Psaumes 90

1 Prière de Moïse homme de Dieu. Seigneur, tu as été notre refuge de génération en génération.

Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

2 Tu es dans les siècles des siècles, avant la création des montagnes, et de la terre et du monde.

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

3 Ne fais point retomber l'homme en son humiliation, toi qui as dit: Convertissez-vous, fils des hommes.

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

4 Car des milliers d'années sont à tes yeux comme le jour d'hier qui s'est écoulé, et comme une veille de la nuit.

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

5 Leurs années seront comme un néant.

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

6 Que l'homme passe le matin comme la verdure; que le matin il fleurisse et passe; que le soir il tombe, soit foulé et se dessèche.

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

7 Car nous avons défailli devant ta colère; nous avons été troublés par ton courroux.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

8 Tu as mis nos iniquités devant ta face, et notre vie à la clarté de ton visage.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

9 Et tous nos jours se sont évanouis, et nous avons défailli devant ta colère. Et nos années sont tissues comme une toile d'araignée.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

10 Les jours de nos années sont soixante-dix ans; et pour les forts, quatre-vingts; et au delà, ce n'est que peine et labeur. Alors la faiblesse nous vient et nous adoucit.

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

11 Qui peut connaître la force de ta colère, et mesurer la terreur qu'elle inspire?

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

12 Manifeste-nous donc ta droite, et instruis nos cœurs dans la sagesse.

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

13 Reviens à nous, ô Seigneur: jusques à quand…? Viens consoler tes serviteurs.

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

14 Nous avons, dès l'aurore, été remplis de ta miséricorde, et nous avons tressailli, et nous avons été pleins de délices tous les jours de notre vie.

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

15 Nous nous sommes réjouis en retour des jours d'humiliation et des années mauvaises que nous avons vues.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

16 Jette un regard sur tes serviteurs et sur tes œuvres, et dirige leurs fils.

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

17 Et que soit sur nous la clarté du Seigneur notre Dieu; Seigneur, dirige toi-même les travaux de nos mains.

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.