Psaumes 73

1 Psaume d’Assaph. Ah! Dieu est bon pour Israël, pour ceux qui ont le cœur pur.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Pour moi, cependant, peu s’en faut que mes pieds n’aient bronché; pour un rien, mes pas auraient glissé.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Car je portais envie aux insensés: je voyais le bonheur des méchants.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 En effet, ils sont à l’abri de ces coups qui amènent la mort, et leur force demeure intacte.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Ils n’ont pas leur part des misères humaines, ne subissent point les maux qui atteignent les autres.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Aussi sont-ils bouffis d’orgueil, et se drapent-ils dans leur violence comme dans un manteau.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Leurs yeux brillent à travers la graisse; les fantaisies de leur cœur dépassent toute borne.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Ils ricanent et se targuent méchamment de tyrannie; ils parlent du haut de leur grandeur.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Leur bouche s’attaque au ciel, leur langue promène ses ravages sur la terre.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 C’Est pourquoi son peuple en arrive au même point, et il absorbe de larges rasades d’eau,

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 tout en disant: "Comment le Tout-Puissant peut-il savoir? Le Dieu suprême possède-t-il la science?"

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Voyez ces méchants! Eternellement en sécurité, ils voient croître leur puissance.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 C’Est donc en vain que j’ai gardé mon cœur pur, et lavé mes mains pour qu’elles fussent sans tache:

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 je suis frappé sans relâche, ma peine se renouvelle chaque matin.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Si je me fusse décidé à redire tout cela, certes j’aurais commis une trahison contre toute une génération de tes enfants.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Je me mis donc à réfléchir pour comprendre la chose: ce fut une tâche pénible à mes yeux,

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 jusqu’à ce que, pénétrant dans le sanctuaire de Dieu, je me fusse rendu compte de leur fin.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Oui, tu les as mis sur un chemin glissant, tu les précipites dans la ruine.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Oh! comme, en un instant, ils sont réduits à la désolation! Ils sont perdus, ils finissent dans l’épouvante.

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Comme un songe s’évanouit après le réveil, ainsi, Seigneur, quand tu te lèves, tu dissipes leurs vaines images.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Ainsi, quand mon cœur s’aigrissait et que mes reins étaient transpercés,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 j’étais un sot, ne sachant rien; j’étais comme une brute à ton égard.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Mais désormais je resterai toujours avec toi: tu as saisi ma main droite;

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 tu me guideras par ton conseil, et finalement tu me recueilleras avec honneur.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Qui donc aurais-je sans toi au ciel? A côté de toi, je ne désire rien sur terre.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Ma chair peut se dissoudre ainsi que mon cœur, Dieu sera à jamais le rocher de mon cœur et mon partage.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Certainement ils périront ceux qui s’éloignent de toi; tu anéantis tous ceux qui te deviennent infidèles.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Pour moi, le voisinage de Dieu fait mon bonheur; j’ai mis ma confiance dans le Seigneur Dieu, prêt à proclamer toutes tes œuvres.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.