Job 12

1 Et Job reprenant dit:

Kaj Ijob respondis kaj diris:

2 Après tout vous êtes des hommes; est-ce qu'avec vous la sagesse périra?

Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.

3 Et moi, j'ai comme vous un cœur.

Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

4 Oui, un homme juste et irréprochable a été livré à la raillerie.

Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;

5 Au temps marqué, il devait périr par des mains étrangères; des gens iniques étaient prêts à mettre sa maison au pillage;

Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.

6 toutefois que personne ne croie pouvoir faire du mal, puis être rétribué comme l'innocent. Tous ceux qui irritent le Seigneur ne sont pas soudain recherchés.

Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

7 Interroge les bêtes des champs et elles te parleront; questionne les oiseaux du ciel et ils t'instruiront.

Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;

8 Raconte tout à la terre, sans rien omettre, et elle te répondra; les poissons de la mer te mettront pareillement sur la voie.

Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.

9 Qui donc ne reconnaît en tous les êtres que la main du Seigneur les a créés?

Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

10 N'a-t-il pas en sa main la vie de tout ce qui existe et le souffle de tout homme?

De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?

11 L'oreille discerne les paroles; le gosier goûte les aliments.

La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.

12 La sagesse est le fruit de bien du temps; la science est le fruit de bien des existences.

La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.

13 Toute force, toute sagesse viennent de Dieu; lui seul a l'intelligence et la volonté.

Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

14 S'il a démoli, qui rebâtira? S'il a enfermé les hommes qui ouvrira?

Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.

15 S'il retient les eaux, la terre se dessèche; s'il les lance toutes à la fois, il la bouleverse et la perd.

Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.

16 Toute force, toute puissance viennent de Dieu; lui seul a l'intelligence et le savoir.

Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

17 C'est lui qui conduit en captivité les conseillers des peuples; et il trouble l'esprit des juges de la terre.

Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.

18 Il place les rois sur leurs trônes; il serre la ceinture de leurs reins.

La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

19 Il fait d'un prêtre un captif; il renverse les grands des empires.

Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

20 Il modifie à propos le langage des fidèles; il connaît la pensée des anciens.

Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

21 Il répand la honte sur les chefs; il guérit les humbles.

Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

22 Il dévoile l'abîme des ténèbres; il amène à la lumière l'ombre de la mort.

Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

23 Il égare les nations; il les détruit; il abat les peuples ou il les dirige.

Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

24 Il change le cœur des chefs des peuples; il les fait errer en des chemins qu'ils ne connaissaient pas,

Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

25 Où ils marchent à tâtons dans l'obscurité; où il n'y a pas de lumière; où ils sont incertains comme un homme ivre.

Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.