Proverbes 10
1 Le fils sage réjouit son père; le fils insensé est le chagrin de sa mère.
Inilah petuah-petuah Salomo: Anak yang bijaksana adalah kebanggaan ayahnya; anak yang bodoh menyusahkan hati ibunya.
2 Les trésors ne serviront de rien aux pervers; mais l'équité délivrera de la mort.
Kekayaan yang didapat dengan curang tidak memberi keuntungan; sebaliknya, kejujuran akan menyelamatkan.
3 Le Seigneur ne laissera pas mourir de faim l'âme du juste; mais Il détruira la vie des impies.
TUHAN tak akan membiarkan orang baik kelaparan; tetapi Ia menghalang-halangi orang jahat supaya orang itu tidak memperoleh yang diinginkannya.
4 L'indigence abaisse l'homme; mais des mains fortes enrichissent. Le fils bien enseigné sera sage, et il se fera servir par l'insensé.
Orang malas akan jatuh miskin; orang yang rajin akan menjadi kaya.
5 Le fils prudent n'a point à souffrir de la grande chaleur; mais le fils pervers est un épi consumé par le vent pendant la moisson.
Orang bijaksana mengumpulkan panen pada musimnya, tapi orang yang tidur saja pada musim panen, mendatangkan malu pada dirinya.
6 La bénédiction du Seigneur est sur la tête du juste; mais des deuils imprévus couvrent la tête des impies.
Orang baik akan mendapat berkat. Kekejaman tersembunyi di balik kata-kata orang jahat.
7 La mémoire des justes a la louange pour elle; mais le nom des impies s'éteint.
Kenangan akan orang baik merupakan berkat, tetapi orang jahat segera dilupakan.
8 Le sage recueille les commandements en son cœur; mais l'homme aux lèvres indiscrètes prend des détours et trébuche.
Orang yang pandai, suka menerima nasihat; orang yang bicaranya bodoh akan sesat.
9 Celui qui marche en sa simplicité, marche avec confiance; celui qui se détourne dans ses voies sera découvert.
Orang jujur, hidupnya aman; orang yang menipu akan ketahuan.
10 Celui qui approuve d'un regard rusé prépare toute sorte de chagrins aux hommes; mais celui qui réprimande avec franchise est un pacificateur.
Siapa menyembunyikan kebenaran, menimbulkan kesusahan; siapa yang mengeritik dengan terang-terangan, mengusahakan kesejahteraan.
11 Il y a une source de vie dans la main du juste; mais la perdition est cachée dans la bouche des impies.
Tutur kata orang baik membuat hidup bahagia, tetapi di balik kata-kata orang jahat tersembunyi hati yang keji.
12 La haine suscite la discorde; l'amitié protège tous ceux qui n'aiment point les querelles.
Kebencian menimbulkan pertengkaran; cinta kasih mengampuni semua kesalahan.
13 Celui dont les lèvres professent la sagesse frappe d'une verge l'homme privé de sens.
Orang yang pikirannya tajam mengucapkan kata-kata bijaksana; orang bodoh perlu didera.
14 Les sages cachent leur science; mais la bouche du téméraire le conduit à la confusion.
Orang bijaksana menghimpun pengetahuan; jika orang bodoh berbicara, ia memancing kecelakaan.
15 La fortune des riches est leur forteresse, et la pauvreté est pour les impies le brisement du cœur.
Kekayaan melindungi si kaya, kemelaratan menghancurkan orang miskin.
16 Les œuvres des justes donnent la vie; mais les fruits des impies sont autant de péchés.
Kalau berbuat baik, upahnya ialah hidup bahagia; kalau berbuat dosa, akibatnya lebih banyak dosa.
17 L'instruction garde droites les voies de la vie; mais l'instruction superficielle égare.
Siapa mengindahkan teguran akan hidup sejahtera, siapa enggan mengakui kesalahan berada dalam bahaya.
18 Les paroles bien mesurées recèlent la haine; mais ceux qui se répandent en injures sont des plus insensés.
Orang yang menyembunyikan kebencian adalah penipu. Orang yang menyebarkan fitnah adalah dungu.
19 Par la multitude des paroles, tu n'éviteras pas le péché; par la discrétion des lèvres, tu seras sage.
Makin banyak bicara, makin banyak kemungkinan berdosa; orang yang dapat mengendalikan lidahnya adalah bijaksana.
20 La langue du juste est de l'argent pur; mais le cœur de l'impie est sans valeur.
Perkataan orang yang baik bagaikan perak asli; buah pikiran orang yang jahat tidak berarti.
21 Les lèvres des justes savent des vérités sublimes; les insensés meurent dans l'indigence.
Perkataan orang yang baik, merupakan berkat bagi banyak orang; kebodohan orang bodoh membunuh dirinya sendiri.
22 La bénédiction du Seigneur est sur la tête du juste; elle l'enrichit, et il ne s'y joindra aucune tristesse de cœur.
Karena berkat TUHAN sajalah orang menjadi kaya; kerja keras tak dapat menambah harta.
23 L'insensé fait le mal en riant; la sagesse de l'homme enfante la prudence.
Orang bodoh senang berbuat salah; orang bijaksana gemar mencari hikmat.
24 L'impie est emporté dans sa perdition; mais le désir du juste est exaucé.
Orang tulus mendapat apa yang diinginkannya; orang jahat mendapat apa yang paling ditakutinya.
25 Comme la tempête passe, ainsi l'impie disparaît; le juste s'en détourne, et il est sauvé pour tous les siècles.
Jika topan melanda, lenyaplah orang jahat; tetapi orang jujur tetap teguh selamanya.
26 Comme le fruit vert nuit aux dents et la fumée aux yeux, de même l'iniquité nuit aux injustes.
Jangan menyuruh orang malas, ia hanya menjengkelkan saja, seperti cuka melinukan gigi atau asap memedihkan mata.
27 La crainte du Seigneur multiplie les jours; mais les années des impies sont abrégées.
Hormatilah TUHAN, maka engkau akan hidup lama; orang jahat mati sebelum waktunya.
28 La joie du juste est durable; l'espérance des impies périra.
Harapan orang baik menjadikan dia bahagia; harapan orang jahat kosong belaka.
29 La crainte du Seigneur est la forteresse du saint; mais l'affection vient à ceux qui font le mal.
TUHAN melindungi orang jujur, tetapi membinasakan orang yang berbuat jahat.
30 Le juste ne se relâchera jamais; mais les impies n'habiteront pas la terre.
Orang tulus akan hidup aman sejahtera; orang jahat tidak akan tinggal di tanah pusaka.
31 La bouche du juste distille la sagesse; la langue des impies périra.
Orang tulus menuturkan kata-kata bijaksana; orang jahat akan dibungkamkan mulutnya.
32 Les lèvres du juste distillent la grâce; la bouche des impies, la perversité.
Kata-kata orang tulus menyenangkan hati; kata-kata orang jahat selalu menyakiti.
