< Lamentations 3 >

1 Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!

< Lamentations 3 >