2 Chroniques 36

1 Le peuple prit Joachaz, fils de Josias, et il le sacra, et il le fit roi de Jérusalem, à la place de son père.

La popolo de la lando prenis Jehoaĥazon, filon de Joŝija, kaj faris lin reĝo anstataŭ lia patro en Jerusalem.

2 Joachaz avait vingt-trois ans quand il monta sur le trône, et il régna trois mois à Jérusalem; Sa mère se nommait Amital, fille de Jérémie de Lobna, Et il fit le mal devant le Seigneur; il suivit tous les mauvais exemples de ses pères; Et le Pharaon Néchao le chargea de chaînes à Déblatha, en la terre d'Emath, pour qu'il ne régnât pas à Jérusalem.

La aĝon de dudek tri jaroj havis Jehoaĥaz, kiam li fariĝis reĝo, kaj tri monatojn li reĝis en Jerusalem.

3 Il l'emmena en Égypte, et il frappa la terre d'une contribution de cent talents d'argent et d'un talent d'or.

La reĝo de Egiptujo detronigis lin en Jerusalem, kaj punis la landon per kontribucio de cent kikaroj da arĝento kaj unu kikaro da oro.

4 Et le Pharaon Néchao fit roi de Juda, à la place de Josias son père, Éliacim, fils de Josias, et il changea son nom en celui de Joacim, et il prit son frère Joachaz, et il l'emmena en Égypte, où il mourut. Mais il avait donné l'argent et l'or au Pharaon; en ce temps-là, on commença sur la terre à lever une taxe réglée par le Pharaon; chacun, autant qu'il le put, emprunta l'argent et l'or du peuplade la terre, pour le donner au Pharaon Néchao.

Kaj la reĝo de Egiptujo ekreĝigis super Judujo kaj Jerusalem lian fraton Eljakim, kaj ŝanĝis lian nomon je Jehojakim; kaj lian fraton Jehoaĥaz Neĥo prenis kaj forkondukis en Egiptujon.

5 Joacim avait vingt-cinq ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna onze ans à Jérusalem;

La aĝon de dudek kvin jaroj havis Jehojakim, kiam li fariĝis reĝo, kaj dek unu jarojn li reĝis en Jerusalem. Kaj li agadis malbone antaŭ la Eternulo, lia Dio.

6 Nabuchodonosor marcha donc contre Joacim, le chargea de chaînes d'airain, et l'emmena à Babylone.

Kontraŭ lin iris Nebukadnecar, reĝo de Babel, kaj ligis lin per ĉenoj, por forkonduki lin en Babelon.

7 Alors, il emporta une part des vaisseaux du temple du Seigneur, et il les mit dans le temple de Babylone.

Kaj parton el la vazoj de la domo de la Eternulo Nebukadnecar transportis en Babelon kaj metis ilin en sian templon en Babel.

8 Quant au reste des faits et gestes de Joacim, n'est-il pas écrit au livre des Récits des rois de Juda? Et Joacim s'endormit avec ses pères, et on l'ensevelit à Gonaza avec ses pères, et Jéchonias, son fils, fut proclamé roi à sa place.

La cetera historio de Jehojakim, kaj liaj abomenindaĵoj, kiujn li faris kaj kiujn oni trovis pri li, estas priskribitaj en la libro de la reĝoj de Izrael kaj Judujo. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Jehojaĥin.

9 Jéchonias avait huit ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna trois mois et dix jours à Jérusalem, et il fit le mal devant le Seigneur.

La aĝon de ok jaroj havis Jehojaĥin, kiam li fariĝis reĝo, kaj tri monatojn kaj dek tagojn li reĝis en Jerusalem. Kaj li agadis malbone antaŭ la Eternulo.

10 Et pendant le cours de l'année, le roi Nabuchodonosor envoya des troupes, et on l'emmena à Babylone avec tous les vases précieux du temple du Seigneur, et l'on proclama roi de Juda et de Jérusalem, Sédécias, frère de son père.

Kiam la jaro finiĝis, la reĝo Nebukadnecar sendis, kaj venigis lin en Babelon, kune kun multekostaj vazoj el la domo de la Eternulo, kaj li faris lian fraton Cidkija reĝo super Judujo kaj Jerusalem.

11 Sédécias avait vingt et un ans lorsqu'il monta sur le trône, et il régna onze ans à Jérusalem.

La aĝon de dudek unu jaroj havis Cidkija, kiam li fariĝis reĝo, kaj dek unu jarojn li reĝis en Jerusalem.

12 Et il fit le mal devant le Seigneur, et il ne rentra en lui-même, ni devant le prophète Jérémie, ni à la parole du Seigneur.

Li agadis malbone antaŭ la Eternulo, lia Dio. Li ne humiliĝis antaŭ Jeremia, kiu profetis laŭ la vortoj de la Eternulo.

13 Il se révolta contre le roi Nabuchodonosor, après qu'au nom du Seigneur, le prophète l'eût adjuré de n'en rien faire; il endurcit son cœur et il se roidit le cou, de sorte qu'il ne retourna pas au Seigneur Dieu d'Israël.

Li defalis ankaŭ de la reĝo Nebukadnecar, kiu ĵurigis lin per Dio; li malmoligis sian nukon kaj obstinigis sian koron, ne konvertante sin al la Eternulo, Dio de Izrael.

14 Et les premiers de Juda, et les prêtres et le peuple de la contrée, multiplièrent les offenses en commettant les abominations des peuples étrangers, et ils souillèrent le temple du Seigneur à Jérusalem.

Ankaŭ ĉiuj estroj de la pastroj kaj de la popolo tre multe pekadis, simile al ĉiuj abomenindaĵoj de la nacioj, kaj ili malpurigis la domon de la Eternulo, kiun Li sanktigis en Jerusalem.

15 Et le Seigneur Dieu de leurs pères les avertit en leur envoyant ses prophètes, eu leur envoyant à chaque aurore des messagers, pour épargner son peuple et le lieu saint.

La Eternulo, Dio de iliaj patroj, avertadis ilin per Siaj senditoj, konstante avertadis, ĉar Li domaĝis Sian popolon kaj Sian loĝejon.

16 Mais ils raillaient ses envoyés, ils méprisaient ses discours, ils se moquaient de ses prophètes, jusqu'à ce qu'enfin la colère du Seigneur s'enflammât contre le peuple et fût implacable.

Sed ili mokis la senditojn de Dio, malŝatis Liajn vortojn, kaj ridis pri Liaj profetoj, ĝis la kolero de la Eternulo leviĝis kontraŭ Lian popolon tiel, ke saniĝo fariĝis ne ebla.

17 Alors, le Seigneur amena contre eux le roi des Chaldéens, qui tua leurs jeunes fils par le glaive dans le temple et le sanctuaire; il n'épargna pas Sédécias, et n'eut point pitié des vierges de Jérusalem; les vainqueurs enlevèrent les anciens; le Seigneur leur avait livré toutes choses.

Kaj Li venigis sur ilin la reĝon de la Ĥaldeoj, kaj ĉi tiu mortigis iliajn junulojn per glavo en la domo de ilia sanktejo; li ne kompatis junulon nek junulinon, nek maljunulon nek grizulon: ĉio estis transdonita en lian manon.

18 Et tous les vaisseaux du temple de Dieu, grands et petits, et tous les trésors, tant du temple que du palais et des maisons des grands, furent transportés à Babylone.

Kaj ĉiujn objektojn el la domo de Dio, la grandajn kaj la malgrandajn, kaj la trezorojn de la domo de la Eternulo, kaj la trezorojn de la reĝo kaj de liaj altranguloj, ĉion li transportis en Babelon.

19 Et Nabuchodonosor brûla le temple du Seigneur; puis, il démolit les remparts de Jérusalem; il livra aux flammes tous ses palais, il détruisit tous les vases précieux.

Kaj ili forbruligis la domon de Dio kaj detruis la muregojn de Jerusalem, kaj ĉiujn ĝiajn palacojn ili forbruligis per fajro, kaj ĉiujn ĝiajn plej karajn objektojn ili neniigis.

20 Et il transporta le reste des habitants à Babylone, où ils furent esclaves du roi ou de ses fils, jusqu'à l'établissement de l'empire des Mèdes;

Kaj tiujn, kiuj restis de la glavo, li forkondukis en Babelon, kaj ili fariĝis sklavoj por li kaj por liaj filoj, ĝis venis la regado de la Persoj;

21 Afin que la parole du Seigneur qu'avait fait connaître la bouche de Jérémie, le prophète, fût accomplie, et que la terre jouît de ses sabbats, et observât le sabbat tous les jours de sa désolation, jusqu'à l'achèvement des soixante-dix années.

por ke plenumiĝu la vorto de la Eternulo, dirita per Jeremia: Ĝis la lando estos elfestinta siajn sabatojn. Ĉar dum la tuta tempo de sia dezerteco ĝi havis sabaton, ĝis finiĝis sepdek jaroj.

22 La première année de la domination de Cyrus, roi des Perses, après l'accomplissement de la parole du Seigneur, qu'avait dite la bouche de Jérémie, le Seigneur excita l'esprit de Cyrus, roi des Perses, et il envoya dans tout le royaume une proclamation par écrit, disant:

En la unua jaro de Ciro, reĝo de Persujo, por ke plenumiĝu la vorto de la Eternulo, dirita per Jeremia, la Eternulo ekscitis la spiriton de Ciro, reĝo de Persujo, kaj ĉi tiu ordonis proklami en sia tuta regno voĉe kaj skribe jenon:

23 Voici ce que dit, à tous les royaumes de la terre, Cyrus, roi des Perses: Le Seigneur Dieu du ciel m'a donné le pouvoir, et il m'a prescrit de rebâtir son temple à Jérusalem, en Juda. Qui, parmi vous tous, est de son peuple? Qu'il parte; son Dieu sera avec lui.

Tiele diras Ciro, reĝo de Persujo: Ĉiujn regnojn de la tero donis al mi la Eternulo, Dio de la ĉielo, kaj Li komisiis al mi konstrui al Li domon en Jerusalem, kiu estas en Judujo. Kiu inter vi estas el Lia tuta popolo, kun tiu estu la Eternulo, lia Dio, kaj li tien iru.