Psaumes 106
1 Alléluia! Rendez hommage à l’Eternel, car sa grâce dure à jamais.
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Qui saura dire la toute-puissance de l’Eternel, exprimer toute sa gloire?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 Heureux ceux qui respectent le droit, pratiquent la justice en tout temps!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Souviens-toi de moi, ô Eternel, dans ta bienveillance pour ton peuple, veille sur moi, par ta protection,
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 pour que je puisse voir le bonheur de tes élus, me réjouir de la joie de ton peuple, me glorifier de concert avec ton héritage.
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 Nous avons péché tout comme nos pères, nous avons mal agi, nous sommes coupables!
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 Nos pères, en Egypte, n’ont pas compris tes miracles, ni gardé le souvenir de tes nombreux bienfaits! Ils se révoltèrent aux bords de la mer, de la mer des Joncs.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Lui cependant les secourut à cause de son nom, pour faire connaître sa puissance.
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 Il apostropha la mer des Joncs, et elle se dessécha, il leur fit traverser les flots comme une terre nue.
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 Il leur porta secours contre l’oppresseur, les délivra de la main de l’ennemi.
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 Les eaux recouvrirent leurs persécuteurs, pas un d’entre eux n’en réchappa.
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 Alors ils eurent foi en ses paroles, et chantèrent ses louanges.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 Bien vite ils oublièrent ses œuvres; ils ne mirent pas leur attente dans ses desseins.
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 Ils furent pris d’ardentes convoitises dans le désert, et mirent Dieu à l’épreuve dans la solitude.
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 Il leur accorda ce qu’ils réclamaient, mais envoya la consomption dans leurs organes.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, d’Aaron, le saint de l’Eternel.
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 La terre, s’entrouvrant, engloutit Dathan, elle se referma sur la bande d’Abirâm.
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 Un feu consuma leur troupe, une flamme embrasa les impies.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 Ils fabriquèrent un veau près du Horeb, et se prosternèrent devant une idole en fonte.
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 Ils troquèrent ainsi leur gloire contre l’effigie d’un bœuf qui broute l’herbe.
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 Ils avaient oublié Dieu, leur sauveur, qui avait accompli de si grandes choses en Egypte,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 des merveilles dans le pays de Cham, de formidables prodiges près de la mer des Joncs.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Il parlait de les anéantir, si Moïse, son élu, ne se fût placé sur la brèche devant lui, pour détourner sa colère prête à tout détruire.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 Puis ils montrèrent du dédain pour un pays délicieux, n’ayant pas foi en sa parole.
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 Ils murmurèrent dans leurs tentes, n’écoutèrent point la voix de l’Eternel;
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 et il leva la main contre eux pour jurer qu’il les ferait succomber dans le désert,
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 qu’il rejetterait leurs descendants parmi les nations, et les disperserait dans leurs contrées.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 Ils se prostituèrent à Baal-Peor, et mangèrent des sacrifices offerts à des dieux inanimés.
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 Ils déchaînèrent la colère par leurs actes, et un fléau fit irruption parmi eux.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Mais Phinéas se leva pour faire justice, et le fléau cessa de sévir.
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 Cette action lui fut comptée comme un mérite, d’âge en âge, jusque dans l’éternité.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 Ils suscitèrent le courroux divin aux eaux de Meriba, et il advint du mal à Moïse à cause d’eux.
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 Car ils furent rebelles à l’esprit de Dieu, et ses lèvres prononcèrent l’arrêt.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 Ils n’exterminèrent point les nations que l’Eternel leur avait désignées.
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 Ils se mêlèrent aux peuples et s’inspirèrent de leurs coutumes,
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 adorant leurs idoles, qui devinrent pour eux un piège.
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 Ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 répandirent du sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils immolaient aux idoles de Canaan, et le pays fut déshonoré par des flots de sang.
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 Ils se souillèrent par leurs œuvres, et leurs actes furent une longue prostitution.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 La colère de l’Eternel s’alluma contre son peuple, et il prit en horreur son héritage.
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 Il les livra au pouvoir des nations, ceux qui les haïssaient devinrent leurs maîtres.
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 Leurs ennemis les opprimèrent, et les firent plier sous leur joug.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Maintes fois Dieu les délivra, mais ils redevenaient rebelles de propos délibéré, et tombaient en décadence par leurs fautes.
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 Il devenait attentif à leur détresse, quand il entendait leurs supplications,
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 se souvenant, pour leur bien, de son alliance, et se laissant fléchir dans son infinie miséricorde.
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 Il émouvait la pitié en leur faveur chez tous ceux qui les retenaient captifs.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Viens à notre secours, Eternel, notre Dieu, rassemble-nous d’entre les nations, pour que nous rendions hommage à ton saint nom, et cherchions notre gloire dans tes louanges.
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Béni soit l’Eternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité, et que le peuple tout entier dise: "Amen! Alléluia!"
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
