Matthieu 8
1 Lorsque Jésus fut descendu de la montagne, une grande foule le suivit.
යදා ස පර්ව්වතාද් අවාරෝහත් තදා බහවෝ මානවාස්තත්පශ්චාද් වව්‍රජුඃ|
2 Et voici, un lépreux s’étant approché se prosterna devant lui, et dit: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur.
ඒකඃ කුෂ්ඨවාන් ආගත්‍ය තං ප්‍රණම්‍ය බභාෂේ, හේ ප්‍රභෝ, යදි භවාන් සංමන්‍යතේ, තර්හි මාං නිරාමයං කර්ත්තුං ශක්නෝති|
3 Jésus étendit la main, le toucha, et dit: Je le veux, sois pur. Aussitôt il fut purifié de sa lèpre.
තතෝ යීශුඃ කරං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තස්‍යාඞ්ගං ස්පෘශන් ව්‍යාජහාර, සම්මන්‍යේ(අ)හං ත්වං නිරාමයෝ භව; තේන ස තත්ක්‍ෂණාත් කුෂ්ඨේනාමෝචි|
4 Puis Jésus lui dit: Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au sacrificateur, et présente l’offrande queMoïse a prescrite, afin que cela leur serve de témoignage.
තතෝ යීශුස්තං ජගාද, අවධේහි කථාමේතාං කශ්චිදපි මා බ්‍රූහි, කින්තු යාජකස්‍ය සන්නිධිං ගත්වා ස්වාත්මානං දර්ශය මනුජේභ්‍යෝ නිජනිරාමයත්වං ප්‍රමාණයිතුං මූසානිරූපිතං ද්‍රව්‍යම් උත්සෘජ ච|
5 Comme Jésus entrait dans Capernaüm, un centenier l’aborda,
තදනන්තරං යීශුනා කඵර්නාහූම්නාමනි නගරේ ප්‍රවිෂ්ටේ කශ්චිත් ශතසේනාපතිස්තත්සමීපම් ආගත්‍ය විනීය බභාෂේ,
6 le priant et disant: Seigneur, mon serviteur est couché à la maison, atteint de paralysie et souffrant beaucoup.
හේ ප්‍රභෝ, මදීය ඒකෝ දාසඃ පක්‍ෂාඝාතව්‍යාධිනා භෘශං ව්‍යථිතඃ, සතු ශයනීය ආස්තේ|
7 Jésus lui dit: J’irai, et je le guérirai.
තදානීං යීශුස්තස්මෛ කථිතවාන්, අහං ගත්වා තං නිරාමයං කරිෂ්‍යාමි|
8 Le centenier répondit: Seigneur, je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement un mot, et mon serviteur sera guéri.
තතඃ ස ශතසේනාපතිඃ ප්‍රත්‍යවදත්, හේ ප්‍රභෝ, භවාන් යත් මම ගේහමධ්‍යං යාති තද්‍යෝග්‍යභාජනං නාහමස්මි; වාඞ්මාත්‍රම් ආදිශතු, තේනෛව මම දාසෝ නිරාමයෝ භවිෂ්‍යති|
9 Car, moi qui suis soumis à des supérieurs, j’ai des soldats sous mes ordres; et je dis à l’un: Va! Et il va; à l’autre: Viens! Et il vient; et à mon serviteur: Fais cela! Et il le fait.
යතෝ මයි පරනිධ්නේ(අ)පි මම නිදේශවශ්‍යාඃ කති කති සේනාඃ සන්ති, තත ඒකස්මින් යාහීත්‍යුක්තේ ස යාති, තදන්‍යස්මින් ඒහීත්‍යුක්තේ ස ආයාති, තථා මම නිජදාසේ කර්ම්මෛතත් කුර්ව්විත්‍යුක්තේ ස තත් කරෝති|
10 Après l’avoir entendu, Jésus fut dans l’étonnement, et il dit à ceux qui le suivaient: Je vous le dis en vérité, même en Israël je n’ai pas trouvé une aussi grande foi.
තදානීං යීශුස්තස්‍යෛතත් වචෝ නිශම්‍ය විස්මයාපන්නෝ(අ)භූත්; නිජපශ්චාද්ගාමිනෝ මානවාන් අවෝච්ච, යුෂ්මාන් තථ්‍යං වච්මි, ඉස්‍රායේලීයලෝකානාං මධ්‍යේ(අ)පි නෛතාදෘශෝ විශ්වාසෝ මයා ප්‍රාප්තඃ|
11 Or, je vous déclare que plusieurs viendront de l’orient et de l’occident, et seront à table avec Abraham, Isaac et Jacob, dans le royaume des cieux.
අන්‍යච්චාහං යුෂ්මාන් වදාමි, බහවඃ පූර්ව්වස්‍යාඃ පශ්චිමායාශ්ච දිශ ආගත්‍ය ඉබ්‍රාහීමා ඉස්හාකා යාකූබා ච සාකම් මිලිත්වා සමුපවේක්‍ෂ්‍යන්ති;
12 Mais les fils du royaume seront jetés dans les ténèbres du dehors, où il y aura des pleurs et des grincements de dents.
කින්තු යත්‍ර ස්ථානේ රෝදනදන්තඝර්ෂණේ භවතස්තස්මින් බහිර්භූතතමිස්‍රේ රාජ්‍යස්‍ය සන්තානා නික්‍ෂේස්‍යන්තේ|
13 Puis Jésus dit au centenier: Va, qu’il te soit fait selon ta foi. Et à l’heure même le serviteur fut guéri.
තතඃ පරං යීශුස්තං ශතසේනාපතිං ජගාද, යාහි, තව ප්‍රතීත්‍යනුසාරතෝ මඞ්ගලං භූයාත්; තදා තස්මින්නේව දණ්ඩේ තදීයදාසෝ නිරාමයෝ බභූව|
14 Jésus se rendit ensuite à la maison de Pierre, dont il vit la belle-mère couchée et ayant la fièvre.
අනන්තරං යීශුඃ පිතරස්‍ය ගේහමුපස්ථාය ජ්වරේණ පීඩිතාං ශයනීයස්ථිතාං තස්‍ය ශ්වශ්‍රූං වීක්‍ෂාඤ්චක්‍රේ|
15 Il toucha sa main, et la fièvre la quitta; puis elle se leva, et le servit.
තතස්තේන තස්‍යාඃ කරස්‍ය ස්පෘෂ්ටතවාත් ජ්වරස්තාං තත්‍යාජ, තදා සා සමුත්ථාය තාන් සිෂේවේ|
16 Le soir, on amena auprès de Jésus plusieurs démoniaques. Il chassa les esprits par sa parole, et il guérit tous les malades,
අනන්තරං සන්ධ්‍යායාං සත්‍යාං බහුශෝ භූතග්‍රස්තමනුජාන් තස්‍ය සමීපම් ආනින්‍යුඃ ස ච වාක්‍යේන භූතාන් ත්‍යාජයාමාස, සර්ව්වප්‍රකාරපීඩිතජනාංශ්ච නිරාමයාන් චකාර;
17 afin que s’accomplît ce qui avait été annoncé par Ésaïe, le prophète: Il a pris nos infirmités, et il s’est chargé de nos maladies.
තස්මාත්, සර්ව්වා දුර්බ්බලතාස්මාකං තේනෛව පරිධාරිතා| අස්මාකං සකලං ව්‍යාධිං සඒව සංගෘහීතවාන්| යදේතද්වචනං යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදිනෝක්තමාසීත්, තත්තදා සඵලමභවත්|
18 Jésus, voyant une grande foule autour de lui, donna l’ordre de passer à l’autre bord.
අනන්තරං යීශුශ්චතුර්දික්‍ෂු ජනනිවහං විලෝක්‍ය තටින්‍යාඃ පාරං යාතුං ශිෂ්‍යාන් ආදිදේශ|
19 Un scribe s’approcha, et lui dit: Maître, je te suivrai partout où tu iras.
තදානීම් ඒක උපාධ්‍යාය ආගත්‍ය කථිතවාන්, හේ ගුරෝ, භවාන් යත්‍ර යාස්‍යති තත්‍රාහමපි භවතඃ පශ්චාද් යාස්‍යාමි|
20 Jésus lui répondit: Les renards ont des tanières, et les oiseaux du ciel ont des nids; mais le Fils de l’homme n’a pas où reposer sa tête.
තතෝ යීශු ර්ජගාද, ක්‍රෝෂ්ටුඃ ස්ථාතුං ස්ථානං විද්‍යතේ, විහායසෝ විහඞ්ගමානාං නීඩානි ච සන්ති; කින්තු මනුෂ්‍යපුත්‍රස්‍ය ශිරඃ ස්ථාපයිතුං ස්ථානං න විද්‍යතේ|
21 Un autre, d’entre les disciples, lui dit: Seigneur, permets-moi d’aller d’abord ensevelir mon père.
අනන්තරම් අපර ඒකඃ ශිෂ්‍යස්තං බභාෂේ, හේ ප්‍රභෝ, ප්‍රථමතෝ මම පිතරං ශ්මශානේ නිධාතුං ගමනාර්ථං මාම් අනුමන්‍යස්ව|
22 Mais Jésus lui répondit: Suis-moi, etlaisse les morts ensevelir leurs morts.
තතෝ යීශුරුක්තවාන් මෘතා මෘතාන් ශ්මශානේ නිදධතු, ත්වං මම පශ්චාද් ආගච්ඡ|
23 Il monta dans la barque, et ses disciples le suivirent.
අනන්තරං තස්මින් නාවමාරූඪේ තස්‍ය ශිෂ්‍යාස්තත්පශ්චාත් ජග්මුඃ|
24 Et voici, il s’éleva sur la mer une si grande tempête que la barque était couverte par les flots. Et lui, il dormait.
පශ්චාත් සාගරස්‍ය මධ්‍යං තේෂු ගතේෂු තාදෘශඃ ප්‍රබලෝ ඣඤ්භ්ශනිල උදතිෂ්ඨත්, යේන මහාතරඞ්ග උත්ථාය තරණිං ඡාදිතවාන්, කින්තු ස නිද්‍රිත ආසීත්|
25 Les disciples s’étant approchés le réveillèrent, et dirent: Seigneur, sauve-nous, nous périssons!
තදා ශිෂ්‍යා ආගත්‍ය තස්‍ය නිද්‍රාභඞ්ගං කෘත්වා කථයාමාසුඃ, හේ ප්‍රභෝ, වයං ම්‍රියාමහේ, භවාන් අස්මාකං ප්‍රාණාන් රක්‍ෂතු|
26 Il leur dit: Pourquoi avez-vous peur, gens de peu de foi? Alors il se leva, menaça les vents et la mer, et il y eut un grand calme.
තදා ස තාන් උක්තවාන්, හේ අල්පවිශ්වාසිනෝ යූයං කුතෝ විභීථ? තතඃ ස උත්ථාය වාතං සාගරඤ්ච තර්ජයාමාස, තතෝ නිර්ව්වාතමභවත්|
27 Ces hommes furent saisis d’étonnement: Quel est celui-ci, disaient-ils, à qui obéissent même les vents et la mer?
අපරං මනුජා විස්මයං විලෝක්‍ය කථයාමාසුඃ, අහෝ වාතසරිත්පතී අස්‍ය කිමාඥාග්‍රාහිණෞ? කීදෘශෝ(අ)යං මානවඃ|
28 Lorsqu’il fut à l’autre bord, dans le pays des Gadaréniens, deux démoniaques, sortant des sépulcres, vinrent au-devant de lui. Ils étaient si furieux que personne n’osait passer par là.
අනන්තරං ස පාරං ගත්වා ගිදේරීයදේශම් උපස්ථිතවාන්; තදා ද්වෞ භූතග්‍රස්තමනුජෞ ශ්මශානස්ථානාද් බහි ර්භූත්වා තං සාක්‍ෂාත් කෘතවන්තෞ, තාවේතාදෘශෞ ප්‍රචණ්ඩාවාස්තාං යත් තේන ස්ථානේන කෝපි යාතුං නාශක්නෝත්|
29 Et voici, ils s’écrièrent: Qu’y a-t-il entre nous et toi, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps?
තාවුචෛඃ කථයාමාසතුඃ, හේ ඊශ්වරස්‍ය සූනෝ යීශෝ, ත්වයා සාකම් ආවයෝඃ කඃ සම්බන්ධඃ? නිරූපිතකාලාත් ප්‍රාගේව කිමාවාභ්‍යාං යාතනාං දාතුම් අත්‍රාගතෝසි?
30 Il y avait loin d’eux un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
තදානීං තාභ්‍යාං කිඤ්චිද් දූරේ වරාහාණාම් ඒකෝ මහාව්‍රජෝ(අ)චරත්|
31 Les démons priaient Jésus, disant: Si tu nous chasses, envoie-nous dans ce troupeau de pourceaux.
තතෝ භූතෞ තෞ තස්‍යාන්තිකේ විනීය කථයාමාසතුඃ, යද්‍යාවාං ත්‍යාජයසි, තර්හි වරාහාණාං මධ්‍යේව්‍රජම් ආවාං ප්‍රේරය|
32 Il leur dit: Allez! Ils sortirent, et entrèrent dans les pourceaux. Et voici, tout le troupeau se précipita des pentes escarpées dans la mer, et ils périrent dans les eaux.
තදා යීශුරවදත් යාතං, අනන්තරං තෞ යදා මනුජෞ විහාය වරාහාන් ආශ්‍රිතවන්තෞ, තදා තේ සර්ව්වේ වරාහා උච්චස්ථානාත් මහාජවේන ධාවන්තඃ සාගරීයතෝයේ මජ්ජන්තෝ මම්‍රුඃ|
33 Ceux qui les faisaient paître s’enfuirent, et allèrent dans la ville raconter tout ce qui s’était passé et ce qui était arrivé aux démoniaques.
තතෝ වරාහරක්‍ෂකාඃ පලායමානා මධ්‍යේනගරං තෞ භූතග්‍රස්තෞ ප්‍රති යද්‍යද් අඝටත, තාඃ සර්ව්වවාර්ත්තා අවදන්|
34 Alors toute la ville sortit à la rencontre de Jésus; et, dès qu’ils le virent, ils le supplièrent de quitter leur territoire.
තතෝ නාගරිකාඃ සර්ව්වේ මනුජා යීශුං සාක්‍ෂාත් කර්ත්තුං බහිරායාතාඃ තඤ්ච විලෝක්‍ය ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රිරේ භවාන් අස්මාකං සීමාතෝ යාතු|
