Psaumes 38

1 Psaume de David, pour se souvenir du Sabbat. Seigneur, ne me réprimande pas dans ta fureur; ne me châtie pas dans ta colère.

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Car tes flèches m'ont transpercé, et tu as appesanti sur moi ta main.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 En ma chair il n'est plus rien de sain en face de ta colère; il n'est point de paix pour mes os en face de mes péchés.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Car mes iniquités se sont accumulées plus haut que ma tête; elles me pèsent comme un lourd fardeau.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Mes meurtrissures sont infectes et gangrenées à cause de ma folie.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Je suis devenu misérable, entièrement courbé; j'ai marché tout le jour, plein de tristesse.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Mes flancs ont été remplis de moqueries, et il n'est rien de sain dans ma chair.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 J'ai été affligé et j'ai été humilié à l'excès; je rugissais à cause des gémissements de mon cœur.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Tout mon désir est devant toi; mon gémissement ne t'est point caché.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 Mon cœur est troublé, ma force a défailli, et la lumière de mes yeux n'est point avec moi.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 Mes amis et mes proches se sont avancés et arrêtés contre moi, et ceux qui m'approchaient de plus près se sont tenus au loin;

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Tandis que j'étais pressé avec violence par ceux qui cherchaient à m'ôter la vie, et que ceux qui pensaient à mal contre moi disaient des paroles menteuses, et tout le long du jour inventaient des tromperies.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Mais moi je ne les entendais non plus qu'un sourd, et comme un muet je n'ouvrais pas la bouche.

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 J'étais devenu semblable à un homme qui n'entend rien, et n'a rien à répliquer en sa bouche.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Car, ô Seigneur, j'espérais en toi, et tu m'exauceras, Seigneur mon Dieu!

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Et j'ai dit: Que je ne sois point pour mes ennemis un sujet de joie, ceux qui parlaient orgueilleusement contre moi quand mes pieds étaient chancelants.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Car je suis prêt à être flagellé, et ma douleur m'est toujours présente.

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Et je déclarerai mon iniquité; et je serai dans la douleur au sujet de mon péché.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Cependant mes ennemis sont vivants, et ils se sont fortifiés contre moi, et le nombre de ceux qui me haïssent injustement s'est multiplié.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Ceux qui rendent le mal pour le bien m'ont calomnié, parce que je recherchais la justice.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 Ne m'abandonne pas, Seigneur mon Dieu, ne te détourne point de moi.

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 Approche-toi pour me secourir, ô Dieu de mon salut!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.