Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à la sagesse que je prêche, incline l’oreille aux conseils de ma raison,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 afin d’observer une sage circonspection et de soumettre tes lèvres aux lois de la prudence.
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 C’Est que les lèvres de l’étrangère distillent du miel, et son palais est plus onctueux que l’huile.
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Mais à la fin ce miel devient amer comme l’absinthe, et ce palais, acéré comme un glaive à double tranchant.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Elle n’a garde de fouler le chemin de la vie; ses sentiers sont mouvants, tu ne t’en douterais pas.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi: ne vous écartez point des paroles de ma bouche.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Eloigne tes pas de cette étrangère; ne t’approche pas de l’entrée de sa maison.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Sans cela tu livrerais à d’autres ton honneur, et les années de ta vie à un cruel ennemi.
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 Des étrangers se gorgeraient du fruit de tes efforts, ton labeur enrichirait la maison d’un inconnu.
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 Tu te lamenterais sur ta destinée, en voyant se consumer ta chair et ta vigueur corporelle.
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 Tu dirais alors: "Ah! pourquoi ai-je pris en haine la morale, et mon cœur a-t-il repoussé toute remontrance?
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Que n’ai-je écouté la voix de mes guides et prêté l’oreille à mes maîtres?
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 Peu s’en est fallu que je ne devinsse la proie de tous les maux, au milieu de l’assemblée, au sein de la société!"
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Bois donc l’eau de ta citerne et l’onde qui coule de ta fontaine.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Tes sources doivent-elles se répandre au dehors, tes cours d’eau arroser les places publiques?
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Réserve-les à toi seul; que les étrangers ne les partagent pas avec toi!
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Qu’ainsi soit bénie ta source, et puisses-tu trouver la joie dans la femme de ta jeunesse!
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 Biche d’amour, gazelle pleine de grâce, que ses charmes t’enivrent en tout temps, et que son amour t’enthousiasme sans cesse!
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Pourquoi, mon fils, t’éprendre d’une étrangère et prodiguer tes caresses à une autre compagne?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Car l’Eternel a les yeux fixés sur les voies de l’homme, il observe la trace de tous ses pas.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 L’Impie est pris dans ses péchés comme dans un lacet, il s’embarrasse dans les entraves de son crime.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 II meurt faute de loi morale, égaré par l’excès de sa folie.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
