Lamentations 5

1 Souviens-toi, Éternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!

Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.

2 Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.

İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.

3 Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.

Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.

4 Nous buvons notre eau à prix d’argent, Nous payons notre bois.

Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.

5 Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n’avons point de repos.

Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.

6 Nous avons tendu la main vers l’Égypte, vers l’Assyrie, Pour nous rassasier de pain.

Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.

7 Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c’est nous qui portons la peine de leurs iniquités.

Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.

8 Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.

Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.

9 Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l’épée du désert.

Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.

10 Notre peau est brûlante comme un four, Par l’ardeur de la faim.

Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.

11 Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.

Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.

12 Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n’a pas été respectée.

Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.

13 Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.

Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.

14 Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.

Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.

15 La joie a disparu de nos cœurs, Le deuil a remplacé nos danses.

Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.

16 La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!

Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.

17 Si notre cœur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,

Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,

18 C’est que la montagne de Sion est ravagée, C’est que les renards s’y promènent.

Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.

19 Toi, l’Éternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.

Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.

20 Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?

Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?

21 Fais-nous revenir vers toi, ô Éternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d’autrefois!

Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!

22 Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t’irriterais-tu contre nous jusqu’à l’excès?

Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?