Psaumes 108

1 Cantique. Psaume de David. Mon cœur reste ferme, ô Dieu! Je puis chanter, célébrer tes louanges; c’est là mon honneur.

Ang akong kasingkasing nahimutang, O Dios; magaawit ako, oo, magaawit usab ako sa mga pagdayeg uban sa akong matinahuron nga kasingkasing.

2 Réveillez-vous, ô luth et harpe! Je veux réveiller l’aurore.

Pagmata na, lira ug alpa; pagapukawon ko ang kaadlawon.

3 Je te louerai parmi les nations, ô Seigneur, je te chanterai parmi les peuples.

Magapasalamat ako kanimo, Yahweh, taliwala sa katawhan; magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo taliwala sa kanasoran.

4 Car ta grâce s’élève par-dessus les cieux, et ta bonté atteint jusqu’au firmament.

Kay ang imong matinud-anon nga kasabotan bantogan ibabaw sa kalangitan; ug ang imong pagkamasaligan misangko sa kawanangan.

5 Montre ta grandeur, ô Dieu, qui dépasse les cieux; que ta gloire brille sur toute la terre!

Mabayaw ka, O Dios, ibabaw sa kalangitan, ug ang imong himaya mabayaw sa tibuok kalibotan.

6 Afin que tes bien-aimés échappent au danger, secours-nous avec ta droite, et exauce-moi!

Aron nga kadtong imong gihigugma maluwas, luwasa kami sa imong tuong kamot ug tubaga ako.

7 L’Eternel l’a annoncé en son sanctuaire: "Je triompherai, je veux m’adjuger Sichem, mesurer au cordeau la vallée de Souccot.

Nagsulti ang Dios sa iyang pagkabalaan; “Maglipay ako; bahinon ko ang Siquem ug bahinbahinon ang walog sa Succot.

8 A moi Galaad! à moi Manassé! Ephraïm est la puissante sauvegarde de ma tête, Juda est mon sceptre.

Akoa ang Gilead, ug ang Manases akoa; ang Efraim usab mao ang akong kalo; ug ang Judah mao ang akong setro.

9 Moab est le bassin où je me lave; sur Edom, je jette ma sandale, je triomphe du pays des Philistins."

Ang Moab mao ang akong hugasan nga planggana; ngadto sa Edom akong ilabay ang akong sapatos; magasinggit ako sa kadaogan tungod sa Filistia.”

10 Qui me conduira à la ville forte? Qui saura me mener jusqu’à Edom?

Kinsa may modala kanako ngadto sa lig-on nga siyudad? Kinsa man ang moggiya kanako ngadto sa Edom?”

11 Ne sera-ce pas toi, ô Dieu, toi qui nous avais délaissés, qui ne faisais plus campagne avec nos armées?

O Dios, wala mo ba kami gisalikway? Wala ka makig-uban sa among kasundalohan sa gubat.

12 Prête-nous secours contre l’adversaire, puisque trompeuse est l’aide de l’homme.

Tabangi kami batok sa kaaway, kay ang tabang sa tawo walay pulos.

13 Avec Dieu, nous ferons des prouesses: c’est lui qui écrasera nos ennemis.

Magmadaogon kami uban sa tabang sa Dios; iyang buntogon ang among mga kaaway.