Job 34
1 Élihu reprit et dit:
Elihu mówił dalej:
2 Sages, écoutez mes discours! Vous qui êtes intelligents, prêtez-moi l’oreille!
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 Car l’oreille discerne les paroles, Comme le palais savoure les aliments.
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 Choisissons ce qui est juste, Voyons entre nous ce qui est bon.
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Job dit: Je suis innocent, Et Dieu me refuse justice;
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 J’ai raison, et je passe pour menteur; Ma plaie est douloureuse, et je suis sans péché.
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Y a-t-il un homme semblable à Job, Buvant la raillerie comme l’eau,
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 Marchant en société de ceux qui font le mal, Cheminant de pair avec les impies?
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 Car il a dit: Il est inutile à l’homme De mettre son plaisir en Dieu.
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Écoutez-moi donc, hommes de sens! Loin de Dieu l’injustice, Loin du Tout-Puissant l’iniquité!
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 Il rend à l’homme selon ses œuvres, Il rétribue chacun selon ses voies.
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Non certes, Dieu ne commet pas l’iniquité; Le Tout-Puissant ne viole pas la justice.
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 Qui l’a chargé de gouverner la terre? Qui a confié l’univers à ses soins?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 S’il ne pensait qu’à lui-même, S’il retirait à lui son esprit et son souffle,
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 Toute chair périrait soudain, Et l’homme rentrerait dans la poussière.
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Si tu as de l’intelligence, écoute ceci, Prête l’oreille au son de mes paroles!
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Un ennemi de la justice régnerait-il? Et condamneras-tu le juste, le puissant,
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Qui proclame la méchanceté des rois Et l’iniquité des princes,
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 Qui n’a point égard à l’apparence des grands Et ne distingue pas le riche du pauvre, Parce que tous sont l’ouvrage de ses mains?
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 En un instant, ils perdent la vie; Au milieu de la nuit, un peuple chancelle et périt; Le puissant disparaît, sans la main d’aucun homme.
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Car Dieu voit la conduite de tous, Il a les regards sur les pas de chacun.
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 Il n’y a ni ténèbres ni ombre de la mort, Où puissent se cacher ceux qui commettent l’iniquité.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Dieu n’a pas besoin d’observer longtemps, Pour qu’un homme entre en jugement avec lui;
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 Il brise les grands sans information, Et il met d’autres à leur place;
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 Car il connaît leurs œuvres. Il les renverse de nuit, et ils sont écrasés;
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 Il les frappe comme des impies, A la face de tous les regards.
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 En se détournant de lui, En abandonnant toutes ses voies,
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 Ils ont fait monter à Dieu le cri du pauvre, Ils l’ont rendu attentif aux cris des malheureux.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 S’il donne le repos, qui répandra le trouble? S’il cache sa face, qui pourra le voir? Il traite à l’égal soit une nation, soit un homme,
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 Afin que l’impie ne domine plus, Et qu’il ne soit plus un piège pour le peuple.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Car a-t-il jamais dit à Dieu: J’ai été châtié, je ne pécherai plus;
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 Montre-moi ce que je ne vois pas; Si j’ai commis des injustices, je n’en commettrai plus?
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 Est-ce d’après toi que Dieu rendra la justice? C’est toi qui rejettes, qui choisis, mais non pas moi; Ce que tu sais, dis-le donc!
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 Les hommes de sens seront de mon avis, Le sage qui m’écoute pensera comme moi.
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Job parle sans intelligence, Et ses discours manquent de raison.
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Qu’il continue donc à être éprouvé, Puisqu’il répond comme font les méchants!
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 Car il ajoute à ses fautes de nouveaux péchés; Il bat des mains au milieu de nous, Il multiplie ses paroles contre Dieu.
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
