Psaumes 102

1 Prière d’un malheureux qui se sent défaillir et répand sa plainte devant l’Eternel. Eternel, écoute de grâce ma prière; que ma supplication vienne jusqu’à toi.

Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

2 Ne me dérobe pas ta face au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; lorsque je t’invoque, exauce-moi sans retard.

Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

3 Car mes jours se consument dans la fumée, et mes os sont brûlants comme un brasier.

Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

4 Mon cœur est flétri, desséché comme l’herbe, car j’ai oublié de manger mon pain.

Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

5 A force de pousser des gémissements, mes os sont collés à ma chair.

Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

6 Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu pareil au hibou des ruines.

Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

7 Je souffre d’insomnie, et suis comme un passereau solitaire sur le toit.

Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

8 Tous les jours mes ennemis m’insultent; ceux qui sont en rage contre moi font de mon nom une malédiction.

Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

9 Car j’ai mangé des cendres comme du pain; à mon breuvage j’ai mêlé mes larmes,

Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

10 à cause de ta colère et de ton irritation, puisque tu m’as soulevé et lancé au loin.

Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

11 Mes jours sont comme une ombre qui s’allonge, et moi, comme l’herbe, je me dessèche.

Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

12 Mais toi, Eternel, tu trônes à jamais, et ton nom dure de génération en génération.

Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

13 Tu te lèveras, tu prendras Sion en pitié, car il est temps de lui faire grâce: l’heure est venue!

Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

14 Car tes serviteurs affectionnent ses pierres, et ils chérissent jusqu’à sa poussière.

Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug (sila) adunay kalooy sa iyang mga abug.

15 Alors les peuples révéreront le nom de l’Eternel, tous les rois de la terre ta gloire.

Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

16 Car l’Eternel rebâtit Sion, il s’y manifeste dans sa majesté.

Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

17 Il se tourne vers la prière du pauvre dénudé, il ne dédaigne pas ses invocations.

Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

18 Que cela soit consigné par écrit pour les générations futures, afin que le peuple à naître loue l’Eternel!

Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

19 Parce qu’il abaisse ses regards de sa hauteur sainte, parce que l’Eternel, du haut du ciel, a les yeux ouverts sur la terre,

Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

20 pour entendre les soupirs des captifs, pour briser les liens de ceux qui sont voués à la mort.

Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

21 De la sorte on publiera, dans Sion, le nom de l’Eternel, et ses louanges dans Jérusalem,

Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

22 lorsque les nations à l’envi s’y rassembleront, et les empires pour adorer l’Eternel.

Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

23 Il a épuisé, dans la marche, ma vigueur, il a abrégé mes jours.

Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

24 "Mon Dieu, disais-je, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années embrassent toutes les générations.

Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

25 Jadis tu as fondé la terre, et les cieux sont l’œuvre de tes mains.

Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

26 Ils périront, eux, mais toi, tu subsisteras; ils s’useront tous comme un vêtement. Tu les changeras comme un habit, et ils passeront,

(Sila) mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo (sila) ug (sila) pagaalid-an:

27 mais toi, tu restes toujours le même, et tes années ne prendront pas fin.

Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

28 Les fils de tes serviteurs demeureront, et leur postérité sera affermie devant toi."

Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.