Matthieu 8
1 Lorsque Jésus fut descendu de la montagne, une grande foule le suivit.
ಯದಾ ಸ ಪರ್ವ್ವತಾದ್ ಅವಾರೋಹತ್ ತದಾ ಬಹವೋ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜುಃ|
2 Et voici, un lépreux s’étant approché se prosterna devant lui, et dit: Seigneur, si tu le veux, tu peux me rendre pur.
ಏಕಃ ಕುಷ್ಠವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನ್ ಸಂಮನ್ಯತೇ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
3 Jésus étendit la main, le toucha, et dit: Je le veux, sois pur. Aussitôt il fut purifié de sa lèpre.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಸ್ಯಾಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಸಮ್ಮನ್ಯೇಽಹಂ ತ್ವಂ ನಿರಾಮಯೋ ಭವ; ತೇನ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕುಷ್ಠೇನಾಮೋಚಿ|
4 Puis Jésus lui dit: Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au sacrificateur, et présente l’offrande queMoïse a prescrite, afin que cela leur serve de témoignage.
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಅವಧೇಹಿ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಶ್ಚಿದಪಿ ಮಾ ಬ್ರೂಹಿ, ಕಿನ್ತು ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ದರ್ಶಯ ಮನುಜೇಭ್ಯೋ ನಿಜನಿರಾಮಯತ್ವಂ ಪ್ರಮಾಣಯಿತುಂ ಮೂಸಾನಿರೂಪಿತಂ ದ್ರವ್ಯಮ್ ಉತ್ಸೃಜ ಚ|
5 Comme Jésus entrait dans Capernaüm, un centenier l’aborda,
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶುನಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಾಮನಿ ನಗರೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶತಸೇನಾಪತಿಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವಿನೀಯ ಬಭಾಷೇ,
6 le priant et disant: Seigneur, mon serviteur est couché à la maison, atteint de paralysie et souffrant beaucoup.
ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮದೀಯ ಏಕೋ ದಾಸಃ ಪಕ್ಷಾಘಾತವ್ಯಾಧಿನಾ ಭೃಶಂ ವ್ಯಥಿತಃ, ಸತು ಶಯನೀಯ ಆಸ್ತೇ|
7 Jésus lui dit: J’irai, et je le guérirai.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮೈ ಕಥಿತವಾನ್, ಅಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
8 Le centenier répondit: Seigneur, je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement un mot, et mon serviteur sera guéri.
ತತಃ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ ಮಮ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಯಾತಿ ತದ್ಯೋಗ್ಯಭಾಜನಂ ನಾಹಮಸ್ಮಿ; ವಾಙ್ಮಾತ್ರಮ್ ಆದಿಶತು, ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
9 Car, moi qui suis soumis à des supérieurs, j’ai des soldats sous mes ordres; et je dis à l’un: Va! Et il va; à l’autre: Viens! Et il vient; et à mon serviteur: Fais cela! Et il le fait.
ಯತೋ ಮಯಿ ಪರನಿಧ್ನೇಽಪಿ ಮಮ ನಿದೇಶವಶ್ಯಾಃ ಕತಿ ಕತಿ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ, ತತ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಯಾಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ, ತದನ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಏಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ, ತಥಾ ಮಮ ನಿಜದಾಸೇ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ತತ್ ಕರೋತಿ|
10 Après l’avoir entendu, Jésus fut dans l’étonnement, et il dit à ceux qui le suivaient: Je vous le dis en vérité, même en Israël je n’ai pas trouvé une aussi grande foi.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯೈತತ್ ವಚೋ ನಿಶಮ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನೋಽಭೂತ್; ನಿಜಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಮಾನವಾನ್ ಅವೋಚ್ಚ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ತಥ್ಯಂ ವಚ್ಮಿ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಪಿ ನೈತಾದೃಶೋ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತಃ|
11 Or, je vous déclare que plusieurs viendront de l’orient et de l’occident, et seront à table avec Abraham, Isaac et Jacob, dans le royaume des cieux.
ಅನ್ಯಚ್ಚಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಬಹವಃ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಿಮಾಯಾಶ್ಚ ದಿಶ ಆಗತ್ಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮಾ ಇಸ್ಹಾಕಾ ಯಾಕೂಬಾ ಚ ಸಾಕಮ್ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಸಮುಪವೇಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ;
12 Mais les fils du royaume seront jetés dans les ténèbres du dehors, où il y aura des pleurs et des grincements de dents.
ಕಿನ್ತು ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ರೋದನದನ್ತಘರ್ಷಣೇ ಭವತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಬಹಿರ್ಭೂತತಮಿಸ್ರೇ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ನಿಕ್ಷೇಸ್ಯನ್ತೇ|
13 Puis Jésus dit au centenier: Va, qu’il te soit fait selon ta foi. Et à l’heure même le serviteur fut guéri.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಂ ಜಗಾದ, ಯಾಹಿ, ತವ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರತೋ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್; ತದಾ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಣ್ಡೇ ತದೀಯದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಬಭೂವ|
14 Jésus se rendit ensuite à la maison de Pierre, dont il vit la belle-mère couchée et ayant la fièvre.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಗೇಹಮುಪಸ್ಥಾಯ ಜ್ವರೇಣ ಪೀಡಿತಾಂ ಶಯನೀಯಸ್ಥಿತಾಂ ತಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂಂ ವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
15 Il toucha sa main, et la fièvre la quitta; puis elle se leva, et le servit.
ತತಸ್ತೇನ ತಸ್ಯಾಃ ಕರಸ್ಯ ಸ್ಪೃಷ್ಟತವಾತ್ ಜ್ವರಸ್ತಾಂ ತತ್ಯಾಜ, ತದಾ ಸಾ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
16 Le soir, on amena auprès de Jésus plusieurs démoniaques. Il chassa les esprits par sa parole, et il guérit tous les malades,
ಅನನ್ತರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಬಹುಶೋ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ ಸ ಚ ವಾಕ್ಯೇನ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಾಮಾಸ, ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರಪೀಡಿತಜನಾಂಶ್ಚ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ;
17 afin que s’accomplît ce qui avait été annoncé par Ésaïe, le prophète: Il a pris nos infirmités, et il s’est chargé de nos maladies.
ತಸ್ಮಾತ್, ಸರ್ವ್ವಾ ದುರ್ಬ್ಬಲತಾಸ್ಮಾಕಂ ತೇನೈವ ಪರಿಧಾರಿತಾ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸಕಲಂ ವ್ಯಾಧಿಂ ಸಏವ ಸಂಗೃಹೀತವಾನ್| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತತ್ತದಾ ಸಫಲಮಭವತ್|
18 Jésus, voyant une grande foule autour de lui, donna l’ordre de passer à l’autre bord.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಜನನಿವಹಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಟಿನ್ಯಾಃ ಪಾರಂ ಯಾತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆದಿದೇಶ|
19 Un scribe s’approcha, et lui dit: Maître, je te suivrai partout où tu iras.
ತದಾನೀಮ್ ಏಕ ಉಪಾಧ್ಯಾಯ ಆಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಗುರೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾಸ್ಯತಿ ತತ್ರಾಹಮಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
20 Jésus lui répondit: Les renards ont des tanières, et les oiseaux du ciel ont des nids; mais le Fils de l’homme n’a pas où reposer sa tête.
ತತೋ ಯೀಶು ರ್ಜಗಾದ, ಕ್ರೋಷ್ಟುಃ ಸ್ಥಾತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ವಿದ್ಯತೇ, ವಿಹಾಯಸೋ ವಿಹಙ್ಗಮಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ; ಕಿನ್ತು ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನ ವಿದ್ಯತೇ|
21 Un autre, d’entre les disciples, lui dit: Seigneur, permets-moi d’aller d’abord ensevelir mon père.
ಅನನ್ತರಮ್ ಅಪರ ಏಕಃ ಶಿಷ್ಯಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಪ್ರಥಮತೋ ಮಮ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿಧಾತುಂ ಗಮನಾರ್ಥಂ ಮಾಮ್ ಅನುಮನ್ಯಸ್ವ|
22 Mais Jésus lui répondit: Suis-moi, etlaisse les morts ensevelir leurs morts.
ತತೋ ಯೀಶುರುಕ್ತವಾನ್ ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿದಧತು, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ|
23 Il monta dans la barque, et ses disciples le suivirent.
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ನಾವಮಾರೂಢೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮುಃ|
24 Et voici, il s’éleva sur la mer une si grande tempête que la barque était couverte par les flots. Et lui, il dormait.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾಗರಸ್ಯ ಮಧ್ಯಂ ತೇಷು ಗತೇಷು ತಾದೃಶಃ ಪ್ರಬಲೋ ಝಞ್ಭ್ಶನಿಲ ಉದತಿಷ್ಠತ್, ಯೇನ ಮಹಾತರಙ್ಗ ಉತ್ಥಾಯ ತರಣಿಂ ಛಾದಿತವಾನ್, ಕಿನ್ತು ಸ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್|
25 Les disciples s’étant approchés le réveillèrent, et dirent: Seigneur, sauve-nous, nous périssons!
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ನಿದ್ರಾಭಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ವಯಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೇ, ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷತು|
26 Il leur dit: Pourquoi avez-vous peur, gens de peu de foi? Alors il se leva, menaça les vents et la mer, et il y eut un grand calme.
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಅಲ್ಪವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ವಿಭೀಥ? ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾತಂ ಸಾಗರಞ್ಚ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ, ತತೋ ನಿರ್ವ್ವಾತಮಭವತ್|
27 Ces hommes furent saisis d’étonnement: Quel est celui-ci, disaient-ils, à qui obéissent même les vents et la mer?
ಅಪರಂ ಮನುಜಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಅಹೋ ವಾತಸರಿತ್ಪತೀ ಅಸ್ಯ ಕಿಮಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೌ? ಕೀದೃಶೋಽಯಂ ಮಾನವಃ|
28 Lorsqu’il fut à l’autre bord, dans le pays des Gadaréniens, deux démoniaques, sortant des sépulcres, vinrent au-devant de lui. Ils étaient si furieux que personne n’osait passer par là.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪಾರಂ ಗತ್ವಾ ಗಿದೇರೀಯದೇಶಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್; ತದಾ ದ್ವೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜೌ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತವನ್ತೌ, ತಾವೇತಾದೃಶೌ ಪ್ರಚಣ್ಡಾವಾಸ್ತಾಂ ಯತ್ ತೇನ ಸ್ಥಾನೇನ ಕೋಪಿ ಯಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್|
29 Et voici, ils s’écrièrent: Qu’y a-t-il entre nous et toi, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps?
ತಾವುಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಹೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸೂನೋ ಯೀಶೋ, ತ್ವಯಾ ಸಾಕಮ್ ಆವಯೋಃ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ನಿರೂಪಿತಕಾಲಾತ್ ಪ್ರಾಗೇವ ಕಿಮಾವಾಭ್ಯಾಂ ಯಾತನಾಂ ದಾತುಮ್ ಅತ್ರಾಗತೋಸಿ?
30 Il y avait loin d’eux un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
ತದಾನೀಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದೂರೇ ವರಾಹಾಣಾಮ್ ಏಕೋ ಮಹಾವ್ರಜೋಽಚರತ್|
31 Les démons priaient Jésus, disant: Si tu nous chasses, envoie-nous dans ce troupeau de pourceaux.
ತತೋ ಭೂತೌ ತೌ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ವಿನೀಯ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯದ್ಯಾವಾಂ ತ್ಯಾಜಯಸಿ, ತರ್ಹಿ ವರಾಹಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇವ್ರಜಮ್ ಆವಾಂ ಪ್ರೇರಯ|
32 Il leur dit: Allez! Ils sortirent, et entrèrent dans les pourceaux. Et voici, tout le troupeau se précipita des pentes escarpées dans la mer, et ils périrent dans les eaux.
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಯಾತಂ, ಅನನ್ತರಂ ತೌ ಯದಾ ಮನುಜೌ ವಿಹಾಯ ವರಾಹಾನ್ ಆಶ್ರಿತವನ್ತೌ, ತದಾ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವರಾಹಾ ಉಚ್ಚಸ್ಥಾನಾತ್ ಮಹಾಜವೇನ ಧಾವನ್ತಃ ಸಾಗರೀಯತೋಯೇ ಮಜ್ಜನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
33 Ceux qui les faisaient paître s’enfuirent, et allèrent dans la ville raconter tout ce qui s’était passé et ce qui était arrivé aux démoniaques.
ತತೋ ವರಾಹರಕ್ಷಕಾಃ ಪಲಾಯಮಾನಾ ಮಧ್ಯೇನಗರಂ ತೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತೌ ಪ್ರತಿ ಯದ್ಯದ್ ಅಘಟತ, ತಾಃ ಸರ್ವ್ವವಾರ್ತ್ತಾ ಅವದನ್|
34 Alors toute la ville sortit à la rencontre de Jésus; et, dès qu’ils le virent, ils le supplièrent de quitter leur territoire.
ತತೋ ನಾಗರಿಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಮನುಜಾ ಯೀಶುಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಯಾತಾಃ ತಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸೀಮಾತೋ ಯಾತು|
