Proverbes 16
Manusia boleh membuat rencana, tapi Allah yang memberi keputusan.
2 Toutes les œuvres de l'homme humble sont rendues manifestes auprès de Dieu, mais pour les impies, ils périssent en un jour fatal.
Setiap perbuatan orang mungkin baik dalam pandangannya sendiri, tapi Tuhanlah yang menilai maksud hatinya.
Percayakanlah kepada TUHAN semua rencanamu, maka kau akan berhasil melaksanakannya.
Segala sesuatu yang dibuat oleh TUHAN ada tujuannya; dan tujuan bagi orang jahat adalah kebinasaan.
5 Tout homme au cœur hautain est impur devant Dieu; celui qui, ayant une pensée injuste, met sa main dans la main d'autrui, ne sera pas innocent pour cela.
Semua orang sombong dibenci TUHAN; Ia tidak membiarkan mereka luput dari hukuman.
Orang yang setia kepada Allah akan mendapat pengampunan; Orang yang takwa akan terhindar dari segala kejahatan.
7 Pratiquer la justice, c'est le commencement de la bonne voie, plus agréable à Dieu que le sacrifice des victimes.
Jika engkau menyenangkan hati TUHAN, musuh-musuhmu dijadikannya kawan.
8 Celui qui cherche le Seigneur trouvera la science et la justice; ceux qui Le cherchent avec droiture trouveront la paix.
Lebih baik berpenghasilan sedikit dengan kejujuran, daripada berpenghasilan banyak dengan ketidakadilan.
9 Toutes les œuvres du Seigneur sont selon la justice. L'impie est réservé pour un jour fatal.
Manusia dapat membuat rencana, tetapi Allah yang menentukan jalan hidupnya.
10 L'oracle est sur les lèvres du roi; sa bouche ne s'égarera pas dans le jugement.
Raja menerima kuasa dari Allah, jadi, ia tidak bersalah dalam keputusannya.
11 La justice du Seigneur tient la balance en équilibre; les œuvres de Dieu ont des poids justes.
TUHAN menghendaki orang berlaku jujur dalam perdagangan, juga dalam memakai ukuran dan timbangan.
12 Celui qui fait le mal est en abomination au roi; car son trône repose sur la justice.
Bagi penguasa, berbuat jahat adalah kekejian, sebab pemerintahannya kukuh karena keadilan.
13 Les lèvres justes sont agréables au roi; il aime les paroles droites.
Keterangan yang benar menyenangkan penguasa, ia mengasihi orang yang berbicara dengan jujur.
14 La colère du roi est messagère de mort; un homme sage l'apaisera.
Kemarahan raja adalah bagaikan berita hukuman mati; orang yang bijaksana akan berusaha meredakannya!
15 Le fils du roi est dans la lumière de la vie; ses favoris sont comme un nuage d'arrière-saison.
Kebaikan hati raja mendatangkan hidup sejahtera, seperti awan menurunkan hujan di musim kemarau.
16 Les enfants de la sagesse sont préférables à l'or; les enfants de la prudence sont préférables à l'argent.
Mendapat hikmat jauh lebih baik daripada mendapat emas; mendapat pengetahuan lebih berharga daripada mendapat perak.
17 Les sentiers de la vie détournent du mal; les voies de la justice mènent à une longue vie. Celui qui accepte les corrections prospérera; celui qui se rend aux réprimandes deviendra sage. Celui qui est ferme dans ses voies garde son ami, et celui qui aime la vie sera sobre de paroles.
Orang baik menjauhi yang jahat; orang yang memperhatikan cara hidupnya, melindungi dirinya.
18 Le regret vient après l'orgueil; la ruine, après la méchanceté.
Kesombongan mengakibatkan kehancuran; keangkuhan mengakibatkan keruntuhan.
19 Mieux vaut avoir la douceur avec l'humilité, que partager les dépouilles avec les orgueilleux.
Lebih baik rendah hati dan tidak berharta, daripada ikut dengan orang sombong dan menikmati harta rampasan mereka.
20 Être intelligent en affaires, c'est trouver des biens; mettre sa confiance dans le Seigneur, c'est être bien heureux.
Perhatikanlah apa yang diajarkan kepadamu, maka kau akan mendapat apa yang baik. Percayalah kepada TUHAN, maka kau akan bahagia.
21 On dit des intelligents et des sages, ce sont gens de peu; on parlera mieux des hommes aux paroles mielleuses.
Orang bijaksana dikenal dari pikirannya yang tajam; cara bicaranya yang menarik, membuat kata-katanya makin meyakinkan.
22 L'intelligence est pour ceux qui la possèdent une source de vie; les insensés n'ont que la science du mal.
Kebijaksanaan adalah sumber kebahagiaan hidup orang berbudi; orang bodoh disiksa oleh kebodohannya sendiri.
23 Le cœur du sage méditera tout ce que dira sa bouche, et sur ses lèvres il portera sa science.
Pikiran orang berbudi membuat kata-katanya bijaksana, dan ajarannya semakin meyakinkan.
24 Les bonnes paroles sont des rayons de miel; leur douceur est la guérison de l'âme.
Perkataan ramah serupa madu; manis rasanya dan menyehatkan tubuh.
25 Il est des voies qui semblent droites à l'homme; mais leur extrémité lui fait voir dans le fond de l'enfer. (questioned)
Ada jalan yang kelihatannya lurus, tapi akhirnya jalan itu menuju maut.
26 L'homme, en ses labeurs, travaille pour lui-même, et, de vive force, il éloigne sa ruine. Le fourbe porte sa perte sur sa langue.
Keinginan untuk makan mendorong orang untuk berusaha; karena perutnya, maka ia terpaksa bekerja.
27 L'imprudent creuse pour son malheur, et sur ses lèvres il amasse du feu.
Orang jahat berusaha mencelakakan sesamanya; kata-katanya jahat seperti api membara.
28 Le pervers répand le mal autour de lui, et le fourbe allume des tisons de malheur, et il sépare les amis.
Orang yang curang menimbulkan pertengkaran; pemfitnah menceraikan sahabat yang akrab.
29 L'injuste caresse ses amis, et les mène en des voies qui ne sont pas bonnes.
Orang kejam menipu kawan-kawannya, dan membawa mereka ke dalam bahaya.
30 Celui qui, les yeux fixes, trame de mauvais desseins, recèle tout mal entre ses lèvres. C'est une fournaise de méchanceté.
Waspadalah terhadap orang yang tersenyum dan bermain mata, ia sedang merencanakan kejahatan dalam hatinya.
31 La vieillesse est une couronne de gloire; on la trouve dans les voies de la justice.
Orang jujur akan dianugerahi umur panjang; ubannya bagaikan mahkota yang gemilang.
32 Mieux vaut l'homme patient que le fort, et celui qui maîtrise sa colère que celui qui prend une ville.
Tidak cepat marah lebih baik daripada mempunyai kuasa; menguasai diri lebih baik daripada menaklukkan kota.
33 Tout mal vient du sein des injustes; et toute justice, du Seigneur.
Untuk mengetahui nasib, manusia membuang undi, tetapi yang menentukan jawabannya hanyalah TUHAN sendiri.
