Job 18
1 Et Baldad de Sauchée, dit:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 Quand donc te reposeras-tu? contiens-toi, afin que nous parlions aussi.
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
3 Pourquoi devant toi sommes-nous muets comme des quadrupèdes?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
4 Tu te mets en colère. Qu'y a-t-il? Si tu meurs, la terre sous le ciel sera-t-elle inhabitée, et les montagnes s'écrouleront-elles jusqu'à la base?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
5 La lumière des impies s'éteindra, et d'eux il ne sortira point de flamme.
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
6 La lumière est ténèbres en la demeure de l'impie; la lampe qui l'éclaire s'éteindra.
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
7 Que les petits soient mis en possession de ses richesses; que ces conseils soient renversés.
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
8 Son pied s'est pris au piège, que le filet l'enveloppe tout entier.
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
9 Qu' il le retienne, et ceux qui ont soif de l'attaquer prendront courage.
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
10 Le câble était caché en terre, il devait le heurter dans le chemin.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
11 Puissent les douleurs l'investir et le perdre, qu'elles l'entourent en foule à chacun de ses pas;
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
12 Qu'il sente les angoisses de la faim; une chute extraordinaire lui a été réservée.
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
13 Que les doigts de ses pieds soient rongés; la mort dévorera de lui tout ce qu'elle trouvera mûr pour elle.
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
14 Que la guérison fuie le toit qu'il habite, que la nécessité l'emprisonne comme s'il eût commis un crime contre le roi.
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
15 Dans sa nuit fatale il se sera vainement abrité sous sa tente; tout ce qui fait sa gloire sera bouleversé par la foudre;
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
16 Au plus profond de la terre les racines de ses arbres sécheront; à la surface sa maison tombera.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
17 Que tout souvenir de lui périsse sur la terre, et son nom appartiendra à la face invisible de l'univers.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
18 Qu'il soit chassé de la lumière pour entrer dans les ténèbres.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
19 Il sera inconnu à son peuple, et sa famille ne lui survivra pas sous la voûte du ciel. D'autres vivront des biens qu'il a eus;
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
20 à cause de lui finalement on gémira; d'abord on aura été frappé d'étonnement.
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
21 Tel est le sort des pervers; ainsi s'écroule la maison de ceux qui ne connaissent pas le Seigneur.
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.
