Job 36

1 Élihu continua et dit:

دیسان ئەلیهو گوتی:

2 Attends un peu, et je vais poursuivre, Car j’ai des paroles encore pour la cause de Dieu.

«تۆزێک ئارامم لەگەڵ بگرە جا پێتی نیشان دەدەم کە هێشتا قسە هەیە لەبەر خودا بگوترێت.

3 Je prendrai mes raisons de haut, Et je prouverai la justice de mon créateur.

زانینم لە دوورەوە هەڵدەگرم و ڕاستودروستی دەدەمە پاڵ دروستکەرەکەم.

4 Sois-en sûr, mes discours ne sont pas des mensonges, Mes sentiments devant toi sont sincères.

بەڕاستی قسەکانم درۆ نین، ئەو کەسەی زانیاری تەواوە لەلای تۆیە.

5 Dieu est puissant, mais il ne rejette personne; Il est puissant par la force de son intelligence.

«خودا مەزنە و بە چاوی سووک تەماشای کەس ناکات، گەورەیە و ئامانجەکەی چەسپاوە.

6 Il ne laisse pas vivre le méchant, Et il fait droit aux malheureux.

خراپەکار ناژیێنێت و مافی زەلیلان دەدات.

7 Il ne détourne pas les yeux de dessus les justes, Il les place sur le trône avec les rois, Il les y fait asseoir pour toujours, afin qu’ils soient élevés.

چاوەکانی لەسەر کەسی ڕاستودروست لا نادات، بەڵکو لەگەڵ پاشایان لەسەر تەخت دایاندەنیشێنێت و هەتاسەر پایەداریان دەکات.

8 Viennent-ils à tomber dans les chaînes, Sont-ils pris dans les liens de l’adversité,

ئەگەر بە زنجیر ببەسترێنەوە، ئەگەر بە پەتی زەلیلی ببردرێن،

9 Il leur dénonce leurs œuvres, Leurs transgressions, leur orgueil;

کردەوە و یاخیبوونەکانی خۆیانیان بۆ دەردەخات، چونکە لووتبەرز بوون.

10 Il les avertit pour leur instruction, Il les exhorte à se détourner de l’iniquité.

گوێیەکانیان بۆ ئاگادارکردنەوە دەکاتەوە و فەرمانیان پێ دەکات لە خراپەکانیان تۆبە بکەن.

11 S’ils écoutent et se soumettent, Ils achèvent leurs jours dans le bonheur, Leurs années dans la joie.

ئەگەر گوێ بگرن و بیپەرستن، ڕۆژگاریان بە باشە و ساڵانیان بە خۆشی بەسەردەبەن.

12 S’ils n’écoutent pas, ils périssent par le glaive, Ils expirent dans leur aveuglement.

ئەگەر گوێش نەگرن، بە شمشێر لەناودەچن و بە نەزانی دەمرن.

13 Les impies se livrent à la colère, Ils ne crient pas à Dieu quand il les enchaîne;

«خوانەناسان تووڕەیی کۆدەکەنەوە، تەنانەت کاتێک دەیانبەستێتەوە هاواری فریاکەوتن ناکەن.

14 Ils perdent la vie dans leur jeunesse, Ils meurent comme les débauchés.

لەنێو پیاوە لەشفرۆشەکانی نزرگەکان لە گەنجیێتیدا دەمرن.

15 Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, Et c’est par la souffrance qu’il l’avertit.

بەڵام فریای کڵۆڵ دەکەوێت لە زەلیلییەکەی و لە کاتی تەنگانە گوێیان دەکاتەوە.

16 Il te retirera aussi de la détresse, Pour te mettre au large, en pleine liberté, Et ta table sera chargée de mets succulents.

«هەروەها لە ڕووی تەنگانە پاڵت پێوە دەنێت بەرەو شوێنێکی پانوبەرین و بێ بەربەست و سەر خوانەکەت پڕ دەبێت لە خواردنی بەتام.

17 Mais si tu défends ta cause comme un impie, Le châtiment est inséparable de ta cause.

بەڵام ئێستا ئەو حوکمدانەی کە بۆ خراپەکارە بەسەر تۆدا درا، حوکمدان و دادپەروەری دەتگرن.

18 Que l’irritation ne t’entraîne pas à la moquerie, Et que la grandeur de la rançon ne te fasse pas dévier!

ئاگاداربە دەوڵەمەندی پەلکێشت نەکات، زۆری بەرتیل بەڕەڵات ناکات.

19 Tes cris suffiraient-ils pour te sortir d’angoisse, Et même toutes les forces que tu pourrais déployer?

ئایا دەوڵەمەندیت بۆ فریاکەوتن لە تەنگانە دەتپارێزێت یان هەموو ئەو کۆششکردنە لە تواناتدایە؟

20 Ne soupire pas après la nuit, Qui enlève les peuples de leur place.

تامەزرۆی شەو مەبە، هەتا خەڵک لە ماڵەکانیان ڕابکێشیت.

21 Garde-toi de te livrer au mal, Car la souffrance t’y dispose.

ئاگاداربە! ئاوڕ لە خراپە مەدەوە، چونکە ئەمەت هەڵبژارد نەک زەلیلی.

22 Dieu est grand par sa puissance; Qui saurait enseigner comme lui?

«خودا بە توانای خۆی پایەبەرزە. کێ وەک ئەو مامۆستایە؟

23 Qui lui prescrit ses voies? Qui ose dire: Tu fais mal?

کێ ڕێگای ئەوی بەسەردا سەپاندووە؟ یان کێ پێی دەڵێت:”خراپەت کردووە؟“

24 Souviens-toi d’exalter ses œuvres, Que célèbrent tous les hommes.

لەبیرت بێت کە کارەکەی بە مەزن بزانیت، کە خەڵکی گۆرانی بەسەردا دەڵێن.

25 Tout homme les contemple, Chacun les voit de loin.

هەموو مرۆڤ دەیبینێت؛ خەڵکی لە دوورەوە تەماشای دەکەن.

26 Dieu est grand, mais sa grandeur nous échappe, Le nombre de ses années est impénétrable.

خودا چەند مەزنە و ئێمەش نایناسین و ژمارەی ساڵەکانی ناپشکێنرێن.

27 Il attire à lui les gouttes d’eau, Il les réduit en vapeur et forme la pluie;

«دڵۆپەکانی ئاو ڕادەکێشێت، دەیانکات بە هەور پاشان دەیانبارێنێت؛

28 Les nuages la laissent couler, Ils la répandent sur la foule des hommes.

لە هەورەکانەوە بارانێکی زۆر بەسەر ئادەمیزاد دەڕژێنێت.

29 Et qui comprendra le déchirement de la nuée, Le fracas de sa tente?

ئایا کەس تێدەگات چۆن هەورەکان پەرت دەکات یان چۆن لە کەپرەکەیەوە هەورەتریشقە دەنێرێت؟

30 Voici, il étend autour de lui sa lumière, Et il se cache jusque dans les profondeurs de la mer.

ببینە بروسکەی خۆی بەسەر خۆیدا پەرتوبڵاو دەکات و قووڵایی دەریا دادەپۆشێت،

31 Par ces moyens il juge les peuples, Et il donne la nourriture avec abondance.

چونکە بەمە حوکمڕانی گەلان دەکات و بە پڕی خواردن دەدات.

32 Il prend la lumière dans sa main, Il la dirige sur ses adversaires.

بە دەستەکانی بروسکە دەگرێت و فەرمانی پێدەدات لە دوژمن بدات.

33 Il s’annonce par un grondement; Les troupeaux pressentent son approche.

گرمەکەی ڕایدەگەیەنێت، مەڕوماڵاتیش بە هاتنی دەزانن.