< Romains 4 >

1 Que dirons-nous donc que, selon la chair, Abraham notre père a trouvé?
Quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem?
2 Car si Abraham a été justifié sur le principe des œuvres, il a de quoi se glorifier, mais non pas relativement à Dieu;
Si enim Abraham ex operibus iustificatus est, habet gloriam, sed non apud Deum.
3 car que dit l’écriture? « Et Abraham crut Dieu, et cela lui fut compté à justice ».
Quid enim dicit Scriptura? Credidit Abraham Deo: et reputatam est illi ad iustitiam.
4 Or à celui qui fait des œuvres, le salaire n’est pas compté à titre de grâce, mais à titre de chose due;
Ei autem, qui operatur, merces non imputatur secundum gratiam, sed secundum debitum.
5 mais à celui qui ne fait pas des œuvres, mais qui croit en celui qui justifie l’impie, sa foi [lui] est comptée à justice;
Ei vero, qui non operatur, credenti autem in eum, qui iustificat impium, reputatur fides eius ad iustitiam secundum propositum gratiæ Dei.
6 ainsi que David aussi exprime la béatitude de l’homme à qui Dieu compte la justice sans œuvres:
Sicut et David dicit beatitudinem hominis, cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus:
7 « Bienheureux ceux dont les iniquités ont été pardonnées et dont les péchés ont été couverts;
Beati, quorum remissæ sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.
8 bienheureux l’homme à qui le Seigneur ne compte point le péché ».
Beatus vir, cui non imputavit Dominus peccatum.
9 Cette béatitude donc [vient-elle] sur la circoncision ou aussi sur l’incirconcision? Car nous disons que la foi fut comptée à Abraham à justice.
Beatitudo ergo hæc in circumcisione tantum manet, an etiam in præputio? Dicimus enim quia reputata est Abrahæ fides ad iustitiam.
10 Comment donc lui fut-elle comptée? quand il était dans la circoncision, ou dans l’incirconcision? – Non pas dans la circoncision, mais dans l’incirconcision.
Quomodo ergo reputata est? in circumcisione, an in præputio? Non in circumcisione, sed in præputio.
11 Et il reçut le signe de la circoncision, comme sceau de la justice de la foi qu’[il avait] dans l’incirconcision, pour qu’il soit le père de tous ceux qui croient étant dans l’incirconcision, pour que la justice leur soit aussi comptée,
Et signum accepit circumcisionis, signaculum iustitiæ fidei, quæ est in præputio: ut sit pater omnium credentium per præputium, ut reputetur et illis ad iustitiam:
12 et qu’il soit père de circoncision, non seulement pour ceux qui sont de la circoncision, mais aussi pour ceux qui marchent sur les traces de la foi qu’a eue notre père Abraham, dans l’incirconcision.
et sit pater circumcisionis non iis tantum, qui sunt ex circumcisione, sed et iis, qui sectantur vestigia fidei, quæ est in præputio patris nostri Abrahæ.
13 Car ce n’est pas par [la] loi que la promesse d’être héritier du monde [a été faite] à Abraham ou à sa semence, mais par [la] justice de [la] foi.
Non enim per legem promissio Abrahæ, aut semini eius ut heres esset mundi: sed per iustitiam fidei.
14 Car si ceux qui sont du principe de [la] loi sont héritiers, la foi est rendue vaine et la promesse annulée;
Si enim qui ex lege, heredes sunt: exinanita est fides, abolita est promissio.
15 car [la] loi produit la colère, mais là où il n’y a pas de loi, il n’y a pas non plus de transgression.
Lex enim iram operatur. Ubi enim non est lex: nec prævaricatio.
16 Pour cette raison, [c’est] sur le principe de [la] foi, afin que [ce soit] selon [la] grâce, pour que la promesse soit assurée à toute la semence, non seulement à celle qui est de la loi, mais aussi à celle qui est de la foi d’Abraham, lequel est père de nous tous
Ideo ex fide, ut secundum gratiam firma sit promissio omni semini, non ei, qui ex lege est solum, sed et ei qui ex fide est Abrahæ, qui pater est omnium nostrum
17 (selon qu’il est écrit: « Je t’ai établi père de plusieurs nations »), devant Dieu qu’il a cru, – qui fait vivre les morts et appelle les choses qui ne sont point comme si elles étaient,
(sicut scriptum est: Quia patrem multarum gentium posui te) ante Deum, cui credidit, qui vivificat mortuos, et vocat ea quæ non sunt, tamquam ea quæ sunt.
18 – qui, contre espérance, crut avec espérance, pour devenir père de plusieurs nations, selon ce qui a été dit: « Ainsi sera ta semence ».
qui contra spem in spem credidit, ut fieret pater multarum gentium secundum quod dictum est ei: Sic erit semen tuum.
19 Et n’étant pas faible dans la foi, il n’eut pas égard à son propre corps déjà amorti, âgé qu’il était d’environ 100 ans, ni à l’état de mort du sein de Sara;
Et non infirmatus est fide, nec consideravit corpus suum emortuum, cum iam fere centum esset annorum: et emortuam vulvam Saræ:
20 et il ne forma point de doute sur la promesse de Dieu par incrédulité, mais il fut fortifié dans la foi, donnant gloire à Dieu,
In repromissione etiam Dei non hæsitavit diffidentia, sed confortatus est fide, dans gloriam Deo:
21 et étant pleinement persuadé que ce qu’il a promis, il est puissant aussi pour l’accomplir.
plenissime sciens quia quæcumque promisit, potens est et facere.
22 C’est pourquoi aussi cela lui a été compté à justice.
Ideo et reputatum est illi ad iustitiam.
23 Or ce n’est pas pour lui seul qu’il a été écrit que cela lui a été compté,
Non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi ad iustitiam:
24 mais aussi pour nous, à qui il sera compté, à nous qui croyons en celui qui a ressuscité d’entre les morts Jésus notre Seigneur,
sed et propter nos, quibus reputabitur credentibus in eum, qui suscitavit Iesum Christum Dominum nostrum a mortuis,
25 lequel a été livré pour nos fautes et a été ressuscité pour notre justification.
qui traditus est propter delicta nostra, et resurrexit propter iustificationem nostram.

< Romains 4 >