Juges 3

1 Voici les peuples que laissa le Seigneur pour éprouver par eux en Israël, tous ceux qui n'avaient point vu les guerres de Chanaan,

Kaj jen estas la popoloj, kiujn la Eternulo restigis, por elprovi per ili Izraelon, ĉiujn, kiuj ne sciis pri ĉiuj militoj kontraŭ Kanaan;

2 Uniquement pour l'amour des générations des fils d'Israël, dans le but de leur apprendre la guerre (mais les générations précédentes n'avaient point connu ces choses):

por ke eksciu la generacioj de la Izraelidoj, por lernigi militon al tiuj, kiuj antaŭe ne konis ĝin:

3 Les cinq principautés des Philistins tout le Chananéen, et le Sidonien, et l'Evéen, qui habitait le Liban, depuis les montagnes d'Hermon jusqu'à Labo- Emath.

kvin princoj de Filiŝtoj, kaj ĉiuj Kanaanidoj, kaj Cidonanoj, kaj Ĥividoj, kiuj loĝis sur la monto Lebanon, de la monto Baal-Ĥermon ĝis la eniro de Ĥamat.

4 Et cela arriva pour que le Seigneur éprouvât par eux Israël, et pour qu'il connut si le peuple était docile aux commandements que Dieu avait intimés à ses pères par la voix de Moïse.

Ili restis, por elprovi per ili la Izraelidojn, por sciiĝi, ĉu ili obeos la ordonojn de la Eternulo, kiujn Li donis al iliaj patroj per Moseo.

5 Les fils d'Israël habitaient donc au milieu du Chananéen, de l'Héttéen, de l'Amorrhéen, du Phérézéen, de l'Evéen et du Jébuséen.

Kaj la Izraelidoj loĝis meze de la Kanaanidoj, Ĥetidoj kaj Amoridoj kaj Perizidoj kaj Ĥividoj kaj Jebusidoj.

6 Et ils prirent leurs filles pour femmes, et ils donnèrent à leurs fils des filles d'Israël, et ils servirent leurs dieux.

Kaj ili prenis al si iliajn filinojn kiel edzinojn, kaj siajn filinojn ili donis al iliaj filoj, kaj ili servis al iliaj dioj.

7 Ainsi, les fils d'Israël firent le mal devant le Seigneur; ils oublièrent le Seigneur leur Dieu, et ils servirent les Baal et les bois sacrés.

Kaj la Izraelidoj faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo, kaj forgesis la Eternulon, sian Dion, kaj servis al Baaloj kaj al sanktaj stangoj.

8 Et le Seigneur se courrouça contre Israël; il le livra aux mains de Chusarsathaïm, roi de la Syrie des fleuves, et les fils d'Israël furent assujettis huit ans à Chusarsathaïm.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Izrael, kaj Li transdonis ilin en la manojn de Kuŝan-Riŝataim, reĝo de Mezopotamio; kaj la Izraelidoj servis al Kuŝan-Riŝataim dum ok jaroj.

9 Et les fils d'Israël crièrent au Seigneur, et le Seigneur suscita pour Israël un sauveur qui les délivra; ce fut Othoniel, fils de Cenez, frère puîné de Caleb.

Kaj la Izraelidoj ekkriis al la Eternulo, kaj la Eternulo aperigis savanton por la Izraelidoj, kiu savis ilin: Otnielon, filon de Kenaz, pli juna frato de Kaleb.

10 Et l'esprit du Seigneur vint en lui, il jugea Israël, et il sortit pour combattre Chusarsathaïm. Le Seigneur livra à ses mains Chusarsathaïm, roi de la Syrie des fleuves, et sa main prévalut contre Chusarsathaïm.

Kaj estis sur li la spirito de la Eternulo, kaj li estis juĝisto de Izrael. Kaj li eliris milite, kaj la Eternulo transdonis en lian manon Kuŝan-Riŝataimon, reĝon de Mezopotamio, kaj lia mano fariĝis forta super Kuŝan-Riŝataim.

11 Et la terre fut en repos durant quarante années, et Othoniel, fils de Cénez, mourut.

Kaj la lando ripozis dum kvardek jaroj; kaj mortis Otniel, filo de Kenaz.

12 Aussitôt, les fils d'Israël recommencèrent à faire le mal devant le Seigneur, et le Seigneur fortifia Eglom, roi de Moab, contre les fils d'Israël, parce qu'ils avaient fait le mal devant le Seigneur.

Kaj denove la Izraelidoj faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo; kaj la Eternulo fortigis Eglonon, reĝon de Moab, kontraŭ Izrael, pro tio, ke ili faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo.

13 S'étant adjoint tous les fils d'Ammon et d'Amalec, il se mit en marche, il vainquit Israël, et il s'empara de la Ville des Palmiers.

Kaj li aligis al si la Amonidojn kaj Amalekidojn, kaj iris kaj venkobatis Izraelon, kaj ili ekposedis la urbon de Palmoj.

14 Puis, les fils d'Israël furent assujettis dix-huit ans à Eglom, roi de Moab.

Kaj la Izraelidoj servis al Eglon, reĝo de Moab, dum dek ok jaroj.

15 Et les fils d'Israël crièrent au Seigneur, et il leur suscita un sauveur, Aod, fils de Géra, fils de Jémini, homme ambidextre; les fils d'Israël envoyèrent par ses mains des présents à Eglom, roi de Moab.

Kaj la Izraelidoj ekkriis al la Eternulo, kaj la Eternulo aperigis por ili savanton, Ehudon, filon de Gera, Benjamenidon, maldekstramanulon. Kaj la Izraelidoj sendis per li donacojn al Eglon, reĝo de Moab.

16 Aod se fit un poignard à double tranchant de la longueur de sa main, et il se l'attacha sous son manteau, contre la cuisse droite.

Kaj Ehud faris al si glavon dutranĉan, havantan la longon de unu ulno, kaj zonis ĝin sub sia vesto al sia dekstra femuro.

17 Et il partit portant des présents à Eglom, roi de Moab; Eglom était un homme obèse.

Kaj li prezentis la donacojn al Eglon, reĝo de Moab; Eglon estis homo tre grasdika.

18 Et lorsque Aod eut achevé de lui remettre les présents, il sortit et congédia ceux qui les avaient apportés.

Kaj kiam li finis la prezentadon de la donacoj, li foririgis la homojn, kiuj alportis la donacojn.

19 Lui-même étant revenu des carrières de Galgal, dit à Eglom: roi, un mot en secret. Et Eglom lui dit: Garde le silence. Et il éloigna tous ceux qui se tenaient auprès de lui.

Sed li mem revenis de la idoloj en Gilgal, kaj diris: Mi devas diri al vi ion sekretan, ho reĝo. Kaj tiu diris: Silentu! Kaj eliris de apud li ĉiuj, kiuj staris apud li.

20 Aod s'approcha de lui; or, il était assis tout à fait seul dans son appartement d'été. Et Aod lui dit: roi, un mot de mon Dieu pour toi seul. Et Eglom se leva de son trône pour être plus près d'Aod.

Kaj Ehud eniris al li, kiam li sidis en malvarmeta ĉambreto, kiu estis por li sola; kaj Ehud diris: Mi havas por vi vorton de Dio; kaj li leviĝis de la seĝo.

21 Et pendant qu'il se levait, Aod étendit la main gauche, prit le poignard sur sa cuisse droite, et l'enfonça dans les entrailles d'Eglom.

Tiam Ehud etendis sian maldekstran manon, kaj prenis la glavon de sia dekstra femuro, kaj enpuŝis ĝin en lian ventron tiel,

22 Il fit entrer aussi la poignée après la lame, et la graisse se referma tout le long de l'arme, parce qu'il n'avait point retiré le poignard de la blessure.

ke eĉ la tenilo eniris post la tranĉfero, kaj la graso kovris la tranĉferon; ĉar li ne eltiris la glavon el lia ventro, kaj ĝi trapenetris la postan parton de la korpo.

23 Aod sortit par le vestibule; il évita les gardes, après avoir tiré sur lui les portes de l'appartement, et les avoir verrouillées.

Kaj Ehud eliris en la vestiblon, kaj fermis post si la pordon de la ĉambreto, kaj ŝlosis ĝin.

24 A sortit donc, et les serviteurs du roi survinrent; ils virent: or, voilà que les portes de l'appartement Etaient verrouillées; alors ils dirent: Ne va-t-il pas délivrer ses pieds dans l'appartement d'été?

Kiam li eliris, la servantoj de la reĝo venis, kaj vidis, ke la pordo de la ĉambreto estas ŝlosita, kaj ili diris: Certe pro natura bezono li estas en la malvarmeta ĉambreto.

25 Et ils attendirent jusqu'à ce que la rougeur leur vint au visage; enfin, comme personne n'ouvrait la porte de l'appartement d'été, ils prirent la clef; ils ouvrirent, et virent leur maître étendu mort.

Kaj ili atendis longe, sed neniu malfermis la pordon de la ĉambreto; tiam ili prenis la ŝlosilon kaj malŝlosis, kaj ili vidis, ke ilia sinjoro kuŝas malviva sur la tero.

26 Cependant, Aod s'était sauvé tandis qu'ils étaient pleins de trouble, et nul ne s'occupa de lui; il passa près des carrières, et il arriva sain et sauf à Sétirotha.

Kaj dum ili staris konsternitaj, Ehud forkuris, kaj li preterpasis la idolojn kaj forkuris al Seira.

27 Aussitôt qu'Aod eut atteint la terre d'Israël, il fit sonner du cor dans les montagnes d'Ephraïm; les fils d'Israël descendirent avec lui de leurs montagnes, et il se mit à leur tête.

Kaj kiam li alvenis, li ektrumpetis per korno sur la monto de Efraim, kaj la Izraelidoj malsupreniris kun li de la monto, kaj li estis antaŭ ili.

28 Puis, il leur dit: Suivez-moi, car le Seigneur Dieu nous a livrés nos ennemis de Moab. Ils le suivirent, et s'emparèrent des gués du Jourdain qui étaient devant Moab, et ils ne permirent à aucun Moabite de passer.

Kaj li diris al ili: Kuru post mi; ĉar la Eternulo transdonis viajn malamikojn, la Moabidojn, en viajn manojn. Kaj ili iris post li, kaj okupis la transirejon de Jordan, kondukantan al Moab, kaj permesis al neniu transiri.

29 Ce jour-là, ils vainquirent Moab; ils tuèrent dix mille hommes, tous gras et pleins de force; pas un seul combattant n'échappa.

Kaj ili mortigis en tiu tempo ĉirkaŭ dek mil virojn el la Moabidoj, homojn sanajn kaj fortajn; kaj neniu saviĝis.

30 Ce jour-là Moab fat humilié par les mains d'Israël, et la terre resta en repos quatre-vingts ans, et Aod les jugea jusqu'à ce qu'il mourut.

Kaj en tiu tago Moab humiliĝis sub la manojn de la Izraelidoj; kaj la lando ripozis dum okdek jaroj.

31 Après lui s'éleva Samegar, fils de Dinach; il vainquit les Philistins, au nombre de six cents hommes, avec un soc de charrue. Et lui aussi sauva Israël.

Post li estis Ŝamgar, filo de Anat; li mortigis sescent virojn el la Filiŝtoj per bova bastono; kaj li ankaŭ savis Izraelon.