ยตฺ มม เคหมธฺยํ ยาติ ตโทฺยคฺยภาชนํ นาหมสฺมิ; วางฺมาตฺรมฺ อาทิศตุ, เตไนว มม ทาโส นิรามโย ภวิษฺยติฯ
9 Car, moi qui suis soumis à des supérieurs, j’ai des soldats sous mes ordres; et je dis à l’un: Va! Et il va; à l’autre: Viens! Et il vient; et à mon serviteur: Fais cela! Et il le fait.
ยโต มยิ ปรนิทฺเหฺน'ปิ มม นิเทศวศฺยา: กติ กติ เสนา: สนฺติ, ตต เอกสฺมินฺ ยาหีตฺยุกฺเต ส ยาติ, ตทนฺยสฺมินฺ เอหีตฺยุกฺเต ส อายาติ, ตถา มม นิชทาเส กรฺมฺไมตตฺ กุรฺวฺวิตฺยุกฺเต ส ตตฺ กโรติฯ
10 Après l’avoir entendu, Jésus fut dans l’étonnement, et il dit à ceux qui le suivaient: Je vous le dis en vérité, même en Israël je n’ai pas trouvé une aussi grande foi.
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺยตตฺ วโจ นิศมฺย วิสฺมยาปนฺโน'ภูตฺ; นิชปศฺจาทฺคามิโน มานวานฺ อโวจฺจ, ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วจฺมิ, อิสฺราเยลียโลกานำ มเธฺย'ปิ ไนตาทฺฤโศ วิศฺวาโส มยา ปฺราปฺต: ฯ
11 Or, je vous déclare que plusieurs viendront de l’orient et de l’occident, et seront à table avec Abraham, Isaac et Jacob, dans le royaume des cieux.
อนฺยจฺจาหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, พหว: ปูรฺวฺวสฺยา: ปศฺจิมายาศฺจ ทิศ อาคตฺย อิพฺราหีมา อิสฺหากา ยากูพา จ สากมฺ มิลิตฺวา สมุปเวกฺษฺยนฺติ;
12 Mais les fils du royaume seront jetés dans les ténèbres du dehors, où il y aura des pleurs et des grincements de dents.
กินฺตุ ยตฺร สฺถาเน โรทนทนฺตฆรฺษเณ ภวตสฺตสฺมินฺ พหิรฺภูตตมิเสฺร ราชฺยสฺย สนฺตานา นิกฺเษสฺยนฺเตฯ
13 Puis Jésus dit au centenier: Va, qu’il te soit fait selon ta foi. Et à l’heure même le serviteur fut guéri.
ตต: ปรํ ยีศุสฺตํ ศตเสนาปตึ ชคาท, ยาหิ, ตว ปฺรตีตฺยนุสารโต มงฺคลํ ภูยาตฺ; ตทา ตสฺมินฺเนว ทณฺเฑ ตทียทาโส นิรามโย พภูวฯ
14 Jésus se rendit ensuite à la maison de Pierre, dont il vit la belle-mère couchée et ayant la fièvre.
อนนฺตรํ ยีศุ: ปิตรสฺย เคหมุปสฺถาย ชฺวเรณ ปีฑิตำ ศยนียสฺถิตำ ตสฺย ศฺวศฺรูํ วีกฺษาญฺจเกฺรฯ
15 Il toucha sa main, et la fièvre la quitta; puis elle se leva, et le servit.
ตตเสฺตน ตสฺยา: กรสฺย สฺปฺฤษฺฏตวาตฺ ชฺวรสฺตำ ตตฺยาช, ตทา สา สมุตฺถาย ตานฺ สิเษเวฯ
16 Le soir, on amena auprès de Jésus plusieurs démoniaques. Il chassa les esprits par sa parole, et il guérit tous les malades,
อนนฺตรํ สนฺธฺยายำ สตฺยำ พหุโศ ภูตคฺรสฺตมนุชานฺ ตสฺย สมีปมฺ อานินฺยุ: ส จ วาเกฺยน ภูตานฺ ตฺยาชยามาส, สรฺวฺวปฺรการปีฑิตชนำศฺจ นิรามยานฺ จการ;
17 afin que s’accomplît ce qui avait été annoncé par Ésaïe, le prophète: Il a pris nos infirmités, et il s’est chargé de nos maladies.
ตสฺมาตฺ, สรฺวฺวา ทุรฺพฺพลตาสฺมากํ เตไนว ปริธาริตาฯ อสฺมากํ สกลํ วฺยาธึ เสอว สํคฺฤหีตวานฺฯ ยเทตทฺวจนํ ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทิโนกฺตมาสีตฺ, ตตฺตทา สผลมภวตฺฯ
18 Jésus, voyant une grande foule autour de lui, donna l’ordre de passer à l’autre bord.
อนนฺตรํ ยีศุศฺจตุรฺทิกฺษุ ชนนิวหํ วิโลกฺย ตฏินฺยา: ปารํ ยาตุํ ศิษฺยานฺ อาทิเทศฯ
19 Un scribe s’approcha, et lui dit: Maître, je te suivrai partout où tu iras.
ตทานีมฺ เอก อุปาธฺยาย อาคตฺย กถิตวานฺ, เห คุโร, ภวานฺ ยตฺร ยาสฺยติ ตตฺราหมปิ ภวต: ปศฺจาทฺ ยาสฺยามิฯ
20 Jésus lui répondit: Les renards ont des tanières, et les oiseaux du ciel ont des nids; mais le Fils de l’homme n’a pas où reposer sa tête.
ตโต ยีศุ รฺชคาท, โกฺรษฺฏุ: สฺถาตุํ สฺถานํ วิทฺยเต, วิหายโส วิหงฺคมานำ นีฑานิ จ สนฺติ; กินฺตุ มนุษฺยปุตฺรสฺย ศิร: สฺถาปยิตุํ สฺถานํ น วิทฺยเตฯ
21 Un autre, d’entre les disciples, lui dit: Seigneur, permets-moi d’aller d’abord ensevelir mon père.
อนนฺตรมฺ อปร เอก: ศิษฺยสฺตํ พภาเษ, เห ปฺรโภ, ปฺรถมโต มม ปิตรํ ศฺมศาเน นิธาตุํ คมนารฺถํ มามฺ อนุมนฺยสฺวฯ
22 Mais Jésus lui répondit: Suis-moi, etlaisse les morts ensevelir leurs morts.
ตโต ยีศุรุกฺตวานฺ มฺฤตา มฺฤตานฺ ศฺมศาเน นิทธตุ, ตฺวํ มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉฯ
23 Il monta dans la barque, et ses disciples le suivirent.
อนนฺตรํ ตสฺมินฺ นาวมารูเฒ ตสฺย ศิษฺยาสฺตตฺปศฺจาตฺ ชคฺมุ: ฯ
24 Et voici, il s’éleva sur la mer une si grande tempête que la barque était couverte par les flots. Et lui, il dormait.
ปศฺจาตฺ สาครสฺย มธฺยํ เตษุ คเตษุ ตาทฺฤศ: ปฺรพโล ฌญฺภฺศนิล อุทติษฺฐตฺ, เยน มหาตรงฺค อุตฺถาย ตรณึ ฉาทิตวานฺ, กินฺตุ ส นิทฺริต อาสีตฺฯ
25 Les disciples s’étant approchés le réveillèrent, et dirent: Seigneur, sauve-nous, nous périssons!
ตทา ศิษฺยา อาคตฺย ตสฺย นิทฺราภงฺคํ กฺฤตฺวา กถยามาสุ: , เห ปฺรโภ, วยํ มฺริยามเห, ภวานฺ อสฺมากํ ปฺราณานฺ รกฺษตุฯ
26 Il leur dit: Pourquoi avez-vous peur, gens de peu de foi? Alors il se leva, menaça les vents et la mer, et il y eut un grand calme.
ตทา ส ตานฺ อุกฺตวานฺ, เห อลฺปวิศฺวาสิโน ยูยํ กุโต วิภีถ? ตต: ส อุตฺถาย วาตํ สาครญฺจ ตรฺชยามาส, ตโต นิรฺวฺวาตมภวตฺฯ
27 Ces hommes furent saisis d’étonnement: Quel est celui-ci, disaient-ils, à qui obéissent même les vents et la mer?
อปรํ มนุชา วิสฺมยํ วิโลกฺย กถยามาสุ: , อโห วาตสริตฺปตี อสฺย กิมาชฺญาคฺราหิเณา? กีทฺฤโศ'ยํ มานว: ฯ
28 Lorsqu’il fut à l’autre bord, dans le pays des Gadaréniens, deux démoniaques, sortant des sépulcres, vinrent au-devant de lui. Ils étaient si furieux que personne n’osait passer par là.
อนนฺตรํ ส ปารํ คตฺวา คิเทรียเทศมฺ อุปสฺถิตวานฺ; ตทา เทฺวา ภูตคฺรสฺตมนุเชา ศฺมศานสฺถานาทฺ พหิ รฺภูตฺวา ตํ สากฺษาตฺ กฺฤตวนฺเตา, ตาเวตาทฺฤเศา ปฺรจณฺฑาวาสฺตำ ยตฺ เตน สฺถาเนน โกปิ ยาตุํ นาศกฺโนตฺฯ
29 Et voici, ils s’écrièrent: Qu’y a-t-il entre nous et toi, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps?
ตาวุไจ: กถยามาสตุ: , เห อีศฺวรสฺย สูโน ยีโศ, ตฺวยา สากมฺ อาวโย: ก: สมฺพนฺธ: ? นิรูปิตกาลาตฺ ปฺราเคว กิมาวาภฺยำ ยาตนำ ทาตุมฺ อตฺราคโตสิ?
30 Il y avait loin d’eux un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
ตทานีํ ตาภฺยำ กิญฺจิทฺ ทูเร วราหาณามฺ เอโก มหาวฺรโช'จรตฺฯ
31 Les démons priaient Jésus, disant: Si tu nous chasses, envoie-nous dans ce troupeau de pourceaux.
ตโต ภูเตา เตา ตสฺยานฺติเก วินีย กถยามาสตุ: , ยทฺยาวำ ตฺยาชยสิ, ตรฺหิ วราหาณำ มเธฺยวฺรชมฺ อาวำ เปฺรรยฯ
32 Il leur dit: Allez! Ils sortirent, et entrèrent dans les pourceaux. Et voici, tout le troupeau se précipita des pentes escarpées dans la mer, et ils périrent dans les eaux.
ตทา ยีศุรวทตฺ ยาตํ, อนนฺตรํ เตา ยทา มนุเชา วิหาย วราหานฺ อาศฺริตวนฺเตา, ตทา เต สรฺเวฺว วราหา อุจฺจสฺถานาตฺ มหาชเวน ธาวนฺต: สาครียโตเย มชฺชนฺโต มมฺรุ: ฯ
33 Ceux qui les faisaient paître s’enfuirent, et allèrent dans la ville raconter tout ce qui s’était passé et ce qui était arrivé aux démoniaques.
ตโต วราหรกฺษกา: ปลายมานา มเธฺยนครํ เตา ภูตคฺรเสฺตา ปฺรติ ยทฺยทฺ อฆฏต, ตา: สรฺวฺววารฺตฺตา อวทนฺฯ
34 Alors toute la ville sortit à la rencontre de Jésus; et, dès qu’ils le virent, ils le supplièrent de quitter leur territoire.
ตโต นาคริกา: สรฺเวฺว มนุชา ยีศุํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ พหิรายาตา: ตญฺจ วิโลกฺย ปฺรารฺถยาญฺจกฺริเร ภวานฺ อสฺมากํ สีมาโต ยาตุฯ
