Proverbes 6

1 Mon fils, si tu t'engages pour un ami, tu livres ta main à un ennemi;

Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:

2 car les lèvres de l'homme sont pour lui un filet très fort, et il est pris par les lèvres de sa propre bouche.

Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.

3 Fais, ô mon fils, ce que je te recommande, et veille à te sauver; à cause de ton ami, tu t'es mis entre les mains des méchants; hâte-toi de t'affranchir, et stimule l'ami pour qui tu as répondu.

Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.

4 N'accorde point de sommeil à tes yeux, ni d'assoupissement à tes paupières,

Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.

5 pour te sauver comme un daim des filets, et comme un oiseau du piège.

Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

6 Va voir la fourmi, ô paresseux; regarde, et sois envieux de ses voies, et deviens plus sage qu'elle.

Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

7 Car elle n'a ni laboureurs, ni maîtres, ni personne qui la contraigne.

Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,

8 Cependant elle prépare l'été sa nourriture, et en fait d'abondants magasins au temps de la moisson. Ou bien encore va voir l'abeille, et apprends comme elle est industrieuse, et comme son industrie est digne de nos respects; car les rois et les infirmes usent, pour leur santé, des fruits de son labeur. Or elle est glorieuse et désirée de tous, et, si chétive qu'elle soit, on l'honore, parce qu'elle apprécie la sagesse.

Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

9 Jusques à quand, ô paresseux, resteras-tu couché? Quand sortiras-tu de ton sommeil?

Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?

10 Tu dors un moment, un moment tu t'assieds, tu t'assoupis un peu, tu te tiens un moment les bras croisés,

Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.

11 et cependant arrive sur toi la pauvreté comme un dangereux voyageur, et le besoin comme un agile courrier. Mais si tu es actif, la moisson te viendra comme une fontaine, et l'indigence s'enfuira comme un courrier hors de service.

A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.

12 L'homme insensé et pervers chemine en une voie qui n'est point bonne.

Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;

13 Mais il approuve de l'œil, il fait signe du pied, il enseigne par le mouvement de ses doigts.

Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;

14 Son cœur pervers pense à mal; en tout temps un tel homme porte le trouble dans la cité.

Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.

15 À cause de cela, soudain arrivera sa perte; ce sera une chute, une ruine sans remède.

Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.

16 Il se réjouit de toutes les choses que hait le Seigneur; aussi sera-t-il brisé à cause de l'impureté de son âme.

Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;

17 Son œil est superbe, sa langue inique; sa main verse le sang du juste;

Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;

18 et son cœur roule de mauvais desseins, et ses pieds courent vers le mal.

Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;

19 Témoin injuste, il fomente des faussetés, et soulève des discordes entre frères.

Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.

20 Ô mon fils, garde les lois de ton père, et ne rejette pas les préceptes de ta mère.

Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

21 Tiens-les toujours attachés à ton âme; mets-les comme un collier autour de ton cou.

Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.

22 Partout où tu iras, porte-les, et qu'ils soient avec toi; et quand tu dormiras, qu'ils te gardent, afin qu'à ton réveil ils s'entretiennent avec toi.

Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

23 Les commandements de la loi sont une lampe, une lumière; c'est la voie de vie, c'est la correction et la discipline,

(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

24 qui te garderont de la femme mariée et des artifices de la langue étrangère.

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

25 Que la convoitise de sa beauté ne triomphe pas de toi; ne te laisse pas prendre par tes yeux, ni ravir par ses paupières.

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

26 Car la courtisane ne coûte que le prix d'un pain; la femme mariée prends les âmes des hommes qui ont tant de prix.

Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

27 Qui cachera du feu, dans son sein sans brûler sa tunique?

Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?

28 Qui marchera sur des charbons ardents sans se brûler les pieds?

Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

29 Tel est celui qui a commerce avec la femme mariée; il ne sera point disculpé, non plus que celui qui l'aura touchée.

Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.

30 Il n'est pas étonnant qu'un voleur se cache dans la grange; car il vole pour rassasier son âme affamée;

Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

31 et s'il est pris, il rendra au centuple; et, dût-il donner tout ce qu'il possède, il se sauvera lui-même

Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.

32 mais l'adultère, à cause de l'indigence de son cœur, a causé la perte de son âme;

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

33 il supportera les hontes et les douleurs, et son opprobre ne sera point effacé dans les siècles des siècles.

Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.

34 Car l'âme de l'époux est pleine de jalousie; il ne l'épargnera pas le jour du jugement.

Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.

35 Nul, au prix d'une rançon, n'éteindra sa haine, et il n'est point de dons si nombreux qui puissent l'apaiser.

Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.